Hajo!!!!

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hiya Mommas!

Ja ja ik leef ook nog, zit nog steeds in een vrij hectische periode dus veel reageren etc zit er niet in. Zelfs voor Hyves heb ik vaak alleen maar de puf om ff te koekeloeren :)
Ik lees wel mee hoor, maar volgens mij ben ik niet de enige daarin...het is stil in forumland!

Maar goed, zal gelijk ff een probleem/vraag bij jullie dumpen.. Ik worstel nogal met Max op het moment. Ik vind hem uiteraard nog steeds het allerleukste persoontje ter wereld, en hij vind mij ook heel lief (althans dat denk ik, als ik zeg "I love you" dan is zijn antwoord "and i love your boobies"! haha ik vat het maar op als een compliment)
Maar hij kampt nogal met aggresie, alleen tegenover mij overigens, het is heel moeilijk om daar mee om te gaan op een manier die voor ons allebei werkt. Als hij gefrustreed raakt dan slaat en schop ie mij, hard. (heb al twee keer gedacht dat ie echt mijn neus gebroken had)
Als hij zichzelf pijn doet, valt of zijn hoofd stoot ofzo zelfs als dat in een andere kamer is dan waar ik ben, dan komt ie boos aangelopen klaar om mij te slaan. Een luier verschonen loopt vaak uit op een halve worstel wedstrijd waarbij ik echt uit moet kijken om niet in mijn gezicht geschopt te worden. (jullie begrijpen dat ik inmiddels NOOIT meer zijn luier verschoon terwijl hij nog schoenen aanheeft haha) Ik blijf proberen om rustig te reageren, maar Max is niet onder de indruk. Een time out heeft absoluut geen zin want hij blijft gewoon niet zitten.
Hij raakt op een gegeven moment zo overstuur dat ik met hem samen in een time out moet, waarbij ik hem helemaal stevig moet vasthouden. Mijn benen om de zijne, een arm om zijn armen en een hand op z'n hoofd (anders ramt ie z'n hoofd tegen mijn gezicht) Dit lijkt de enige manier om hem op zo'n moment te laten kalmeren.
Ik weet dat drift aanvallen redelijk normaal zijn, maar ik heb wel een beetje het idee dat dit verder gaat dan dat. Heeft iemand ervaring en/of ideeen?

Ajuus, ilja
 
Jeminee Ilja, dat klinkt wel pittig... moeders wordt afgetuigd door driejarige zoon!

Alles wat je schrijft doet Stijn ook wel eens, maar niet vaak, gelukkig! Ik herken in zijn onrust dan die van mij. Vorige week had ik heel (lees HEEEEEEEEL) erge kiespijn en na een paar dagen merkte ik dat Stijn echt heel lelijk tegen mij deed. Zou het kunnen dat er in jouw persoonlijke situatie of omgeving iets gaande is waardoor Max geraakt is?

Weet even niet de juiste woorden te vinden maar ik denk dat je wel begrijpt waar ik op doel. Vind het overigens hartstikke knap van je dat je rustig blijft en hem weet te kalmeren. Hopelijk kan iemand jullie een beetje helpen, veel sterkte!

Liefs Stephanie, mv Stijn en Luuk
 
hoihoi

Hier ook zo'n mannetje dat af en toe compleet door het lint gaat.
Hij geeft soms kopstoten en af en toe bijt hij me in mijn benen.
Hij probeert zelfs zo af en toe zijn zusje te pijnigen.

Het merendeel probeer te negeren niet het opzettelijk pijnigen natuurlijk,maar wel de driftige momenten.
Als hij zo'n bui heeft ga ik gewoon naar een andere kamer vaak kalmeert hij dan en probeer ik het opnieuw.

Het is wel eens voorgekomen dat hij een halve in zijn ondergoed liep om dat hij zich niet liet aankleden en ik geen zin had in een worstelpartij
op een gegeven moment vroeg hij zelf om zijn kleding.

Ik kan alleen maar zeggen heb geduld heelveel geduld mss. dat het dan wel weer goed komt.

groetjes
Bianca mv Lorenzo en Isabeau.
 
Hey

Moeilijk hoor voor jullie.
Is er thuis veel aan de hand?
Je ziet dit wel eens gebeuren als kinderen hun veiligheid kwijt zijn. Ze reageren hun angsten af met agressie.
Dat dit gebeurd bij degene die hun het dichtste bij staat is logisch, dat is de enige manier voor hun om zich te uiten. Het kan zijn dat hij zijn gedachtens en gevoelens niet onder woorden kan brengen. Op deze manier vraagt hij daar misschien aandacht voor.

