Lynn slaapt nog lekker (is vrij), ik ga straks weer fijn een dag werken. Dus bij deze weer eens een kijkje in de keuken van deze aanstaande vader.
Gisteren dus de 13 weken echo gehad incl nekplooimeting. Tsja kippenvelmoment hoor; het leek op mijn armen wel de voorverkoop van een concert van U2. 40 rijen dik stond het erop toen ik de hartjes hoorde. Wat FAN-TAS-TISCH is dat om mee te maken! Zo briljant zijn weinig dingen in het leven. Maar ook het 'aanzicht' van de 2 kleintjes deed mij stralen ter breedte van de hele kamer, er was nog maar net plek voor Lynn om op de tafel te liggen. Jemig de pemig wat is dat gaaf zeg!
Zoals gezegd door Lynn; alles zit erop en eraan, alles werkt, de kans op afwijkingen is heel erg klein, het bloedonderzoek horen we volgende week. Wat vooral bijzonder is, is de groei in 3 weken tijd. Van een klompje cellen van 2,4 cm naar een mensje van 6,5 cm. Denk effies na: '6,5 cm is net zo groot als de gemiddelde bal gehakt en daar zit dan een compleet leven in!' Bizar he?! Gisteren ook naar Lynn haar ouders geweest, dan moet je die 2 zien glunderen van trots. Net alsof ze het van Lynn en haar tweelingzus weer opnieuw meemaken, te gek gewoon!
Ik heb gisteren 2 van de echofoto's naast elkaar gezet in één shot, ze zijn zo briljant die twee ukkies van ons. Gisteren kan Lynn het gevoel hebben gehad dat ik wat afwezig was, ik heb denk ik wel 438 keer met een glimlach en ademloos naar de foto's zitten kijken op mijn telefoon. Bijzonder trots en gelukkig is heel erg van toepassing op deze situatie. Al was/ben ik al heel lang gelukkig samen met Lynn; de wetenschap dat er medio november een compleet gezin hier in huis te bewonderen is? Wat moet je dan nog meer in het leven? Vrij weinig denk ik dan!
Volgende week (op mijn verjaardag) gaan we naar het nieuwe ziekenhuis voor het intakegesprek, de week erop op 06-06 wordt Lynn officieel mijn vrouw, want dan trouwen we. Een jawoord dat wel heel erg bijzonder is nu, wetende dat ik ja ga zeggen (dan weet je dat maar vast Lynn!
) tegen niet 1 vrouw, maar 1 vrouw en 2 ukkies. Misschien straks wel 3 vrouwen haha, al zal het me echt geen zier interesseren of ik vader word van 2 dochters (wat mij ontzettend gaaf lijkt -> 'Zo, jullie willen met mijn dochters uit?') of 2 zoons.
2012 is een magisch jaar hier in huis, ben ontzettend trots op Lynn want die heeft de eerste periode veel kwaaltjes gehad en draagt het als een echte heldin. Nu zitten er stap voor stap betere dagen tussen voor haar, zodat ze er wat meer van kan genieten. Ik ga zo werken, maar mezelf eerst nog even een half uur vergapen aan de tweelingfoto's.
Trots en gelukkig, dat is deze vader zeer zeker!
Tot een volgende keer dames, iedereen heel veel succes en geluk gewenst met de zwangerschappen die in gang zijn! Geniet van deze bijzondere tijd, tis een understatement, maar o zo waar!
Grt de man van Lynn
Gisteren dus de 13 weken echo gehad incl nekplooimeting. Tsja kippenvelmoment hoor; het leek op mijn armen wel de voorverkoop van een concert van U2. 40 rijen dik stond het erop toen ik de hartjes hoorde. Wat FAN-TAS-TISCH is dat om mee te maken! Zo briljant zijn weinig dingen in het leven. Maar ook het 'aanzicht' van de 2 kleintjes deed mij stralen ter breedte van de hele kamer, er was nog maar net plek voor Lynn om op de tafel te liggen. Jemig de pemig wat is dat gaaf zeg!
Zoals gezegd door Lynn; alles zit erop en eraan, alles werkt, de kans op afwijkingen is heel erg klein, het bloedonderzoek horen we volgende week. Wat vooral bijzonder is, is de groei in 3 weken tijd. Van een klompje cellen van 2,4 cm naar een mensje van 6,5 cm. Denk effies na: '6,5 cm is net zo groot als de gemiddelde bal gehakt en daar zit dan een compleet leven in!' Bizar he?! Gisteren ook naar Lynn haar ouders geweest, dan moet je die 2 zien glunderen van trots. Net alsof ze het van Lynn en haar tweelingzus weer opnieuw meemaken, te gek gewoon!
Ik heb gisteren 2 van de echofoto's naast elkaar gezet in één shot, ze zijn zo briljant die twee ukkies van ons. Gisteren kan Lynn het gevoel hebben gehad dat ik wat afwezig was, ik heb denk ik wel 438 keer met een glimlach en ademloos naar de foto's zitten kijken op mijn telefoon. Bijzonder trots en gelukkig is heel erg van toepassing op deze situatie. Al was/ben ik al heel lang gelukkig samen met Lynn; de wetenschap dat er medio november een compleet gezin hier in huis te bewonderen is? Wat moet je dan nog meer in het leven? Vrij weinig denk ik dan!
Volgende week (op mijn verjaardag) gaan we naar het nieuwe ziekenhuis voor het intakegesprek, de week erop op 06-06 wordt Lynn officieel mijn vrouw, want dan trouwen we. Een jawoord dat wel heel erg bijzonder is nu, wetende dat ik ja ga zeggen (dan weet je dat maar vast Lynn!
) tegen niet 1 vrouw, maar 1 vrouw en 2 ukkies. Misschien straks wel 3 vrouwen haha, al zal het me echt geen zier interesseren of ik vader word van 2 dochters (wat mij ontzettend gaaf lijkt -> 'Zo, jullie willen met mijn dochters uit?') of 2 zoons.2012 is een magisch jaar hier in huis, ben ontzettend trots op Lynn want die heeft de eerste periode veel kwaaltjes gehad en draagt het als een echte heldin. Nu zitten er stap voor stap betere dagen tussen voor haar, zodat ze er wat meer van kan genieten. Ik ga zo werken, maar mezelf eerst nog even een half uur vergapen aan de tweelingfoto's.
Trots en gelukkig, dat is deze vader zeer zeker!
Tot een volgende keer dames, iedereen heel veel succes en geluk gewenst met de zwangerschappen die in gang zijn! Geniet van deze bijzondere tijd, tis een understatement, maar o zo waar!
Grt de man van Lynn