Hay meiden

Hay hay,

Sven is vandaag precies een week oud.......het gaat goed alleen voel ik me in de avond zo labiel. Kan wel janken om niks en voel me soms wat nerveus.

Herkennen jullie dit?

xxxxxxxxxxxxx
 
Ik breek even in...
Heb je bevallingsverhaal gelezen en ik kan me goed voorstellen dat je labiel bent meid. Je hebt een zeer zware bevalling achter de rug en je zit nog in je kraamweek. Overdag word je nu nog aardig geleefd dus dan komt het er 's avonds misschien uit? Ik herken het nerveuse wel van mijn dochter. Je hebt ineens een kind om voor te zorgen, dat is niet niks. Praat ervover met je man of schrijf alles van je af. En geef het ook de tijd. Ontzwangeren gebeurt in 9 maand, niet 9 dagen.

Doe lekker rustig aan meid, en laat je maar flink verwennen! Dat heb je wel verdiend!!!

Liefs ciomama
 
Hey lieve Ciomama,

Bedankt voor je begripvolle reactie. Inderdaad spookt de bevallingservaring door mijn hoofd. Ook de verantwoordelijkheid maakt me soms onzeker........en dat terwijl hij ontzettend tevreden is. Ik ben echt heel dol op hem en weet dat ik goed voor hem zorg en hij veilig is maar toch dat nerveuse gevoel...........vooral als ik alleen thuis ben.
Voel me nog niet helemaal happy..........ik doe het rustig aan!

Wat moet ik zonder dit mannetje, dat brengt onrust denk ik..........

Liefs
 
Hoi,

Ook ik kom even inbreken.
Allereerst gefeliciteerd met de geboorte van Sven!
Wat vervelend dat je je labiel voelt!
Maar ook heel erg logisch, je bevalling was heel traumatisch, je hebt nu opeens de zorg voor een kindje, je hormonen gieren door je lijf, slaaptekort, je wordt geleefd, overdag nog de kraamhulp waar je op terug kunt vallen en ja s'avonds sta je er "alleen" voor.
Ik herken je gevoel hoor meid! Ik weet ook dat het beter gaat worden. Het heeft tijd nodig.
Vooral na mijn eerste (traumatisch) bevalling (juni 2009) heb ik het gehad.
Nu na de tweede bevalling (december 2011) was het er nog iets maar veel minder.
Praat er wel over of schrijf het van je af!

Succes meid!

Liefs Danielle (december 2011 mamaclub)
 
Hier nog een die nog vrij labiel is. Pim is inmiddels 1,5 week en iedere dag heb ik wel een flinke huilbui. Ik geef me er maar gewoon aan over. Gelukkig weet ik wel wat de reden is dat ik soms zo moet huilen (zie topic), En ook al is het mijn derde, ook ik ben soms nog onzeker. Zo'n kleintje is zo afhankelijk van jou en dan twijfel ik of ik het allemaal wel goed doe. Pim is gelukkig ook een tevreden mannetje, alleen is zijn dag- en nachtritme nog redelijk verstoord. Overdag slaapt hij heel veel en 's nachts komt hij moeilijk in slaap....Hopelijk verandert dat snel, zodat wij ook weer wat beter kunnen slapen....
Doe het in ieder geval heel rustig aan, laat de tranen maar lekker stromen.
 
Terug
Bovenaan