Hart uitstorten...

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo lieve meiden,

Het is alweer een poos geleden dat ik actief was op deze site. Ik ben er heel bewust een tijdje niet op geweest omdat ik heel het "zwanger worden, baby's enz" even bewust naast me weg wilde leggen..

Mijn vriend en ik zijn nu ongeveer een jaar bezig zwanger te worden en hebben intussen al 2 miskramen gehad.. uiteindelijk was ik er veel te veel mee bezig en heb ik me een tijdje afzijdig gehouden.. ik gun iedereen het geluk, maar wellicht zullen sommige mensen begrijpen dat het onderwerp "baby's" me soms écht boos en chagrijnig maakt. Vooral als er dan van die vrolijke moeders, zwanger van hun 3e koter, doodleuk vertellen dat ze nooit langer dan 2 maanden hoefden te proberen of ze waren zwanger! Grrrr

Pfffff, anyway... Het is natuurlijk onzin om zoiets boos of sjaggie te worden.. het is fijn dat er ook vrouwen zijn die het verdriet van een miskraam niet kennen. En waarbij alles voorspoedig verloopt, zonder complicaties, of maanden- of jarenlang proberen überhaupt zwanger te worden.. ik gun het iedereen om zo'n prachtige zwangerschap mee te maken...

Behalve het feit dat je je vaak afvraagt wat je nou fout hebt gedaan.. En waarom het nou toch bij jullie niet lukt, legt het soms ook best wat druk op je relatie.. het is eigenlijk gewoon behoorlijk k*t....

Maar goed, van die negatieve gedachten ben ikmaar snel afgestapt. En we gaan gewoon verder met proberen.. Én met genieten van het leven!

Alhoewel...... Sinds deze week heb ik zere borsten... Vrijdag is mijn nod.. en ik ben bang dat ik mezelf weer valse hoop aan het geven bent... Laten we hopen van niet..

Dames, allemaal good luck! En sterkte voor degene die het nodig hebben!

Xxxxxxxxxxx
 
Ow meid, wat een heftig verhaal.

Ik ben weliswaar een van die vrolijke moeders die zwanger is van de 3e zonder enig probleem (wbt miskraam enzo)
Toch kan ik me zeker voorstellen dat je af en toe boos en verdrietig wordt.Elke gezonde vrouw wenst toch moeder te worden en als dat niet zo makkelijk gaat als je zou willen dan komen zulke gevoelens los.Ik vind t echt super van je dat je er toch positief tegen over staat en wens je van harte dat t snel raak zal zijn!!!

Groetjes Gerrie
 
Ja meid.... heel herkenbaar jouw gevoelens. Ik heb zelf in nov 2007 een miskraam gehad en daarna voelde ik me zo rot. Vooral als mensen er gemakkelijk over deden. Zo van: 'het is al een keer gelukt, het komt echt wel weer!' 'je moet er niet zo mee bezig zijn' 'Als je verder zwangerw as geweest, was het erger geweest.' "Je moet het gewoon superlekker gaan doen, dan ben je zo zwanger!" (alsof het aan het er aan ligt of het superlekker was of niet!) en "Je bent er gewoon teveel mee bezig en ik kan er niet meer tegen dat je zo vaak verdrietig bent, kun je ook gezellig doen wanneer ik er bij ben!"
echt... de meest rare dingen zijn tegen mij gezegd.

Dan besef je dat een miskraam één van de grootste taboes is die er bestaat. Mensen weten vaak niet hoe ze er mee om moeten gaan. En veel vrouwen die het zelf niet hebben mee gemaakt, denken er vaak te gemakkelijk over. Na een miskraam kun je nooit meer onbevangen in een zwangerschap staan. En je rouwt toch om het kindje dat je bent verloren. De dromen waren al zo groot, maar doordat het fout ging ging je wereld ineens op zijn kop en moest je alle plannen wijzigen.
Het doet dan zo'n pijn om te zien dat anderen snel zwanger raken en dat daar alles van een leien dakje gaat. En juist die vrouwen kunnen er dan ook zo gemakkelijk over praten. (muv JIG hierboven en een paar anderen dan). Juist die vrouwen moeten hun mond houden.

Bij mijn zus gaat ook alles van een leien dakje. Bij de eerste binnen een halfjaar zwanger, bij nr 2 en 3 in de eerste ronde. En tegen mij durven zeggen dat het wel komt en dat je gewoon geduld moet hebben en er niet teveel mee bezig moet zijn... jaja... en bij nr 3 wist ze niet eens of ze er wel blij mee was toen ze toch misselijk werd. toen was ik heel boos. Je wilt graag een derde, het is in 1 ronde raak en dan klagen dat je misselijk bent... ik zou een gat in de lucht springen!!!!! Zij weet niet wat het is om te moeten wachten, om mee te maken dat het fout gaat of dat de zwangerschap niet probleemloos loopt. Zij is één van de vrouwen die heel gemakkelijk langs iemands gevoelens heen praat en alleen met zichzelf bezig is.
Gelukkig ken ik ook vrouwen die niet zo waren en die wel hartelijk mee konden leven, ondanks dat ze zelf geen problemen kennen. Maar ik blijf erbij dat je pas goed kunt reageren wanneer je het zelf hebt mee gemaakt....
 
ha,

Ik ben iemand die nu zwanger is van de 3e, maar voor de 1e wel 2 keer een mk gehad in 3 jaar tijd en uiteindelijk na 4 jr zwanger van de 1e.
Nu dus (binnen 5jr, totaal 9 jr) net zwanger van de 3e.
Het is heel rot, heb wel ervaren dat je er wanneer je erover kan praten merkt dat het bij veel vrouwen anders loopt. Maar mijn gevoel is wel dat als je het zelf meegemaakt heb je er anders tegenover staat.
Wens je heel veel sterkte en hou vol want het kan zeker goed komen

succes en hopen dat het nu positief mag zijn
 
Dankjewel voor al jullie lieve reacties! Fijn dat niet iedereen denkt dat het zo makkelijk is en gaat....

Helaas toch ongesteld geworden... Maar vol hoop voor de toekomst..

Veel geluk allemaal!

xxxx
 
heey meid

ik snap je wel hoor ik raakte van onze twee eerste kids ook zo zwanger geraakt heb in 2003 zwanger geraakt duurde ook wel wat langer en heb toen een miskraam gehad was een mola zwangerschap en daarna mocht ik een jaar lang niet zwanger worden nu 7 jaar later ben ik toch spontaan zwanger van ons derde ukkie ben nu 30 weken en 4 dagen zwanger maar heb me in die 7 jaar ook steeds afgevraagt waarom wij niet en loopt bij iedereen om ons heen wel alles goed maar soms moet het gewoon zo zijn denk ik ik ben in die 7 jaar niet meer aan de pil geweest of wat ook en toch niet zwanger tot begin dit jaar we hadden in dec de moet volledig op gegeven en wilde de baby kamer en zo op marktpl zetten en bleek ik begin jan zwanger te zijn zonder hulp van ziekenhuis of wat ook wil er mee zeggen geef de moet niet op meid maar geef je zelf er rust mee en laat alles gaan ik kon het in de 7 jaar ook niet aan zien dat anderen wel zwanger werden en ik niet al is dit ons derde ukkie succes ermee meid

groetjes tamjoh
 
Hallo allemaal,

Ik weet gelukkig niet wat het krijgen van een miskraam is, wel wat het is om maar niet zwanger te raken en alle goede bedoelde opmerkingen. Beide is ontzettend zwaar en voor omstanders zeker niet te gemakkelijk te begrijpen en mee om te gaan. Het leven kan heel hard zijn. Wij zijn 12 jaar lang bezig geweest met zwanger worden en hebben aardig wat ziekenhuis ritjes gemaakt. Wij waren het na 12 jaar echt zat dat zwanger raken ons leven totaal had beheerst en besloten er een punt achter te zetten en wat denken jullie een 1/2 jaar erna(dit jaar februari) ja inderdaad Zwanger, nu inmiddels 27 wk en het gaat heel goed. De eerste maanden geestelijk heel zwaar, want je springt ook dan geen gat in de lucht, want je snapt er helemaal niets van, nu zijn we helemaal van de wereld en super gelukkig. Maar wilde alleen zeggen( ik geloofde het ook niet en wilde dit soort dingen niet horen), dat het inderdaad kan zijn dat je er teveel mee bezig bent(geld natuurlijk niet voor iedereen voor ons wel, blijkt achteraf). Geef niet op het kan zomaar gebeuren, maar blijf wel leven, buiten zwanger raken is er ook een hele mooie wereld. Ontzettend veel sterkte met deze moeilijke tijden.

Groetjes Nathasja
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan