Hart luchten

Hoi dames,
Even mn hart luchten hoor, in mn zwangerschap heb ik een onderwerp over mn moeder geschreven. Ik had de hoop dat als Joany geboren was het wat beter zou gaan. Niet dus het wordt alleen maar erger. Toen ik bevallen was had marco haar toch gebeld om te vertellen dat ze geboren was en dat ik nog op de uitslaap kamer lag, en dat ik wel zou bellen als ik terug was. Ik gebeld dus hun kwamen, ze hebben mij gefeliciteerd, maar marco, zn ouders en tante niet! Ze deden net of hun er niet waren. De dag erna lwam mn ma en marco had de kleine vast dus zei niets gevraagt en marco ook niet natuurlijk. Toen ik haar s'avond belde vroeg ze of ik ergens speciaals voor belde! Dag erop hetzelfde, vrijdags mocht ik na huis dus ik haar gebeld dat ik thuis was, zegt ze gewoon als je me wilt zien of je heb me nodig bel dan maar ik ben nu genoeg op mn hart getrapt, wat dacht ik bij me zelf. Na 3 weken kwam ze eindelijk( toen was marco weer aan t werk) na n paar boze telefoontjes van mij.Mn pa heeft joany pas weer gezien bij 4weken. Nu komen ze hier niet meer ik moet daarheen komen, ik was 3weken geleden jarig mn ma heeft gebeld mn pa niets laten horen. Ik weet echt niet meer hoelang ik dit nog trek hoor.
Nou is wel n erg lang verhaal geworden sorrie.
gr priscilla
 
Hey,
Wat een rot situatie zeg!
Ik vind het wel erg aso om de vader niet te feliciteren eigenlijk!
Ik snap dat je hier geen zin in hebt, maar ik vind dat je ouders nu toch zouden moeten inzien dat dit de man is die jou gelukkig maakt en een poging zouden moeten ondernemen om de strijdbijl te begraven, ik weet dat ik dat zou doen als mn kinderen een partner zouden kiezen waar ik zelf niet zoveel mee heb..
Wat wil jij zelf?? Wil je daar elke keer alleen naar toe gaan, wetende dat ze niet naar jou zullen komen als marco thuis is?
Het is vervelend maar ik denk dat jij de enige bent die een grens kan trekken hierin en dan aan hun de keus!

Succes hoor!!
 
Ben het helemaal met MJ eens hoor. Ik ben alleen wel wat stelliger in dat soort dingen. Laat zij maar contact opnemen als ze jou of Joany willen zien! Jij hebt erg je best gedaan om het ze naar de zin te maken, als dat dan niet goed genoeg is hebben ze pech.
Jouw leven is nu hoofdzakelijk bij Marco en Joany, je eigen gezin. Dat moeten ze dan maar accepteren. Met het stichten van een gezin heb je duidelijk voor je eigen toekomst gekozen en dat vinden ze waarschijnlijk moeilijk.
Hebben ze je uberhaupt wel eens verteld waarom ze het er niet mee eens zijn dat je met Marco bent, misschien wel eens fijn als ze je dat uitleggen als dat niet zo is.
Heel veel sterkte ermee meid, het is een moeilijke situatie want het blijven tóch je ouders.......

Liefz Esz
 
Hee meid,

Enorm vervelend!
Ik ken de situatie een beetje en heb tijdens mijn zwangerschap 3 maanden geen contact met mijn ouders gehad.
Jammergenoeg was er destijds sprake van onbegrip voor mijn korte lontje, het kwam dus van 2 kanten en is uiteindelijk ook uitgepraat.

Wat dat betreft ben ik het met Esz eens; praat eens met hun over wat er nu ECHT aan de hand is waarom ze zo doen. Hoe langer je dit laat sudderen, hoe moeilijker het wordt. Je zult zien dat er vaak helemaal geen goede reden is... In dat geval hebben ze een keus; normaal doen of geen contact meer?

Denk aan je gezin, hoe moeilijk dat ook is. Soms begrijp ik niet goed waarom ouders niet achter de beslissing van hun kinderen kunnen staan...

Zet 'm op!
-xxx-
 
Hey meiden,

Bedankt voor jullie reacties, ik weet wel waarom ze Marco niet mogen hoor. Die heeft gewoon n eigen mening en als hem iets niet bevalt zeg hij dat gewoon. En daar kan mn ma niet tegen.En eerst kon ze mij nog bespelen en nu niet meer ik zeg nu ook als t me niet bevalt.Ik vindt dat dat ook mag! Ze zei in mn zwangerschap tegen me: ik hoop dat je straks als je kind er is dat je moedergevoelens krijg. Nou sorrie maar ik had ze al toen en heb ze veel meer als zei! Ik denk dat ze zelf niet weet wat dat inhoud moedergevoel. Ik weet in ieders geval hoe ik t niet moet doen met Joany.
 
you go girl!! Daar hebben een heleboel mensen inderdaad een probleem mee!
Nou ja, als het ze niet bevalt hebben ze toch zichzelf ermee, ze zien dan hun dochter én kleindochter een stuk minder. Wij zijn ook zo direct hier en op den duur wennen mensen er wel aan (tenminste hier wel).
Succes ermee, het is rot dat het zo loopt allemaal!

Liefz Esz
 
Tsjonge wat moeilijk!

Vind het wel heel erg raar en asociaal van je ouders! Hoop dat het allemaal goed komt! Want het blijven natuurlijk wel je ouders.

Maar als je te boos of verdrietig bent op deze manier zou ik er wel wat aan doen. Praten hebben jullie volgens mij genoeg geprobeerd (in je vorige topic lang geleden)...lijkt me tevergeefse hoop dat ze Marco nog gaan accepteren. Sterkte
 
idd als praten niet meer helpt danmaar daden. je schiet er ook niks mee op als je maar wacht op een reactie van hun zijde die toch niet komt. praten heb je al gedaan. zou gewoon aan jezelf denken en aan je gezin en vooral genieten van wat je wel hebt.
 
Terug
Bovenaan