Hoi dames,
Ik ben Gré en was 1 1/2 jaar geleden trouwe bezoekster van dit forum.
Helaas kon ik het vorig jaar niet meer opbrengen om dit forum te bezoeken.
Wij zijn nu precies 3 jaar bezig om zwanger te raken van ons eerste kindje.
Gelukkig sta ik nu weer stevig op mijn benen en heb dus vandaag mijn 1e IUI gehad.
Stelde niets voor, alleen vervelend dat we zo lang in het ziekenhuis waren.
Afgelopen vrijdag waren er 3 folikels te zien en kreeg ik zaterdagavond om 20.00 mijn pregnyl spuit.
Ik dacht eerst dat het niet door zou gaan, omdat er meer dan twee waren en de kans groot is dat ze alledrie bevrucht kunnen worden. maar de arts achte de kans klein.
Dus:Joepie.
Rijden mijn man en ik gister naar een stel vrienden, vlogen er ineens 3 ooievaars over ons heen. Ik, lichtjes bijgelovig, zei "straks zul je zien, krijgen we wel een 3-ling.
Ach maak je niet druk, zei mijn man. Reken nu maar nergens op, straks slaat het niet aan, en ben je weer enorm teleurgestelt. (kan ik er wat aan doen!?)
Ben nu tenminste positiever dan vorig jaar. Ik was vorig jaar echt een wrak. Wilde geen kind meer, als het zo moest.
Maar nu weet je dat de kans groter is dat het ook lukt. Dus vond ik het niet erg om met mijn benen wijd te liggen, hormonen te slikken en een prik in mijn kont.
We doen het voor een goed doel.
De arts zei tijdens het inspuiten van het zaad, "Kom jongens, doe je best".
Ik moest er om lachen, en voor ik het wist was het klaar. Nog even 5 min. liggen en konden we naar huis.
Ben nu veel relaxter dan vorig jaar, toen was ik heel gestresst als ik weer naar het ziekenhuis moest. Ik kon mij daar ook niet ontspannen, waardoor het pijnlijk werd als ze 'binnen' moesten kijken.
We wachten af, op goed geluk.
Las dat er nog 2 dames een IUI hebben gehad. Wens julllie ook veel succes en toi toi.
Op een goed resultaat.
Liefs van Gré
Ik ben Gré en was 1 1/2 jaar geleden trouwe bezoekster van dit forum.
Helaas kon ik het vorig jaar niet meer opbrengen om dit forum te bezoeken.
Wij zijn nu precies 3 jaar bezig om zwanger te raken van ons eerste kindje.
Gelukkig sta ik nu weer stevig op mijn benen en heb dus vandaag mijn 1e IUI gehad.
Stelde niets voor, alleen vervelend dat we zo lang in het ziekenhuis waren.
Afgelopen vrijdag waren er 3 folikels te zien en kreeg ik zaterdagavond om 20.00 mijn pregnyl spuit.
Ik dacht eerst dat het niet door zou gaan, omdat er meer dan twee waren en de kans groot is dat ze alledrie bevrucht kunnen worden. maar de arts achte de kans klein.
Dus:Joepie.
Rijden mijn man en ik gister naar een stel vrienden, vlogen er ineens 3 ooievaars over ons heen. Ik, lichtjes bijgelovig, zei "straks zul je zien, krijgen we wel een 3-ling.
Ach maak je niet druk, zei mijn man. Reken nu maar nergens op, straks slaat het niet aan, en ben je weer enorm teleurgestelt. (kan ik er wat aan doen!?)
Ben nu tenminste positiever dan vorig jaar. Ik was vorig jaar echt een wrak. Wilde geen kind meer, als het zo moest.
Maar nu weet je dat de kans groter is dat het ook lukt. Dus vond ik het niet erg om met mijn benen wijd te liggen, hormonen te slikken en een prik in mijn kont.
We doen het voor een goed doel.
De arts zei tijdens het inspuiten van het zaad, "Kom jongens, doe je best".
Ik moest er om lachen, en voor ik het wist was het klaar. Nog even 5 min. liggen en konden we naar huis.
Ben nu veel relaxter dan vorig jaar, toen was ik heel gestresst als ik weer naar het ziekenhuis moest. Ik kon mij daar ook niet ontspannen, waardoor het pijnlijk werd als ze 'binnen' moesten kijken.
We wachten af, op goed geluk.
Las dat er nog 2 dames een IUI hebben gehad. Wens julllie ook veel succes en toi toi.
Op een goed resultaat.
Liefs van Gré