Hallo allemaal! Vervolg op: zo dubbel dit...

A

ANONYMOUS_USERNAME

Zaterdag 18 december ben ik gecurrateerd. Was blij dat het zo snel kon maar zag er zo tegenop! Ik was zó bang! Ik kreeg bij aankomst een tablet dormicum en dat hielp zo! Ik was hierdoor ontzettend rustig en heb het daarom zonder zenuwen ervaren gelukkig!

Nu dus opnieuw beginnen......geen idee hoe dit verder zal gaan. Een paar weken geleden nog in de wolken op het zwanger zijn forum en nu ongewild een stap terug. De feestdagen waren daaron ook heel anders. We zouden anders morgen voor de 1e echo gaan.....daar hadden we zo,n zin in!

Ik vind het heel spannend de komende tijd. Zwanger zijn zal nooit meer hetzelfde zijn als deze keer. Geen idee hoe ik nu die weken door ga komen en hoelang het duurt voordat ik weer zwanger ben. Aan de ene kant liever vandaag dan morgen maar aan de andere kant zoveel angst voor dezelfde teleurstelling....

Hoe gaan jullie hiermee om?

Liefs mij...
 
Hoi Micromuis84,
Super herkenbaar. Wij kregen ook bij de eerste echo te horen dat het niet goed zat. Een mokerslag. Voor mij het gevoel of mijn hele lichaam me in de steek had gelaten. Ik voelde me toch zwanger..... misselijk, moe alles. Na een week moesten we terug komen voor een 2de echo. Je gaat naar huis en alles is een 1 keer anders. De roze wolk waar ik op zat was ik keihard afgedonderd!!!
Na de 2de echo bleek dat het echt niet goed zat. En dat het absoluut ging uitmonden in een miskraam. Wat we wilde......
Want ik wilde...... was over 7 maand een kindje!!!!
Een paar dagen daarna na het ziekenhuis gemoeten en is toch besloten voor een curratatie.
Op de uitslaapkamer werd ik wakker en het eerste wat ik dacht...... nu is het voorbij.
Ik heb er sinds een aantal maanden echt vrede mee, heeft toch echt wel een aantal maanden geduurd.
Je voelt het zelf, wat goed voelt. Ook met opnieuw zwanger zijn, inderdaad de volgende keer zal nooit meer hetzelfde zijn.
Neem je tijd......
Groetjes




 
hoi micromuis,
ik heb begin aug een mk gehad en pas 5 okt curetage gehad omdat ik zo bleef vloeien kwamen ze erachter dat me placenta er nog inzat.
ik moest 1 ongi wachten en was daarna gelijk weer zwanger ben nu 9weekjes en geloof me bij elk dingetje schrik ik me weer rot.
het zal zeker niet hetzelfde worden en je leeft de eerste weken een beetje met angst nou ja,ik dan.
ik hoop dat je snel weer zwanger wordt en dan lekker een kleine in je armen vast houdt.
maar luister goed naar jezelf en wat jij wilt dat is het belangrijkste.

liefs,mamacora
 
Hee Micromuis,

Heel herkenbaar.
Ik heb in juli een miskraam gehad, en het heeft voor mij ook een aantal maanden geduurd eer ik weer de oude was.
Het accepteren vond ik erg moeilijk, en was nog vrolijk elke week af aan het strepen in mn hoofd.
Telkens die teleurstelling nu had ik een echo nu zou ik de kleine wel voelen etc.
We zijn wel meteen doorgegaan na de miskraam en in november was ik weer zwanger.
Het voelde anders, en ik had er zelfs een goed gevoel over.
Alleen de angst ging maar niet weg, wat als.
En bij elk pijntje ging ik nadenken.
Helaas is deze zwangerschap ook in een miskraam uitgelopen.
Het is niet zo´n opbeurend verhaal, maar ik ben wel een stuk nuchterder geworden.
Deze miskraam heb ik mezelf de tijd gegeven om het even een plaatsje te geven, maar niet om er elke dag mee bezig te zijn.
Ik zal het niet vergeten, sterker nog ik zal het al
 
Pff.... Rot computer ik was nog niet klaar en hij verstuurd em al... Sorry.

Ik zal het niet vergeten maar neem het mee, en ik haal er nu veel positieve energie uit.
Klinkt misschien gek, maar zo voelt t wel.
Ik ben wel als de dood om nu weer zwanger te worden.
Daarom hebben we ook besloten om even niet met zwanger zijn bezig te zijn, en even te stoppen.
Het heeft een behoorlijke impact gegeven op ons gezin en omgeving.

Het enige wat ik je mee kan geven, luister naar je lichaam en jezelf en als jij er klaar voor bent, kun je er weer tegenaan.
Neem de tijd en denk aan jezelf!!

Liefs
 
Micromuis,

Ik snap wat je omschrijft. Je kent me van het forum. Ik heb 2 miskramen gehad. Ik heb en had de insteek van ieder kindje is anders, maar ook iedere zwangerschap en zo blijkt ook mijn miskramen. Ik probeer het iedere keer weer als een nieuwe kans te zien. Het zwanger worden duurt bij mij langer, na 2 jaar en 2 miskramen was ik dan weer zwanger en kon mij aanmelden bij het juli forum.

Ik heb mij door de eerste weken heen gesleept en met hulp van mijn vk en 4 extra echo's is dit goed gelukt. Nu ben ik 13 weken en durf ik te genieten.

Wij hadden besloten om het zwanger worden tot eind dit jaar een kans te geven, dit is op de valreep gelukt, noem het geluk, noem het wat anders, maar ik noem het een wonder!!!

Wat heb ik een tranen gelaten, wat ben ik boos geweest en wat ben ik onzeker geweest. Na de 1e miskraam wou ik maar 1 ding: verder en na de 2de miskraam had ik maar 1 doel: goed verwerken. Dit was een lange weg, maar ik ben hier wel sterker door geworden.

Mijn man en ik hebben veel gepraat, dit heeft ons er doorheen gesleept! Wel hebben wij ervaren dat het anders werkt voor een vrouw dan voor een man, ieder heeft zo zijn gevoelens, maar blijf hier wel over praten!

Om een lang verhaal kort te maken, neem je tijd, maar blijf vooral praten en heel veel sterkte!

Liefs grote broer
 
Hallo Mircomuis,

Wat vervelend voor jullie!
Wij zijn vanaf maart 2008 al bezig en het wilde ook maar niet lukken. Eindelijk na IUI in mei dit jaar zwanger. Echter met de 2e echo, bleek het hartje niet meer te kloppen. Dat was een echte schok! Was nog misselijk enzo. Binnen een uur, waren al mijn zwangerschapskwaaltjes verdwenen. Heel vreemd.

Aangezien wij al zo lang aan het proberen zijn, zijn we direct doorgegaan voor de volgende pogingen. Toch heeft het flink wat maanden geduurd, voor ik het een plekje heb kunnen geven.

Nu ben ik eindelijk weer zwanger (5e IUI). Ik weet het pas net 2 daagjes. Maar het onbezorgde blije gevoel ik toch wel weg. Nu ben je veel voorzichtiger en vind k de komende echo best eng.

Ik hoop dat jullie er gauw weer bovenop komen! Het kost gewoon tijd, dus neem die ook!
Veel sterkte!!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan