Hoi,
ik kom me hier maar eens aanmelden. Mijn naam is Jacquelien en ik ben 26 jaar oud. Sinds december 2005 ben ik gestopt met anticonceptie en in mei raakte we zwanger. Na 5 weken zwangerschap eindigde dit in een miskraam. Mijn partner is daarna voor zijn werk, 4,5 maand weg geweest en sinds afgelopen cyclus zijn we weer begonnen.
Meteen de eerste keer raak, maar wat was ik bang. Dat gevoel klopte dus. Ik heb maandag een echo gehad en het blijkt nu dat er alleen nog een vruchtzakje te zien is en een leeg dooierzakje. Oftewel.....momenteel wacht ik op een miskraam.
Ik heb veel gevoelens, maar voornamelijk angst en op dit moment kann een zwangerschap me gestolen worden. Maar de kinderwens is des te groter.
Hoe gaan jullie hiermee om? Ik wil o zo graag kinderen en weet wel dat de zwangerschap erbij hoort en een positief gevoel moet geven. Maar waarom gaat het de eerste 2 keer dan meteen mis? Ik ben momenteel bijna 8 weken "zwanger". Ik baal zo ontzettend......ik zou willen dat mijn lichaam het liet gaan zodat we door kunnen. Nu is het wachten op een mk, waarvan ik niet weet wanneer die begint.
Groetjes Jacquelien
ik kom me hier maar eens aanmelden. Mijn naam is Jacquelien en ik ben 26 jaar oud. Sinds december 2005 ben ik gestopt met anticonceptie en in mei raakte we zwanger. Na 5 weken zwangerschap eindigde dit in een miskraam. Mijn partner is daarna voor zijn werk, 4,5 maand weg geweest en sinds afgelopen cyclus zijn we weer begonnen.
Meteen de eerste keer raak, maar wat was ik bang. Dat gevoel klopte dus. Ik heb maandag een echo gehad en het blijkt nu dat er alleen nog een vruchtzakje te zien is en een leeg dooierzakje. Oftewel.....momenteel wacht ik op een miskraam.
Ik heb veel gevoelens, maar voornamelijk angst en op dit moment kann een zwangerschap me gestolen worden. Maar de kinderwens is des te groter.
Hoe gaan jullie hiermee om? Ik wil o zo graag kinderen en weet wel dat de zwangerschap erbij hoort en een positief gevoel moet geven. Maar waarom gaat het de eerste 2 keer dan meteen mis? Ik ben momenteel bijna 8 weken "zwanger". Ik baal zo ontzettend......ik zou willen dat mijn lichaam het liet gaan zodat we door kunnen. Nu is het wachten op een mk, waarvan ik niet weet wanneer die begint.
Groetjes Jacquelien