A
Anoniem
Guest
Hallo allemaal,
Bij deze klim ik dan toch maar weer een keer in mijn toetsenbord om me voor te stellen en me aan te sluiten bij de wensende mama's (to be).
In 2011 heb ik alle perikelen al eens gedeeld op dit forum en in datzelfde jaar ben ik bevallen van een gezonde dochter. Ook in 2012 heb ik even meegepraat, waarna ik in augustus van dat jaar zwanger raakte van de tweede. Helaas bleek tijdens de echo in oktober dat het hartje niet klopte. Uiteindelijk heb ik toen met misoprostol de miskraam opgewekt. Het duurde even voordat mijn cyclus toen weer op gang kwam. Nadat ik het vruchtje was verloren heb ik eerst zes weken aanhoudelijk veel bloedverlies gehad en daarna merkte ik aan alles in mijn lijf dat mijn hormonen een feestje bouwden. Inmiddels voelt fysiek alles gelukkig weer wat rustiger, maar dan.... dat hoofd!
De wens is inmiddels zo sterk en de teleurstelling is iedere maand weer groot. Aangezien we al een gezonde dochter hebben en ik omringd word door gelukkig zwangeren (die ik dat stuk voor stuk overigens ontzettend gun), durf ik mijn hoop en teleurstellingen steeds minder te delen.
Ik ben dus Melian, 33 jaar, getrouwd en zoals gezegd moeder van een dochter van 19 maanden. We zijn sinds juni 2012 bezig voor een tweede, maar om de moed erin te houden, tellen we vanaf de laatste zwangerschap. Ik zit nu dus in ronde 7. Vandaag ga ik de tweede week van mijn cyclus in, dus dat betekent dat we aan de bak mogen
Ik hoop dat ik de spanning met jullie mag delen en dat jullie je verhaal ook bij mij kwijt kunnen. Eerder heb ik het altijd heel gezellig gevonden en er veel aan gehad.
Lieve groet,
Melian
Bij deze klim ik dan toch maar weer een keer in mijn toetsenbord om me voor te stellen en me aan te sluiten bij de wensende mama's (to be).
In 2011 heb ik alle perikelen al eens gedeeld op dit forum en in datzelfde jaar ben ik bevallen van een gezonde dochter. Ook in 2012 heb ik even meegepraat, waarna ik in augustus van dat jaar zwanger raakte van de tweede. Helaas bleek tijdens de echo in oktober dat het hartje niet klopte. Uiteindelijk heb ik toen met misoprostol de miskraam opgewekt. Het duurde even voordat mijn cyclus toen weer op gang kwam. Nadat ik het vruchtje was verloren heb ik eerst zes weken aanhoudelijk veel bloedverlies gehad en daarna merkte ik aan alles in mijn lijf dat mijn hormonen een feestje bouwden. Inmiddels voelt fysiek alles gelukkig weer wat rustiger, maar dan.... dat hoofd!
De wens is inmiddels zo sterk en de teleurstelling is iedere maand weer groot. Aangezien we al een gezonde dochter hebben en ik omringd word door gelukkig zwangeren (die ik dat stuk voor stuk overigens ontzettend gun), durf ik mijn hoop en teleurstellingen steeds minder te delen.
Ik ben dus Melian, 33 jaar, getrouwd en zoals gezegd moeder van een dochter van 19 maanden. We zijn sinds juni 2012 bezig voor een tweede, maar om de moed erin te houden, tellen we vanaf de laatste zwangerschap. Ik zit nu dus in ronde 7. Vandaag ga ik de tweede week van mijn cyclus in, dus dat betekent dat we aan de bak mogen
Ik hoop dat ik de spanning met jullie mag delen en dat jullie je verhaal ook bij mij kwijt kunnen. Eerder heb ik het altijd heel gezellig gevonden en er veel aan gehad.
Lieve groet,
Melian