Hallo Sisi

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hoi Sisi,

Begin maar even een nieuw onderwerp,moest steeds zo zoeken.
Hoe gaat het met je? Alles oke?
Deze week weer gewerkt, ging wel goed. Maar was toch steeds blij dat ik weer thuis was na een ochtend. Moet veel lopen op mijn werk, dus zere en vermoeide benen en voeten. Ik kon ook merken dat mijn conditie niet meer zo goed is. Snel buiten adem. Maar het contact met collega's en klanten is als vanouds.

Nu begin ik pas te beseffen wat er gebeurd is, heb het allemaal eens op een rijtje gezet. Heb een raar gevoel over mij, het zelfde gevoel van toen mijn opa was overleden. Toen had ik met vlagen een paniek gevoel, van ik zie hem nooit meer terug. Heel raar om dat weer te voelen, zo na een MK. Het zal wel een soort rouw proces zijn ofzo.

Gisteren had ik buikpijn, dezelfde buikpijn die ik heb als ik een ovulatie heb. Dus wie weet vruchtbare periode. Toch wil ik mijn volgende ongi even afwachten. Eens zien hoe heftig die is, heb van verschillende collega's gehoord, die ook een Mk hebben gehad, dat die erg hevig kan zijn. Ik ga er maar vanuit dat ik tussen nu en 2 weken ongi wordt.

En hoe voel jij je? Vorige week vertelde je dat je zo stilletjes was. En hebben we het gehad over weer zwanger worden. Gaat het nu weer wat beter met je? Hakt er wel in hè zo'n MK. Ik had niet gedacht dat het zo'n impact op mij zou hebben. Ben altijd heel nuchter,   een nuchtere Noordeling, kom uit Groningen.Geboren en getogen.  

Nou Sisi ik hoop snel weer wat van je te lezen.

Groetjes Willemien



 
Begin maar even een nieuw onderwerp,moest steeds zo zoeken.

Hoe gaat het met je? Alles oke?

Deze
week weer gewerkt, ging wel goed. Maar was toch steeds blij dat ik weer
thuis was na een ochtend. Moet veel lopen op mijn werk, dus zere en
vermoeide benen en voeten. Ik kon ook merken dat mijn conditie niet
meer zo goed is. Snel buiten adem. Maar het contact met collega's en
klanten is als vanouds.



Nu begin ik pas te beseffen wat er
gebeurd is, heb het allemaal eens op een rijtje gezet. Heb een raar
gevoel over mij, het zelfde gevoel van toen mijn opa was overleden.
Toen had ik met vlagen een paniek gevoel, van ik zie hem nooit meer
terug. Heel raar om dat weer te voelen, zo na een MK. Het zal wel een
soort rouw proces zijn ofzo.



Gisteren had ik buikpijn, dezelfde
buikpijn die ik heb als ik een ovulatie heb. Dus wie weet vruchtbare
periode. Toch wil ik mijn volgende ongi even afwachten. Eens zien hoe
heftig die is, heb van verschillende collega's gehoord, die ook een Mk
hebben gehad, dat die erg hevig kan zijn. Ik ga er maar vanuit dat ik
tussen nu en 2 weken ongi wordt.



En hoe voel jij je? Vorige week
vertelde je dat je zo stilletjes was. En hebben we het gehad over weer
zwanger worden. Gaat het nu weer wat beter met je? Hakt er wel in hè
zo'n MK. Ik had niet gedacht dat het zo'n impact op mij zou hebben. Ben
altijd heel nuchter,   een nuchtere Noordeling, kom uit
Groningen.Geboren en getogen.  



Nou Sisi ik hoop snel weer wat van je te lezen.



Hoi Willemien,

Ja, gek is dat hé, om weer op je werk te zijn, alsof er niets gebeurd
is. Je weet natuurlijk wel beter, maar goed! Toch vind ik het ook wel
weer lekker. Soms denk ik een paar uur niet aan de miskraam en dat is
wel goed, denk ik.

Vandaag zat ik met een cliënt te praten en die gooide er ineens uit dat
ze veel had meegemaakt de afgelopen tijd: Pas moeder geworden en
daarvóór een miskraam gehad... Ik had het gevoel alsof ik door de
bliksem getroffen werd! Zo'n onverwachte confrontatie! Ze had het niet
in de gaten, geloof ik, maar ik was even uit balans....

Die lichamelijke terugslag heb ik ook.. Een paar weken geleden was er
nog niets met mijn conditie aan de hand. Ik heb een tijd lang veel
gesport, omdat ik na de bevalling de nodige kilootjes (14!!!) kwijt
moest raken, maar nu ben ik al buiten adem als ik de trap op loop.
Vreemd hé?! Maar als jij er ook al last van hebt, zal het er wel bij
horen, denk je niet???

Dat het verwerken van een mk een vorm van rouw is, staat voor mij
buiten kijf! Ik herken bij mezelf ook alle (begin)fasen van
rouwverwerking (is vakkennis). Gisteravond heb ik nog even een dipje
gehad, omdat ik gisteren ook wel confronterende momenten heb
meegemaakt. Lag ik in mijn bed ineens te snikken!! Het verdriet zal nog
wel even duren, denk ik. Hier in Noord-Holland zijn we ook vrij nuchter
van aard, maar blijf hier maar eens nuchter onder!! (zou niet goed
zijn!!!)

Het lijkt me fijn om te merken dat je lichaam de normale gang van zaken
weer een beetje oppikt. En handig hé, als je je ovulatie kan voelen. Ik
heb daar ook geluk mee. Ik heb hem alleen nog niet gevoeld. Geduld,
geduld...

Hoe gaat het met jullie gezinnetje? En je oma? Heb je haar nog gesproken?

Ik wens je alvast een fijn weekend en tot forums!!

Liefs, sisi.

 
Hoi Sisi,

Dat met je client was wel heel confronterend zeg. Dan komt het even heel dicht bij.
Wat voor werk doe je? Ik neem aan dat je in je werk een professionele houding moet aan nemen. Het gaat om je client.En dan is het onderwerp miskraam erg persoonlijk. Maar goed er zijn veel vrouwen die het overkomt.Dus je komt het overal tegen. Wat ik allemaal wel niet hoor aan de kassa. Hele levensverhalen, vooral oudere mensen luchten hun hart.  

Ben vandaag bij mijn oma geweest, het gaat goed met haar. Ze heeft het ook  aan mijn moeder vertelt, die is ook erg geschokken. Mijn moeder wist wel dat de verhouding van mijn oma tussen mij overgrootmoeder (oma van mijn moeder) slecht was. Maar wist nooit hoe dat kwam.
Ik heb er nog even met mijn oma over de miskraam gepraat. Ze zei tegen mij dat het lang bij haar geduurt heeft voordat ze het een beetje verwerkt had.
Ook zei ze de wijze woorden. "Je komt sterker uit de strijd, dan dat je erin gaat".
Vond ik wel mooi gezegd. En dat ieder mens zijn eigen ellende kreeg in zijn leven.
"Van het concert des levens krijgt niemand een program"
Ik schrijf de volgende keer even een langer stukje, ik moet straks weg. Verjaardag, beh!!, geen zin in.

Groetjes Willemien.  
 
oi Sisi,







Ben vandaag bij mijn oma geweest, het gaat goed met haar.
Ze heeft het ook  aan mijn moeder vertelt, die is ook erg geschokken.
Mijn moeder wist wel dat de verhouding van mijn oma tussen mij
overgrootmoeder (oma van mijn moeder) slecht was. Maar wist nooit hoe
dat kwam.

Ik heb er nog even met mijn oma over de miskraam
gepraat. Ze zei tegen mij dat het lang bij haar geduurt heeft voordat
ze het een beetje verwerkt had.



Hoi Harma,



Ja, langleve de verplichte sociale bezoekjes... Ach ik merk wel dat t
soms erg gezellig kan worden, juist als ik geen zin had om te gaan...
Viel het bij jou nog mee?

Hoe gaat het verder met jou? Begin je de klap alweer een beetje te boven te komen?

Ik merk zelf veel ups en downs. Heb jij dat ook?



Ik werk als maatschappelijk werker. Kom dus de meest uiteenlopende
verhalen tegen. Het was te verwachten dat het onderwerp miskraam eens
naar boven zou komen, maar zo snel al???

Wat je zegt, in de supermarkt hoor ik   soms ook mensen over dingen
praten, die ik zelf niet zo in het openbaar zou bespreken. Ieder zijn
grens, denk ik dan...



Tjonge, wat er allemaal naar boven is gekomen, na je miskraam hé? Voor
je moeder vallen ineens ook wat puzzelstukjes op hun plaats!!

Ik moet mijn schrijven nu ook even onderbreken. Mijn kleine meid is wakker geworden, die had ik even in bed gelegd.

tot later!



Liefs van Sisi.

 
quote: sisi reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('08-11-2005 15:30:39'));

oi Sisi,



Ben vandaag bij mijn oma geweest, het gaat goed met haar. Ze heeft het ook  aan mijn moeder vertelt, die is ook erg geschokken. Mijn moeder wist wel dat de verhouding van mijn oma tussen mij overgrootmoeder (oma van mijn moeder) slecht was. Maar wist nooit hoe dat kwam.
Ik heb er nog even met mijn oma over de miskraam gepraat. Ze zei tegen mij dat het lang bij haar geduurt heeft voordat ze het een beetje verwerkt had.

Hoi Harma,

Ja, langleve de verplichte sociale bezoekjes... Ach ik merk wel dat t soms erg gezellig kan worden, juist als ik geen zin had om te gaan... Viel het bij jou nog mee?
Hoe gaat het verder met jou? Begin je de klap alweer een beetje te boven te komen?
Ik merk zelf veel ups en downs. Heb jij dat ook?

Ik werk als maatschappelijk werker. Kom dus de meest uiteenlopende verhalen tegen. Het was te verwachten dat het onderwerp miskraam eens naar boven zou komen, maar zo snel al???
Wat je zegt, in de supermarkt hoor ik   soms ook mensen over dingen praten, die ik zelf niet zo in het openbaar zou bespreken. Ieder zijn grens, denk ik dan...

Tjonge, wat er allemaal naar boven is gekomen, na je miskraam hé? Voor je moeder vallen ineens ook wat puzzelstukjes op hun plaats!!
Ik moet mijn schrijven nu ook even onderbreken. Mijn kleine meid is wakker geworden, die had ik even in bed gelegd.
tot later!

Liefs van Sisi.

Hoi Sisi,

Sorry heeft even geduurt voordat ik op je berichtje reageerde. Ik had het erg druk. Het gezinsleven draait gewoon door, vrijdag was het bij ons SintMaarten. Lampionnetje lopen met de kinderen, mogen ze een liedje zingen en dan maar hopen op veel snoep haha.
Mijn huis had ook een flinke schoonmaak beurt nodig, ik had het de laatste weken aardig verslonst. Maar ja had ook andere dingen aan mijn hoofd.
De verjaardag was best gezellig hoor daar niet van. Werd veel gesproken over zwangerschappen, miskramen, geboortes en zo. De meest nare verhalen vlogen je om de oren, dus dat was minder. Wat kennissen en familie allemaal niet meemaken op dat gebied, dan klapperen je oren. En denk ik nou het kan nog veel ergerl. Gelukkig was mijn beste vriendin er ook, konden we even over andere dingen praten.Via haar ben ik op dit forum gekomen, dus veel gekletst over het forum.
Zij heeft een gehandicapt zoontje, tijdens de geboorte is er iets mis gegaan.   Ze zei tegen mij, Je kunt lang en breed praten over dat gene wat je hebt meegemaakt. En dat is natuurlijk heel goed, maar op een gegeven moment moet je echt verder met je leven. Je moet niet gaan zwelgen in je verdriet. En daar heeft ze natuurlijk gelijk in.Maar het is nog erg vers bij mij, het is nu ruim een maand geleden dat ik een MK heb gehad. Ik ben nog niet zo ver, dat ik het al achter mij kan laten.

Gisteren begon ik weer wat bloed te verliezen, ik dacht wat is dit. Ben ik nu ongi of is het nog de nasleep van de MK, ik weet het niet. Jij hebt dat toch ook gehad, hoe was dat bij jou.Ben jij lichamelijk al helemaal herstelt van de MK. Die ups en downs herken ik ook wel hoor. Mijn stemmingen wisselen ook soms met de minuut, heel raar. Het ene moment   ben ik heel vrolijk, maar kan zo binnen een seconde heel verdrietig of boos zijn. Dat had ik nooit.Ben ook opeens heel gevoelig voor kritiek, kan ik niet meer hebben of zo. Ook zo vreemd. Soms voel ik me gewoon een ziele poot. Zal de hormonen wel zijn, want dat is natuurlijk helemaal in de war.

Deze week heb ik vakantie, had ik al weken geleden aangevraagd. Even rust voordat de grote drukte begint. De feestmaand is altijd heel gezellig hoor, maar ook erg druk. Eerst de Sint, dan kerst en oud en nieuw, jeetje. En dan moet je ook nog je eigen boodschappen doen. Maar goed, gelukkig gaan we altijd met kerst naar familie. Mijn man is van Duitse afkomst, zijn moeder is Duitse. Dus daar wordt kerst heel uitgebreid gevierd, dat begint al op kerstavond.Met oud en nieuw naar mijn ouders.
Maar eerst nog Sinterklaas. Leeft de Sint al bij je dochter? Of is ze daar nog een beetje te jong voor?
Heeft ze zaterdag de intocht nog gezien? Die van mij zijn helemaal in de ban van Sint en Piet.

Groetjes Willemien








 
Hoi Willemien,



Ik ben deze keer zelf ook niet erg vlot geweest met reageren, mijn internetverbinding vertoont weer kuren, hoera!! Maar goed.

Sint Maarten vieren we hier in Noord Holland ook. Sita vond het
HELEMAAL NIKS!! Ik had verwacht dat ze de liedjes en lichtjes wel leuk
zou vinden, maar nee hoor! Die kindjes kregen snoepjes en die wilde zíj
hebben! Huilen dus, elke keer weer!! Ik heb zelf niet met haar gelopen,
vind haar nog iets te klein. Maar volgend jaar ga ik even langs onze
eigen straat denk ik. Ik zag ook op het KDV dat de volgende groep, waar
ze vanaf januari '06 heen gaat, ook lampionnetjes maakt met de kindjes.
In die groep zijn kindjes van 1,5 tot 3 jaar. Kun je je voorstellen hoe
die zelf geplakte en gekleurde lampionnetjes eruit zien??? Grappig!!

Sint en Piet vind Sita nog helemaal niet interessant. Ze is nog even te
klein. We gaan het wel vieren met haar: Sommige dingen moet je met de
paplepel ingieten, toch?! Ik moet ook zeggen dat ik bijna niet kan
wachten tot ze groot genoeg is voor de echte pakjesavond, hoor!

En kerst in Duitsland! Leuk!! Veel romantischer ook, naar mijn idee...



Wat is het toch ongelovelijk om te horen wat mensen allemaal meemaken
hé? Ik verbaas me er ook keer op keer over hoe flexibel mensen kunnen
zijn en hoe sterk de kracht is die ons door laat gaan. Nu, ruim een
maand na de curretage, gaat het met mij ook weer beter. Ik heb besloten
dat ik weer ga genieten van mijn leven. En ik heb ook besloten dat ik
mij niet gereserveerd op zal stellen als ik weer zwanger zou worden.
Daar doe je niemand een plezier mee en je kan jezelf nooit tegen zo'n
klap afschermen. Als het weer gebeurt, zal het weer pijn doen. Dan maar
beter genieten zo lang daar reden voor is! (kan cynisch klinken, maar
ik bedoel het realistisch, niet cynisch).

Ik heb zelf gemerkt dat ik het niet achter me kan laten in die zin van
'hoofdstuk uit, boek dicht'. Ik kan het grootste verdriet nu wel
loslaten en accepteren dat de miskraam er is geweest en dat die in mijn
leven hoort. Dat het soms pijn doet en dat ik het soms ook even
helemaal ben vergeten. Het heeft zijn plekje, denk ik.

Ik ben op het moment bezig met het maken van een aandenken. Ik wilde
eerst een grafje in de tuin, later een beeld, maar omdat schilderen
meer mijn ding is, ben ik bezig met een schilderij. De positieve test
heb ik letterlijk in de ondergrond verwerkt. Als je dat niet weet, zie
je het niet. Het moet een impressionistisch schilderij worden. Als ik
binnenkort weer tijd heb, ga ik ermee verder. Ben heel benieuwd hoe het
zal worden!

Ik hoop dat het met jou ook steeds beter zal gaan.Vást wel.   Eerst moeten de   eerste tranen eruit!!



Inmiddels heb ik ook weer een menstruatie gehad. Ik heb vooraf eerst
even gedacht dat ik misschien wel zwanger zou zijn. Ik had namelijk
last van pijn in mijn borsten en dat was vroeger altijd hét teken! Maar
nu - lang leve het vrouwenlijf - heb ik een nieuwe pré-menstruele
kwaal! Na 22 jaar menstrueren krijg ik opeens een nieuwe klacht!! Nu
vráág ik je...!!!

Mijn cyclus is in ieder geval na de curretage meteen weer dapper van
start gegaan. Vijf weken heeft het ongeveer geduurd en dat is bij mij
normaal. Eind deze maand/begin december zal ongeveer mijn vruchtbare
periode zijn. Ik heb ik nou al zin in!! Haha!!

Bij jou is inmiddels ook wel duidelijker wat er aan de hand was, denk
ik? Alles weer onder controle?? En hoe is je vakantie geweest? Nog
leuke verhalen rond je kids met Sint en Piet meegemaakt? Of andere
leuke (of minder leuke) dingen??

Tot schrijfs,

Liefs van Sisi.



 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan