Hart luchen

<p>Hallo moeders.</p><p>Mijn vriend en ik hebben een dochter van 4.5 maand we hebben een beetje moeilijke start gehad ivm met huilbaby. Maar nu heb ik een vrolijk meisje niet het makkelijkste kind maar ik hou enorm veel van me baby. Nu slaapt ze al een aantal dagen heel slecht heel veel wakker in de nacht ineens weer nachtvoeding willen. Dus we hebben er vanavond voor gekozen om haar te laten slapen bij de schoonouders zodat wij even kunnen slapen zonder onderbreking. Ik weet dat het goed is om ook aan je zelf te denken maar ik werk in de zorg en moet de hel week werken van maandag tot maandag. Dus ik mis mijn kleine baby nu al. Omdat ik haar alleen maar even 2 uurtjes zie voordat ze op bed gaat en dan is ze nu ook nog weg ergens anders slapen. Dan voel ik me zo slechte moeder. Ik weet dat ik dat niet ben en als deze week voorbij is heb ik weer heel veel tijd met me baby'tje. Maar ik moest dit gewoon even kwijt. Moeders die zich hier in erkenen?</p>
 
Heel herkenbaar hoor! Mijn vriendinnen riepen welkom bij het moederschap toen ik hetzelfde beschreef. Soms wil je even zonder ze, en ben je zonder ze dan mis je ze gelijk en kijk je foto's van je kind(eren). Ik weet nog dat mijn oudste voor het eerst uit logeren ging en ik 's avonds kei hard huilend mijn moeder opbelde. Ik vond het zo gek dat haar kamertje leeg was. 


Voel je geen slechte moeder, we hebben allemaal weleens me time nodig en als je mensen hebt die jou even kunnen ontzorgen is dat heel fijn?
 
Herkenbaar maar me-time is zoo heerlijk soms. En weet dat je er daarna ook weer beter tegen kan. Eerst dacht ik er anders over maar nu denk ik: win-win. Me time en daarna weer een leukere versie van mezelf. Dus soms geef ik er gewoon aan toe. En nu mrt dochter van 2, is het zoo leuk dat ze je echt even heeft gemist.
 
Wat goed dat je even voor je eigen rust hebt gekozen!!!

Ik vond het ook een kwestie van wennen. De eerste nacht zonder haar waren tranen met tuiten!!!! Tweede nacht ging beter. En nu geniet ik er wel van. Al is dat dan vooral overdag. Nachten blijf ik lastig vinden…
Ik doe mezelf er een plezier mee en daarmee haar ook, want het maakt mij een leukere ouder door af en toe even tijd voor mezelf te hebben.

Het blijft een dingetje ? maar naarmate ze ouder wordt krijg ik al kriebels bij het idee hoe ze kijkt als ze me weer ziet ?
 
Terug
Bovenaan