harde/gespannen buik tgv sterke banden/buikwand

<p>Dag dames,</p><p>Inmiddels ben ik 30 weken en 2 dagen zwanger. Sinds week 27 kreeg ik gespannen buiken die aanhielden. Die zondag was echt zo heftig dat ik wakker werd met een keiharde buik en ook mijn baby niet meer voelde, na een bezoek aan de verloskundige door voor een ' minder leven consult' in het ziekenhuis. Zoals elke echo/ afspraak alles weer super met de kleine dame (gelukkig!)  Ik ben totaal onderzocht , inclusief blaasonsteking ect en ook bij mij alles goed.</p><p>Echter zijn sinds die tijd de gespannen buiken gebleven. Zowel het ziekenhuis als de VK gaat ervanuit dat het komt omdat mijn banden en buikwand erg sterk zijn (altijd heel sportief geweest) en dat in combinatie met het snel groeien van de baarmoeder en baby zorgen ervoor dat de buik onder spanning staat en voor mij erg vervelend is (en licht pijnlijk).</p><p>Ik verricht geen fysieke activiteiten meer, draag overdag een buikband, neem veel rust en neem 2x per dag een warme douche.. Maakt helaas geen tot weinig verschil.</p><p> </p><p>Ik vroeg me af, zijn er dames die dit herkennen en hebben jullie misschien tips? Hoe gaan jullie hiermee om?</p>
 
Hoi Nsky,
Hier hetzelfde probleem. Ben nu 35 weken zwanger en heb af en toe gèèn harde buiken. Ook al met regelmaat naar het ziekenhuis gegaan omdat ik niets voelde en idd ook elke keer weer een goede echo. Tegen mij zeiden ze dat sommige vrouwen dat nu eenmaal hebben. Ik heb het al vanaf 27/28 weken. Niet onoverkomelijk maar wel vervelend. Nu beginnen mijn bekken, onderrug, schaambot en liezen ook pijn te doen. Kindje is nog niet ingedaald dus dat kan het niet zijn. Kan soms niet slapen van de pijn zoals nu en dan leg ik een kruik tegen mn rug. Dat is fijn. Als het echt niet gaat neem ik paracetamol. Mocht echt vd gynaecoloog. Maar de harde buiken blijven. Dat is gewoon pech hebben ook daar gebruik ik een kruik voor en vooral veel rusten. (Dat was echt wel een duidelijke boodschap van de gynaecoloog). Ik merk dat als ik me daaraan hou het wel ietsje minder wordt. Ook gewoon veel hulp vragen of mensen dingen voor je willen doen. Ik had gedacht dat ik in de laatste weken nog vanalles zou doen maar mijn lijf geeft gewoon aan dat dat niet kan. Probeer ook zoveel mogelijk traplopen en bukken te beperken. Wat ik het meest vervelende vind is dat ik mn kindje hierdoor zo weinig voel. Ik mag om stress te voorkomen nu elke week los van de normale afspraken langskomen voor een hartfilmpje. En dat is echt super! Maar het voorkomt het niet. Ik kan je dus niet echt helpen maar wel meegeven dat ik het herken en dat het soms flink balen is...
Sterkte en ik hoop dat je ook nog kan genieten van je zwangerschap!
Liefs susanne
 
Terug
Bovenaan