Hallo allemaal,
Na eerst wat berichten te hebben gelezen, heb ik toch besloten om iets te schrijven. Het moeilijke op dit forum is dat je zoveel ellende leest. Ik weet niet of het mij goed zal doen. Maar ik zit met zoveel vragen en onzekerheden. Hopelijk kunnen jullie me op weg helpen.
We hebben woensdag te horen gekregen dat het niet goed zit met mijn zwangerschap. Ik was op dat moment 12 weken en 2 dagen zwanger (1e zwangerschap), maar het kindje was met negen weken gestopt met groeien. De vrouw die de echo deed vertelde dat er voor een kindje van 9 weken al heel veel vocht onder (of in) de nekplooi zat / zit. Dat zou aangeven dat het kindje geen kans van slagen zou hebben. Weet iemand hier meer over? Zegt dit iets over een volgende zwangerschap?
Het is kut, maar waar ik nu mee zit is dat ik van die rare emoties heb. Woensdag waren we intens verdrietig. Huilen huilen huilen. Ik voelde het heel intens. Gisterochtend heb ik ook nog even gehuild. Maar daarna......... niets. Ik voel niets......... Ik snap er niets van. Ik zit thuis, verveel me dood, ben zelfs wat aan het klussen en aan het wassen. Laat mijn lijf me niet alleen in de steek, maar ook mijn gevoel. Herkent iemand dit? Kun je na een dag zoiets al een plek hebben gegeven? Of komt er nog een klap bij of na de miskraam / curretage?
Kan ook iemand uitleggen hoe zo'n miskraam gaat? Veel bloed? Voel je het aankomen? Ik wil zo graag de deur uit maar durf dat niet.
En hoe gaat een curretage? Als het woensdag nog niet natuurlijk is gegaan, moet ik naar het ziekenhuis. Hoeveel pijn doet het? Blijf je erna nog lang bloeden? Na hoeveel tijd herstel je lichamelijk weer? Hebben jullie daarna nog een emotionele klap gehad?Ik las al dat er verschillend wordt geadviseerd door gyn over wanneer je weer kunt proberen zwanger te raken. Ik zou het zo graag over laten aan de natuur. Vrijen als je zin hebt en kijken wat er gebeurt. Kan dit wel?
Wat een vragen hè?
Alvast bedankt voor de antwoorden.
Patricia.
Na eerst wat berichten te hebben gelezen, heb ik toch besloten om iets te schrijven. Het moeilijke op dit forum is dat je zoveel ellende leest. Ik weet niet of het mij goed zal doen. Maar ik zit met zoveel vragen en onzekerheden. Hopelijk kunnen jullie me op weg helpen.
We hebben woensdag te horen gekregen dat het niet goed zit met mijn zwangerschap. Ik was op dat moment 12 weken en 2 dagen zwanger (1e zwangerschap), maar het kindje was met negen weken gestopt met groeien. De vrouw die de echo deed vertelde dat er voor een kindje van 9 weken al heel veel vocht onder (of in) de nekplooi zat / zit. Dat zou aangeven dat het kindje geen kans van slagen zou hebben. Weet iemand hier meer over? Zegt dit iets over een volgende zwangerschap?
Het is kut, maar waar ik nu mee zit is dat ik van die rare emoties heb. Woensdag waren we intens verdrietig. Huilen huilen huilen. Ik voelde het heel intens. Gisterochtend heb ik ook nog even gehuild. Maar daarna......... niets. Ik voel niets......... Ik snap er niets van. Ik zit thuis, verveel me dood, ben zelfs wat aan het klussen en aan het wassen. Laat mijn lijf me niet alleen in de steek, maar ook mijn gevoel. Herkent iemand dit? Kun je na een dag zoiets al een plek hebben gegeven? Of komt er nog een klap bij of na de miskraam / curretage?
Kan ook iemand uitleggen hoe zo'n miskraam gaat? Veel bloed? Voel je het aankomen? Ik wil zo graag de deur uit maar durf dat niet.
En hoe gaat een curretage? Als het woensdag nog niet natuurlijk is gegaan, moet ik naar het ziekenhuis. Hoeveel pijn doet het? Blijf je erna nog lang bloeden? Na hoeveel tijd herstel je lichamelijk weer? Hebben jullie daarna nog een emotionele klap gehad?Ik las al dat er verschillend wordt geadviseerd door gyn over wanneer je weer kunt proberen zwanger te raken. Ik zou het zo graag over laten aan de natuur. Vrijen als je zin hebt en kijken wat er gebeurt. Kan dit wel?
Wat een vragen hè?
Alvast bedankt voor de antwoorden.
Patricia.