Oké, 6 weken en 5 dagen, 336 kolfbeuren, 94 borstvoedingspogingen waarvan 6 redelijk succesvol, 3.5 weken spruwpijn, 564 uren gepieker en 23 huilbuien verder heb ik vanochtend besloten om te stoppen met borstvoeding.
Ik voel me vreselijk verdrietig en een opgever, maar ik weet echt niet meer waar ik de moed vandaan moet halen. Het doet zo ontzettend veel pijn en Lise drinkt op de meest succesvolle momenten (het aantal is serieus en niet overdreven) hooguit 40cc uit de borst, waarna ik haar daarna alsnog de fles moet geven. We zijn constant in gevecht met elkaar... de grote hap wil niet, het mondje doet pijn, mijn tepels doen pijn, Lise wil slapen, mama is gefrustreerd... Al een maand lang ben ik meer uren verdrietig dan blij en dat gaat te ver... maar ik vind het heel erg.
Bah!
Ik voel me vreselijk verdrietig en een opgever, maar ik weet echt niet meer waar ik de moed vandaan moet halen. Het doet zo ontzettend veel pijn en Lise drinkt op de meest succesvolle momenten (het aantal is serieus en niet overdreven) hooguit 40cc uit de borst, waarna ik haar daarna alsnog de fles moet geven. We zijn constant in gevecht met elkaar... de grote hap wil niet, het mondje doet pijn, mijn tepels doen pijn, Lise wil slapen, mama is gefrustreerd... Al een maand lang ben ik meer uren verdrietig dan blij en dat gaat te ver... maar ik vind het heel erg.
Bah!