Hart onder de riem voor iedereen hier op het forum

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo allemaal,

regelmatig lees ik de berichtjes hier op de site omdat ik er een hoop dingen in herken. Maar nu wil ik dan toch zelf ook even een berichtje neerzetten om iedereen een hart onder de riem te steken! Ik heb vandaag gehoord dat ik na bijna 3 jaar, 8 i.u.i's en 2 i.v.f's zwanger ben van een 2-ling. Ik ben echt reuze blij en ik hoop dat iedereen hier ook een beetje hoop uit kan putten om door te gaan met alle vervelende onderzoeken en behandelingen om nog maar te zwijgen van het emotionele vlak.

Iedereen heel veel suc6 en ik hoop dat jullie allemaal snel aan de beurt zullen zijn!

 
He lieve Anoniem,

Eerst wil ik jou van harte feliciteren met je zwangerschap van jullie tweeling, wat ontzettend geweldig moet dit voor jullie zijn na zolang bezig zijn geweest om dit grote wonder te mogen meemaken.

Ik vindt het hartstikke lief de bemoedige woorden van jou aan ons. Natuurlijk gaan we niet opgeven, zelf heb ik al een dochtjertje van 4 jaar en ik weet wat het is om zwanger te zijn en om te bevallen en nu alles met haar mee te maken, natuurlijk hoop ik dat mijn tweede kinderwens nog uit zal komen. Zo niet dan heb ik tenminste 1 geweldig kindje.

Liefs Mick
 
Hoi anoniem,

Van harte gefeliciteerd met je zwangerschap meid!
Ik sluit me helemaal aan bij de woorden van Mickey, wat lief van je! Ik herken me in je verhaal, mijn situatie lijkt op die van jou en ook ik hoop met de 1e IVF waar ik nu mee bezig ben jou te mogen volgen!
Je berichtje doet me dan ook erg goed, hier kan ik echt hoop uit putten en zulke berichten zijn échte HART-ONDER-DE-RIEM-STEKERS-TEN-TOP!!

Nog 1 vraagje wat was bij jullie een reden gevonden waarom het zo lang duurde voordat het mocht lukken?

Geniet flink van je zwangerschap, je hebt het DIK verdiend!!!

Nogmaals dank je wel voor je berichtje,
liefs van Suus
 
Hoi Suus en Mick,

Dank je wel voor jullie lieve berichtjes! Ik ben blij dat ik op deze manier iets voor jullie kan betekenen. Je hebt gewoon (en dan spreek ik uit eigen ervaring) af en toe succesverhalen nodig en die lees je zo weinig. Als mensen dan ineens zwanger zijn dan vergeten ze alles om zich heen en wordt het schrijven ook minder. Best begrijpelijk want er gebeurt zo veel met je! Maar de "achterblijvers" hebben nog zoveel vragen.

Toen de 4e i.u.i. mislukte was ik ook heel erg op zoek naar succesverhalen omdat de arts mij had verteld dat de 5e en 6e poging eigenlijk de kans weer afnam...hoe ik ook gezocht heb, ik heb er niet 1 gevonden en daarom wilde ik dit nu zo graag aan jullie kwijt!

Zo ook met de verhalen over de punctie bij ivf. De verschrikkelijkste verhalen staan op internet. Normaal ben ik nooit zo bang uitgevallen maar ik zag als een berg tegen de punctie op...tjonge viel dat me even mee zeg! Het was wel vervelend maar nou niet om te zeggen dat ik het niet meer hield van de pijn. Natuurlijk zullen er heel veel mensen zijn die dat zo wel ervaren maar daar heb je het alweer...die mensen willen het van zich afschrijven. Maar net zoveel mensen hebben er geen vervelende ervaring mee maar die schrijven niet op internet. Heb jij je punctie al gehad Suus? Ik 2 keer (1x 12 eicellen en 1x 8 eicellen) en het viel me beide keren 200% mee.

De reden bij ons was dat wij eerst beland zijn in het "voortraject" van onderzoeken en daar volgde ook net weer een vakantie periode op. Daarna in 1,5 jaar 8 i.u.i's gehad. Toen even een adempauze van een paar maanden. In april dit jaar de eerste i.v.f. en daarna weer een aantal maanden pauze (ook i.v.m. 2 vakantie's en een sluiting van de afdeling gyn.) en toen in september de 2e poging en die is dus gelukt.

Nou meiden, ik hoop dat jullie ook snel een "hart onder de riem" berichtje kunnen neerzetten. Veel succes!!
 
Nog even, ik wil mijn naam niet prijsgeven omdat ik weet dat er enkele bekenden op dit forum zitten en ik wil totdat ik met 10 weken nog een goede echo heb gehad, liever nog niet dat zij het weten. Dus sorry voor dit onpersoonlijke tintje

Nogmaals veel succes en liefs
 
He lieve Anoniem,

Bedankt voor je reactie, wat een verhaal en wat hebben jullie meegemaakt, bedankt voor de uitleg. Ik ben het inderdaad met je eens zodra de meiden hier zwanger worden horen we inderdaad iets minder van ze, maar zoals jij al schreef is dat wel logisch omdat er inderdaad heel veel gebeurd. Ik vindt het heel erg knap dat jullie nooit hebben opgegeven en toch door zijn gegaan met de medische behandelingen. Bij mij kwam er ook een onbegrepen vruchtbaarheidsstoornis uit, en wij zouden dit jaar opgaan voor KI en ik had me al op de wachtlijst geplaatst voor IVF, we hebben dat dus uitgesteld ook omdat mijn man van de trap is gevallen en daar heel veel last van heeft, nu zouden we natuurlijk het liefst willen dat het nog op de natuurlijke manier gaat lukken, dus wie weet gaat dat nog lukken zo niet hebben we al een dochtertje waar we ook op dit moment heel erg te vreden meezijn blij zijn met wat je hebt. Heb er wel heel veel over gelezen over ivf, dus misschien willen we volgend jaar daar nog eens samen over praten, maar mijn man ziet het niet zitten en ik ben er ook ontzettend bang voor om toch medisch op te moeten gaan, wil gewoon geen hormonen in mijn lijf spuiten, maar hoe meer ik er over lees hoe meer het wel meevalt geloof ik. Jij heel veel succes met je zwangerschap.

Liefs Mick
 
Hee anoniem,

Je maakt me nu wel heeel nieuwsgierig hoor wie je bent! Net het spelletje 'wie ben ik?'...wel begrijpelijk hoor maar nu zet je me aan het denken ;-)
Ik vind het zoo gaaf dat je zwanger bent van een 2-ling!! Is mijn droom wel een beetje, en het is fijn om te lezen dat ook dit soort dromen dus nog steeds wel uitkomen, geeft de burger moed. Zeker ook omdat je schrijft dat het ook mee kan vallen....heerlijk! Ik zoek zo af en toe ook naar een shotje succesverhalen btw.
Van al die zwartgallige en nare verhalen (hoe realistisch ook) wordt een mens toch soms ook depri!!

Ik heb morgenvroeg een tussenecho (omdat mijn baarmoederslijm erg dun is)
dus dan zien we of en hoe de 7
(g)eitjes er nog zitten. Voel me wel net broedska(i)pje hahaha ;-)
Je vroeg wanneer mijn punctie is, die staat gepland rond 11/12 november.

Eerst morgen maar weer afwachten.

Mick en ik kennen elkaar al een tijdje (via dit forum) en ik hoop heeel erg voor Mick dat het voor haar (jou Mick) ook heel snelli gaat lukken, want zij wacht ook al 3 jaar op een 2e babietje.

Hopelijk rennen we over een tijdje met z'n allen achter de kinderwagen over het strand of in de Efteling rond!
Voor jou wordt het xtra zwaar scheuren met zn 2-en door de bocht!

Hou je ons op de hoogte? Op naar de 10 weken en dan weten we wie je bent, mum te be!

Liefs van Suus
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan