hallo

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hoi.

Zijn er meer van jullie die er op dit moment niks aan vinden het zwanger zijn?
Ik heb zo'n dip nog nooit gehad maar nu voel ik me echt klote.
Vind er geen flikker aan nu.
Niks lukt, ruzie met mijn vriend gehad,
ligt overigens aan hem en niet aan mij.
Rekening houden met mij is er effe niet meer bij.....

Ik heb er nu schoon genoeg van.
Ben 23 weken, en hoop dat het snel overgaat.
Heb me altijd super maar dan ook super lekker gevoeld maar nu.

liefs......
 
hoi
Dat gevoel heb ik ook de laatste tijd.
Vond 9 mnd eigenlijk al lang, kunt op een gegeven moment niet meer uit de weg, kan daarom bijna niets meer doen.
Zit me te vervelen.
Toen was eindelijk de uitgerekende periode aan gebroken en nu zit het er nog. Ben nu 41wk.
Morgen moet ik naar de verloskundige en daar zal ze besluiten dat ik naar de gynacoloog zal moeten om tekijken of alles nog goed verloopt met de kleine, maar waarschijnlijk zullen ze het gaan opwekken.
Heb hier eigenlijk helemaal geen zin in.
Misschien klinkt het raar ,maar ik heb er ook weinig zin meer in, in het begin is het nog leuk maar nu vind ik het allemaal telang duren.
Ik hoop voor jouw dat het snel voorbij gaat, want ik begrijp precies wat je bedoeld. Ik heb ook dat ik regelmatig in een dip zit en dan tegen mijn vriend ga zitten snauwen, terwijl hij het helemaal niet verdient, want hij doet alles voor mij en de kleine (echt een lieve zorgezame vader)
Ik hoop door mijn schrijven dat je weet dat je niet de einige bent die daar last van heeft en we zullen maar zeggen kop op.
liefs A
 
hoi,

ik wil je ook een hart onder de riem steken hoor!
ik voel me ook wel ns k*t. niet zo vaak eigenlijk, maar soms denk ik, kan ik het straks wel allemaal aan die bevalling enz.
soms voel ik me weer ineens heel goed, en dan weer niet enz enz.
het gaat allemaal wel over meid.
veel liefs
 
Ook ik herken die gevoelens wel. Zelf baal ik er behoorlijk van als ik ze heb, dan voel ik me echt superechoïstisch; het kindje heeft er tenslotte niet zelf voor gekozen om te komen... Dat besef ik heel goed en meestal (gelukkig!!) ben ik er ook wel heel blij mee. Maar soms baal ik toch gewoon dat ik niet alles meer kan; m'n energie en conditie zijn een stuk minder, ik rook niet meer en drink geen wijntjes meer, m'n eigen leuke kleding past niet meer enz. Nogmaals heeel egoïstisch deze gedachtes en ik probeer ze dan ook altijd te verbannen, maar soms best moeilijk.

Gelukkig houdt mijn vriend wel veel rekening met mij en is hij extra lief/bezorgd. Ik begrijp dat dat bij jou niet zo is?? Dat lijkt me wel reden voor een goed gesprek, want zwanger zijn, ben je samen, lief en leed!!

Veel succes!
 
Hoi,

Ik vind het op het moment ook eventjes minder. Ik heb bloedarmoede en ben zo ontzettend moe. Ze zeggen dan wel zwangerschap is geen ziekte, maar voor mij is het wel een enorme beperking op het moment.

Ik heb het er allemaal voor over en zou het zo weer doen, maar als ik moet werken en kapot naar huis kom en mij het huilen nader staat dan het lachen, dan is het erg moeilijk om positief te blijven,

Het grappige is dat hoe ellendig ik me ook voel, als ie begint te schoppen moet ik altijd glimlachen :)

Ik was gisteren 6 maanden en kijk toch echt wel uit naar september als ie geboren word en ik hopelijk weer fit ben.

groetjes, Jane
 
ja hoor ook ik voel me wel eens wat minder en denk ik van nou het had van mij allemaal wel wat minder lang mogen duren.
maar ja ik zit dan ook al vanaf april thuis eerst last van mijn bekken/rug en toen hebben ze mijn contract niet verlengd (lullig maar ja) dus verveel me rot thuis.
daarnaast heb ik al snel een giga buik gekregen (lijkt wel of ik zwanger ben van een tweeling) en dat belemmend ook veel en ik kan al mijn normale leuke kleren niet meer aan want eerlijk gezegd vind ik die zwangerschaps kleren toch minder en dan mijn vriend ja is wel heel lief als die er is hij werk momenteel ontzettend veel hij gaat s'morgen om half 7 weg en ik moet blij wezen als die rond 10 uur s'avonds thuis is en dat 6 dagen per week
dus alleen zondag hebben we samen en dat is ook al minder ik verhueg me er op als die kleine er is want dan heeft ie twee weken vakantie dus zijn we lekker met zijn drieetjes
wel een lang verhaal he maar ja ik snap wel hoe je je voelt
ik moet 10 weken (laat het op tijd komen en niet later) moet vol te houden zijn he.
al ben ik wel ontzettend blij hoor met de aankomende kleine :)
nou succes en ach je moet maar denken als die kleine er eenmaal is ben je dit zo allemaal weer vergeten
groetjes jacqie
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan