hartstikke bang...

Met de zon verdween ook mijn hele positieve gevoel. Ik ben gewoon hartstikke bang dat ik nooit zwanger zal worden, en moeder van ons eigen kindje. Eind april gaan we voor het eerst naar de gynaecoloog en ik ben heel bang dat ik daarna een gesprek krijg waarin ze zeggen: We kunnen niks voor je doen. Of: het gaat heel moeilijk worden... of: Je kunt helemaal geen kinderen krijgen met dat lijf van jou.... Telkens als ik er vandaag aan dacht stonden de tranen in mijn ogen. Een beetje labiel dus...
 
Of het wordt een bericht, wanneer je wat dit of dat doen is kans op een zwangerschap veel groter.....hou de moed erin het kan nog alle kanten op.
Je krijgt in elk geval nu onderzoeken wat de reden is dat je niet zwanger wordt.

Succes
 
heey gien

ik herken je angst wel heel goed,
bij ons duurde het ook heel lang voordat ik zwanger was van mijn zoontje,
wij waren iets van 3 jaar bezig, en hebben veel onderzoeken gehad,
maar ze vonden nooit een oorzaak.

zomaar spontaan en zonder hulp ben ik toch zomaar zwanger geworden na 3 jaar klussen.
we proberen nu al 1.5 jaar voor de 2e

wij waren er waarschijnlijk echt veel te veel mee bezig. dus er is niet altijd iets aan de hand.

ik wens je veel sterkte en ik hoop dat je ook een kindje mag krijgen.

Groetjes Beccie
 
Hee lieve meiden,

inmiddels zie ik het weer zonnig in. Mijn ei-sprong was afgelopen maandag, maar mijn vriend had al aangekondigd dat er deze maand weinig van zou komen, ivm met zijn (eigenlijk ons) werk.
Er stond een groot evenement voor de deur. Dinsdag toch seks gehad; we gaan er maar van uit dat dat niets heeft opgeleverd: oud zaad, stress, een dag te laat, maar je weet maar nooit. Vandaag was heel fijn wakker worden ;-). Het werkproject loopt nu, dus er is wat ruimte in het programma. En dat maakt veel goed.

Jullie hebben gelijk, eerst maar eens de onderzoeken afwachten.
@mammabeccie: Je verhaal geeft me echt hoop! Het kan me eignlijk niet zoveel schelen wanneer het gebeurt (nou ja, liever vandaag dan morgen); als het maar gebeurt.

@MammaLenR:
Ik ben 34 jaar en bijna 11 jaar samen met mijn vriend. We hebben ongeveer hetzelfde werk en werken ook veel samen (zijn wel "concurrenten"). In tijden van stress vrijen we eigenlijk een beetje te weinig. We proberen sinds dec. 2009 een kindje te verwekken. Ik heb hooguit een vroege miskraam gehad, toen mijn menstruatiecyclus opeens 32 dagen duurde ipv 27 dagen. Ik ben vrij regelmatig, maar heb een week voor mijn menstruatie al last van "bruinverlies", oud bloed. De huisarts weet niet waar het door komt. Ze heeft onlangs een uitstrijkje gemaakt, daaruit kwam niets. De drie keer daarvoor dat ik naar de HA ging, kreeg ik een stagiaire die niet eens keek voordat hij zei dat zoiets heel normaal is. Ik heb een bezoek aan de gynaecoloog "afgedwongen", dat vindt 28 april plaats.

En wat zijn jullie verhalen?
liefs!




 
@MammaLenR,

Ja, nu weet ik het weer, jouw verhaal. Wat lijkt me dat verschrikkelijk zeg, een dag voor je echo. Ik kan me voorstellen dat je dat niet in de kouwe kleren gaat zitten!
liefs, G.
 
Terug
Bovenaan