Het is wel belangrijk dat je ondanks alles de grenzen duidelijk houdt. Boos zijn mag, stampvoeten ook, maar slaan wil je niet , dat mag niet.
Als hij heel boos is kun je hem nog aanbieden in een kussen te mogen slaan. HIj moet leren dat hij zijn agressie niet tegen mensen gebruikt.
Vertel hem dat hij jouw pijn doet, dat je dat niet leuk vindt, dat het niet mag.
Wees kort in je instructies. Maar er niet teveel woorden aan vuil, zodat het begrijpelijk blijft.

Vertel hem vaak dat hij het goed doet, een lekker mannetje is, geef veel complimenten bij goed gedrag en knuffel veel. Geeft hem zelfvertrouwen.

En als je denkt dat het te heftig is, zou ik eens hulp zoeken via de huisarts of CB.

Veel succes
Pascal




 
Hiya mommas!

Allemaal dank voor het meedenken. Een stel frisse ogen ziet de dingen net even anders.

Als Max niet in een nuclear meltdown zit is het het meest sociale aanhankelijke jongetje dat ik ken. We spelen veel samen, hij zit graag bij me, hij zegt hallo tegen iedereen en alles (inclusief de vuilnismanen om 7 uur 's ochtends, heeeel hard uit het raam roepend hahaha) en we knuffelen en zoenen dat het een lieve lust is.

Ik had zelf ook gedacht aan de mogelijkheid dat hij de spanning thuis aanvoelt, alhoewel ik moet zeggen dat ons dagelijks leven van uur tot uur vrij normaal is. Mijn man en ik hebben geen schreeuwende ruzies o.i.d. en vaak gaat Max ook juist op hele gewonen rustige momenten ineens door het lint. We praten achteraf of soms zelfs de volgende dag uiteraard met Max, hij snapt wat we zeggen, vindt het zelf ook niet leuk en heeft spijt etc.
Ik heb met zijn kinderarts er kort over gesproken, maar echt veel hulp was dat niet, hier is een "Time-out" nog steeds het magische woord en als dat niet werkt lijkt niemand ineens een andere oplossing of methode te hebben. En helaas een CB bestaat hier niet.

Ajuus, ilja
 
hoi,
klinkt pittig zeg.
gelukkig ook veel hele leuke en lieve momenten zo te lezen, maar dat maakt het er op de momenten dat hij door het lint gaat niet makkelijker op.

Kaylin heeft een hele lange periode gehad dat ze haar woede op ayden probeerde af te reageren. bijvoorbeeld als ik nee zei dat ze naar ayden toe liep.
helemaal niks werkte toen.
we zijn toen uiteindelijk samen een tuimeldier gaan kopen, zo een grote opblaasbare, en als ze boos werd vroegen we of ze de sla pinguin wilde hebben, en dat werkte na een aantal weken, na een aantal weken verdween haar woede en moest ze al snel lachen.
nu komt het nog heel sporadisch voor dat ze haar woede probeert af te reageren op haar broertje.

en heeel veeel geduld!!!!!!!!!!!!!!!
en samen praten, en heeel duidelijk je grenzen aan geven, heel consequent zijn.
en heel veel liefde en positieve aandacht bij goed gedrag.

heel veel succes!!!!!!!
groetjes sylvana mv kaylin en ayden.
 
Hoi Ilya,

Pittig hoor,.. jeetje...

Misschien dat je eens naar je huisarts kunt gaan voor een verwijzing naar een "specialist". Iemand die eens Max kan opserveren en je handvaten kan geven hoe er mee om te gaan..

Waarom ik dit zeg?
Ik herken je verhaal erg in dat van mijn kleine nichtje (kind van mijn broer, 3 jaar). Op de meest gekke momenten krijgt ze een woede aanval en is dan tot bijna alles in staat. Haar ouders kunnen haar dan ook niet aan. Met hulp zijn ze er nu mee bezig om te kijken wat er nu speelt. Ze blijkt een vorm van PDD NOS te hebben (google maar eens). Dit is een heel breed "pakket". Mijn nichtje is net als Max érg snel van begrip en verbaal énorm sterk, een ontzettend lief ding en knuffelkont. Maar als dat knopje om gaat.... Ze heeft dan ook een iq van 125 (normaal rond 80 van die leeftijd) en is dus een soort van "hoogbegaafd". Haar frustratie en woede komt waarschijnlijk omdat haar lichaam haar iq niet kan bijbenen en zij er gefrustreert door raakt. wie weet herken je hier wel iets in,..

In ieder geval ontzettend veel succes ermee!
Respect dat je zo rustig blijft.. dat is het allerbeste ook al is dat zo ontzettend moeilijk!!

je mag me uiteraard mailen voor meer info.

Gr Esmé mv Kay en Gwen
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan