Hallo allemaal

A

ANONYMOUS_USERNAME

Al die tijd lees ik eigenlijk alleen nog mee om zo een beetje afstand te bewaren,maar wil nu toch graag even mee praten. Ik ben echt in en in verdrietig. Mijn vriendin is zwanger en daarbij lopen er op het werk erg veel dames met een dikke toeter of gaan dat binnenkort melden. Ik heb in februari een mk gehad en was afgelopen oktober uitgerekend. Ik dacht dat ik het allemaal netjes verwerkt had totdat de dag kwam. Huilen huilen en nog eens huilen. Daarna al die zwanger nieuwtjes en nu heb ik even flink de pest er in. Ik ben nu in ronde 7 na de mk. Daartussen even een paar maanden niets.
Ik vind het zo oneerlijk ook al gun ik het al die anderen natuurlijk best,maar nu eerlijk gezegd even niet. Ik kreeg de cho onder m'n neus tijdens onze teheepauze op het werk en kreeg een wegtrekker........kon haast niet leuk reageren. Ook omdat zij m'n vriendin is en al 12 weken is en al haar andere vriendinnen het allang wisten. Tja...nu ga ik overal op zeuren......Tot gauw,XXX
 
Hoi XXX,

Je verhaal komt me echt heeeeeel erg bekend voor!! Ik zou 17 december uitgerekend zijn en ik zie nu al een beetje op tegen die dag omdat ik zeker weet dat ik die dag erg verdrietig zal zijn. Ik begrijp jouw reactie dan ook maar al te goed. Je hoeft niet bang te zijn dat je egoistisch overkomt omdat dat absoluut niet het geval is. Natuurlijk gun je het iedereen maar je mag het jezelf net zo erg gunnen hoor!

Mijn collega heeft vlak voor mij een miskraam gehad en zij loop nu al weer met een mooie dikke buik rond en tuurlijk ben ik blij voor haar maar toen ze de echo liet zien moest ik ook stiekem even een dikke brok in mijn keel wegslikken. Daarbij zijn bijna al mijn maatjes op het forum ook zwanger en echt, ik gun het niemand meer dan zij. Dat neemt niet weg dat soms mij de angst overvalt dat ik "alleen" achterblijf en overmant me het verdriet omdat het bij mij allemaal niet wil lukken. Binnenkort begin ik met medicijnen omdat ik na de mk nog maar 1x een eisprong heb gehad. Heel frustrerend allemaal maar we moeten hoop houden, jij ook. Onze tijd komt vast nog wel!!

Sterkte!!

X F
 
Hoi XXX,
Ik had dit in augustus. Ik had het op zich verwerkt maar ik had ook heel erg gehoopt weer zwanger te zijn voor de uitgerekende datum. Toen dat niet zo was heb ik het echt heel erg moeilijk gehad.
Ik had in mijn omgeving niet echt veel zwangeren dus dat scheelde wel.
Wel ging mijn jongste in augustus naar school en had ik dus eigenlijk met de baby thuis moeten zitten. Iedereen om me heen leek het zo lekker 2 dagen zonder kinderen thuis, maar ik dacht alleen maar aan hoe het had moeten zijn en vond dat helemaal niet leuk.
Veel sterkte gewenst!
Groetjes van Caroline
 
Hoi lieve meid,
Je probleem is voor mij ook herkenbaar.
Ik zou 1 januari 2005 uitgerekend zijn.
Ik heb een paar vriendinnen en zij verwachten de baby in Dec en Jan. In het begin voelde ik mij erg verdrietig door hun goede nieuws, ik had net mijn miskraam gehad en dit vond ik extra verdrietig en ik kon mij maar moeilijk uiten. Nu gaat het beter met mij. Het is gebeurd en ik kan wel in dat diepe verdriet vast blijven zitten, maar na maanden besef ik dat dit mij niet ten goede komt.Ik werd depressief en dacht van Nee dit kan ik mezelf en anderen niet aandoen.Ik moet immers sterk blijven mocht ik weer opnieuw zwanger raken.Ik heb er niets aan als ik dan enorm depressief blijf.Ik wens jou het allerbeste toe en weet dat het gras bij de ander altijd groener is als bij jezelf. Tuurlijk zie je zwangeren om je heen, maar de geschiedenis van hun weet je niet. Wieweet wat hun allemaal al achter de rug hebben. xxxjes Didi
 
Hoi,

Misschien toch niet zo tactisch van je vriendin om je dit nieuws tijdens je theepauze te vertellen. Maar mischien weet ze ook gewoon niet goed hoe ze dit jouw moest brengen, sommige mensen denken gewoon niet na bij zulke dingen.
Ik hoop dat je je snel weer wat beter voelt, en jouw tijd komt vanzelf weer, ook al moet je er soms lang op wachten.

Groetjes, Helena.
 
Hoi xxx,

Mijn miskraam is nog niet zo heel lang geleden maar ik kan me goed voorstellen hoe je je voelt en dat is niet erg hoor! Bij mij is het gewoon heel verschillend, de reactie. Het ligt er gewoon aan wie er zwanger is. Na mijn miskraam heb ik er ook zo veel gehoord maar gelukkig nog niemand heel dicht bij me, de meeste van mijn vriendinnen hebben al kinderen. Maar mensen zeggen dat: weet je wie ook zwanger is??? Dan krijg ik al zo'n kriebel in mijn buik.

Maar goed, als je je verhaal kwijt moet je als zijn wij er voor je hoor!!

Liefs Po
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan