hallo allemaal, ik ben hoff, ben 28 jaar, 4.5 jaar getrouwd en mama van een prachtige dochter.
Fijn voor je zullen jullie denken, maar toch hoor ik hier thuis.
Ik zal jullie vanaf het begin vertellen.
In juni 2004 ben ik gestopt met de pil, we wilde heel graag een kindje, na ruim een jaar was ik nog niet zwanger en zijn we in de malle mediche molen terecht gekomen. Net als jullie hebben we toen alle denk bare testen moeten doen, met als uitslag..... jullie zijn allebei jong en gezond er is niets aan de hand probeer nog maar een poosje. Na ruim twee jaar mochten we eindelijk aan een iui beginnen en wonder boven wonder was deze gelijk raak. daar is onze geweldig mooie dochter uit gekomen.
Na haar geboorte hadden we gelijk zo iets van, wij hebben geen recht van spreken als het om het plannen van een zwangerschap gaat, wij laten de natuur zijn gang gaan, raak ik zwanger is het geweldig raak ik niet zwanger is het ook goed.
Nu ruim 20 maanden later ben ik nog niet zwanger maar begint het wel allemaal weer heel erg te kriebbelen.
Net als vele van jullie kan ik niet meer blij zijn voor alle vrienden die nu zwanger zijn van een tweede kindje of andere mensen die "zomaar"zwanger zijn. En ik kan al helemaal niet tegenh mensen die 9 maanden lopen te klagen. Ze Moeten blij zijn dat ze zwanger kunnen worden!!!!
Ik heb 20 nov. mijn eerste afspraak weer bij de gyn. Helaas niet meer de zelfde als die ons toen hielp maar wel degene die mij toen heeft geinsemineerd.
Ik ben benieuwd wat ze gaat zeggen en wat we er nu allemaal weer voor moeten doen. Ik hoop dat we niet weer zo aan het lijntje gehouden worden als de eeste keer.
Zijn hier mensen die er ervaring mee hebben ook voor een tweede kindje naar de gyn te moeten? kunnen jullie me mischien een beetje voorbereiden op wat komen gaat??
Als laatste wil ik nog even zeggen dat al jullie verhalen ( die ik tot nu toe heb gelezen) en gevoelens die jullie beschrijven volkomen normaal zijn en heel herkenbaar. mensen die dit nooit hebben meegemaakt zullen nooit snappen hoe jullie je voelen.
Lieve mensen heel veel succes met alles en geef niet op !!!!!!
ik ga no heel wat bij lezen en ga hier ook actief meedoen!!
groetjes hoff
Fijn voor je zullen jullie denken, maar toch hoor ik hier thuis.
Ik zal jullie vanaf het begin vertellen.
In juni 2004 ben ik gestopt met de pil, we wilde heel graag een kindje, na ruim een jaar was ik nog niet zwanger en zijn we in de malle mediche molen terecht gekomen. Net als jullie hebben we toen alle denk bare testen moeten doen, met als uitslag..... jullie zijn allebei jong en gezond er is niets aan de hand probeer nog maar een poosje. Na ruim twee jaar mochten we eindelijk aan een iui beginnen en wonder boven wonder was deze gelijk raak. daar is onze geweldig mooie dochter uit gekomen.
Na haar geboorte hadden we gelijk zo iets van, wij hebben geen recht van spreken als het om het plannen van een zwangerschap gaat, wij laten de natuur zijn gang gaan, raak ik zwanger is het geweldig raak ik niet zwanger is het ook goed.
Nu ruim 20 maanden later ben ik nog niet zwanger maar begint het wel allemaal weer heel erg te kriebbelen.
Net als vele van jullie kan ik niet meer blij zijn voor alle vrienden die nu zwanger zijn van een tweede kindje of andere mensen die "zomaar"zwanger zijn. En ik kan al helemaal niet tegenh mensen die 9 maanden lopen te klagen. Ze Moeten blij zijn dat ze zwanger kunnen worden!!!!
Ik heb 20 nov. mijn eerste afspraak weer bij de gyn. Helaas niet meer de zelfde als die ons toen hielp maar wel degene die mij toen heeft geinsemineerd.
Ik ben benieuwd wat ze gaat zeggen en wat we er nu allemaal weer voor moeten doen. Ik hoop dat we niet weer zo aan het lijntje gehouden worden als de eeste keer.
Zijn hier mensen die er ervaring mee hebben ook voor een tweede kindje naar de gyn te moeten? kunnen jullie me mischien een beetje voorbereiden op wat komen gaat??
Als laatste wil ik nog even zeggen dat al jullie verhalen ( die ik tot nu toe heb gelezen) en gevoelens die jullie beschrijven volkomen normaal zijn en heel herkenbaar. mensen die dit nooit hebben meegemaakt zullen nooit snappen hoe jullie je voelen.
Lieve mensen heel veel succes met alles en geef niet op !!!!!!
ik ga no heel wat bij lezen en ga hier ook actief meedoen!!
groetjes hoff