Hallo allemaal,
Ik heb regelmatig op dit forum geschreven over mijn zoontje Jeroen. Hij had moeite met het leegdrinken van de fles, en groeide slecht. Daarom ging ik wekelijks (soms wel 2 keer per week) naar het consultatie bureau om hem te wegen en werd daar eigenlijk steeds gerustgesteld. Ook ben ik bij de huisarts geweest. Ik kreeg een verwijzing voor de kinderarts maar de wachttijd daar was 5 weken!! Uiteindelijk na aandringen van mij bij de huisarts (het zat hem toch eigenlijk ook niet lekker) kon ik met spoed naar de kinderarts in het ziekenhuis. En wat constateerde hij binnen 5 minuten: Jeroen is geboren met een hartafwijking!! Je weet dan niet wat je hoort, je wereld valt helemaal in elkaar. We moesten met spoed naar het VU in Amsterdam en de volgende dag met spoed naar het LUMC in Leiden. Daar is hij 2 dagen later geopereerd aan een gecompliceerde hartafwijking (deze combinatie zien ze in Leiden 1 a 2 keer per jaar). Jeroen had geen schot tussen de linker- en rechterkamer(VSD), de aanhechting van de Aorta en longslagader waren omgedraaid (transpositie van de grote vaten) en de Aorta was onderbroken.
Ze zijn daar 5 uur aan het opereren geweest. De operatie is goed verlopen maar diezelfde avond kreeg Jeroen nog een hartstilstand en moest hij gereanimeerd worden. We dachten echt dat we afscheid van hem moesten nemen maar gelukkig is Jeroen een vechter en is hij daar toch weer bovenop gekomen.
Na 2 weken Intensive Care ligt hij nu op de babyzaal om verder aan te sterken. Al zijn reserves heeft hij in de eerste 7 weken van zijn leven verbruikt. Hij weegt nu zelfs minder dan toen hij geboren werd!
Onze Jeroen is een echt vechtertje en een dapper mannetje. Het is zo oneerlijk dat hij dit in zijn jonge leventje mee moet maken.
Het is een wonder dat een kind met zo'n afwijking 7 weken in leven is gebleven! En het is onvoorstelbaar dat geen enkele (huis / CB)arts dit heeft kunnen constateren. Er zijn namelijk wel meer aanwijzingen die ik heb verteld die kunnen duiden op een hartafwijking: slecht drinken, zweten, veel hoesten, zware ademhaling. Bovendien voelde de CB arts en de huisarts geen hartslag in de lies. Het is onbegrijpelijk dat bij een arts dan niet alle alarmbellen gaan rinkelen. Gelukkig is bij Jeroen alles op tijd ontdekt maar het vertrouwen in de artsen is wel beschadigd!
De operatie van Jeroen is gelukkig goed verlopen. We vertrouwen er op dat alles goed komt met hem, al zullen we nog wel even geduld moeten hebben.
Groetjes,
Brigitte
Ik heb regelmatig op dit forum geschreven over mijn zoontje Jeroen. Hij had moeite met het leegdrinken van de fles, en groeide slecht. Daarom ging ik wekelijks (soms wel 2 keer per week) naar het consultatie bureau om hem te wegen en werd daar eigenlijk steeds gerustgesteld. Ook ben ik bij de huisarts geweest. Ik kreeg een verwijzing voor de kinderarts maar de wachttijd daar was 5 weken!! Uiteindelijk na aandringen van mij bij de huisarts (het zat hem toch eigenlijk ook niet lekker) kon ik met spoed naar de kinderarts in het ziekenhuis. En wat constateerde hij binnen 5 minuten: Jeroen is geboren met een hartafwijking!! Je weet dan niet wat je hoort, je wereld valt helemaal in elkaar. We moesten met spoed naar het VU in Amsterdam en de volgende dag met spoed naar het LUMC in Leiden. Daar is hij 2 dagen later geopereerd aan een gecompliceerde hartafwijking (deze combinatie zien ze in Leiden 1 a 2 keer per jaar). Jeroen had geen schot tussen de linker- en rechterkamer(VSD), de aanhechting van de Aorta en longslagader waren omgedraaid (transpositie van de grote vaten) en de Aorta was onderbroken.
Ze zijn daar 5 uur aan het opereren geweest. De operatie is goed verlopen maar diezelfde avond kreeg Jeroen nog een hartstilstand en moest hij gereanimeerd worden. We dachten echt dat we afscheid van hem moesten nemen maar gelukkig is Jeroen een vechter en is hij daar toch weer bovenop gekomen.
Na 2 weken Intensive Care ligt hij nu op de babyzaal om verder aan te sterken. Al zijn reserves heeft hij in de eerste 7 weken van zijn leven verbruikt. Hij weegt nu zelfs minder dan toen hij geboren werd!
Onze Jeroen is een echt vechtertje en een dapper mannetje. Het is zo oneerlijk dat hij dit in zijn jonge leventje mee moet maken.
Het is een wonder dat een kind met zo'n afwijking 7 weken in leven is gebleven! En het is onvoorstelbaar dat geen enkele (huis / CB)arts dit heeft kunnen constateren. Er zijn namelijk wel meer aanwijzingen die ik heb verteld die kunnen duiden op een hartafwijking: slecht drinken, zweten, veel hoesten, zware ademhaling. Bovendien voelde de CB arts en de huisarts geen hartslag in de lies. Het is onbegrijpelijk dat bij een arts dan niet alle alarmbellen gaan rinkelen. Gelukkig is bij Jeroen alles op tijd ontdekt maar het vertrouwen in de artsen is wel beschadigd!
De operatie van Jeroen is gelukkig goed verlopen. We vertrouwen er op dat alles goed komt met hem, al zullen we nog wel even geduld moeten hebben.
Groetjes,
Brigitte