H

Herken dit helaas ook. Bel aub de huisarts, want het wordt alleemaal erger. Een post partum depressie lijkt het.
Schaam je niet je kan er niks aan doen. Dikke kus en knuffel, je komt er doorheen.
 
Niet googlen. Je baby kan met 3 weken nog niet teveel drinken. Dat je je zorgen maakt is normaal, het huilen ook. Het is niet niks een bevalling en dan de zorg voor een pasgeboren baby, slapeloze nachten. Het is wennen allemaal maar het komt allemaal wel. Voor je het weet is deze newborn fase voorbij en komt de volgende fase eraan. Geniet. Geef eraan toe. Probeer te rusten. Doe af en toe iets alleen voor jezelf. In bad of lekker lang douchen, muziekje erbij, geur kaars aan, of een boek lezen. Laat je partner iets lekkers koken en doe daar waar kan af een toe een kleine siësta wanneer de baby ook slaapt. 


Mocht dit langer aanhouden dan zou ik het wel met de VK of de huisarts bespreken
 
Ik had zeker ook een roze wolk hoor! Ik vond het ook heel spannend allemaal, maar ook heel heftig en dat maakte mij ook onzeker.
De eerste tijd gieren de hormonen nog door je lichaam, die zijn aan het "ontzwangeren" en je lichaam (en daarmee ook je geest) zijn opnieuw een balans aan het zoeken. Geef je borstvoeding? Zo niet, dan wil ik je adviseren om Teunisbloemolie capsules met b6 van Holland en Barret (of een andere natuurwinkel, niet gewoon van de Etos!) met magnesium te gaan slikken. Dit helpt je heel erg om je lichaam te steunen die balans weer te vinden.
Verder: slaap waar het kan, eet gezond, ga naar buiten met je kindje en laat de buitenwereld je vooral niks opdringen.
Mocht je gevoel echt negatiever worden in de loop der tijd, ga naar de HA. Sterkte lieve mamma ❤
 
Meid, zo ontzettend normaal wat je allemaal voelt. Heel veel herkenning hier. Alleen om er meteen het label post partum depressie aan te hangen, lijkt mij eerlijk gezegd wat vroeg. Als je twijfelt kan je idd het beste naar de huisarts gaan, al is het maar om je verhaal kwijt te kunnen. Een professional kan hier objectief naar kijken. Hoe dan ook, je doet het hartstikke goed mama. Puur het feit dat je je veel zorgen maakt over je kleintje maakt je een super moeder! Dat kindje verdient jou zeer zeker!
Bij mij is het allemaal goed gekomen en dat komt het bij jou ook. Er gieren nog zoveel hormonen door je lijf. Het genieten komt echt
 
Ik herken je verhaal ook. Wat lastig hè, als het niet zo is als je verwacht.. dat voelt dan alweer als falen..
je bent echt de allerliefste en beste mama voor jullie zoontje! Wees open naar je partner en neem er contact over op met je huisarts of cb. Ik weet dat t moeilijk is maar probeer t toch. Hoe eerder je hulp krijgt, hoe beter.
Dikke knuffel!
 
Genieten is geen prestatie van goede moeders oid, jij kunt er ook niks aan doen als je dat minder voelt dan je had gewild of verwacht. Goed dat je het open gooit en praten met iemand is idd een goed advies. Een andere die mij helpt als ik er even doorheen zit is baby uitkleden tot de luier en zelf ontbloot bovenlijf, baby op je huid leggen en lekker samen even in bed onder de dekens liggen. Kijken naar je mooie kindje en trots zijn op de topsport die je levert, want 100% zorgen voor een hulpeloos wezentje dat niets kan behalve huilen is gewoon heel knap. Hoop dat dit jou net zo oplaadt als dat het mij doet, onze kleine wordt er ook altijd heel chill van. Succes!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan