hebbben jullie dat nou ook ?????

zo het is weer even geleden maar heb het zo druk gehad met van alles en nog wat.
Ondertussen ben ik alweer bijna 23 weken zwanger van een gezonde jongen alles gaat prima met de zwangerschap alleen ik ben mezelf van de weer flink tegengekomen.
we zijn aan het verbouwen thuis en ik denk ga er met me schoonmoeder achterop om de boel een goeie beurt te geven want ik heb energie voor 10 en het lukt me allemaal wel dacht ik....
Na een hele dag op me knieen zitten en mezelf uitrekken kreeg ik in de avond overal pijn vooral spierpijn.
Me schoonmoeder was laaiend logisch natuurlijk maar voor mij deed het extra pijn bij mij kwam het besef dat ik het gewoon niet meer kan heb hele nacht liggen huilen..
hebben jullie dit ook meegemaakt of ben ik nou de enigste ?
liefs xxx
 
Ik heb regelmatig het gevoel dat mijn hoofd in strijd is met mijn lichaam. ik ben nu precies 30 weken zwanger en we zijn ook nog aan het klussen in huis. ik vind dat heel leuk om te don, maar het lukt me gewoon niet allemaal en dat is soms heel frustrerend. ik huil dan soms ook om alles. mijn vriend pept me altijd op, geeft me een knuffel en verteld me hoe ver we al gekomen zijn en natuurlijk waar we het voor doen. dat we straks dat kleine hummeltje in onze armen kunnen houden. ik kan niets anders zeggen dan je rust te pakken wanneer je het nodig hebt en taken te verspreiden, niet alles hoeft gelijk af. als ik dingen verspreid kan ik veel meer berijken dan dat ik 1 dag heel veel wil doen, dan moet ik het de dagen ernaar bezuren.
 
Pfffft inderdaad. En het willen en het uitvoeren ervan zijn ook nog verschillende dingen. Ik baal ook zo vreselijk dat ik niet kan wat ik zou willen. Bij de oudste waren we volop aan het verbouwen, gingen verhuizen en trouwen en dat ging prima (was wel doodmoe iedere dag maar het ging wel) En nu heb ik zwangerschapsreuma en kan ik zelfs de oudste soms niet helpen. Daarnaast waren er nog 2 kamers blijven zitten waarvan we er nu toch 1 echt nodig hebben. Dus komt het helaas allemaal op mijn mannetje neer. Ik heb echt een gouden ventje en een supermoeder die me veelvuldig helpen, maar het voelt zo alsof ikzelf zo vreselijk faal.
 
Ik ben morgen 31 weken zwanger en ik moet mezelf ook tegenhouden hoor. Ik vind steeds dat ik nog wel van alles kan maar dat komt ook vooral omdat ik eigenlijk nergens last van heb. Tuurlijk heb ik aan t eind van de dag wel de gebruikelijke pijntjes van t hele dag in de weer zijn maar dat is t ook. Maar mijn man zegt je mag van mij alles doen maar dan wil ik je ook niet horen als je ergens last van hebt dus ja dan laat je t wel haha. Nu wil ik de keuken nog een goede beurt geven en daar helpt ie me van de week mee en als de kerstspullen weg zijn dan maken we t kamertje in orde (nu staan alle dozen van de kerst er nog in) maar dat is niet zo veel werk.

xx
 
Hoi,

Ik ben nu 26,5 week zwanger. Maar kan helaas ook niet echt veel meer in het huishouden. Doe de afwas en de was, en verder laat ik alles over aan manlief.

Al een paar weken lang last van bloedverlies, vandaar dat ik niet echt meer heel het huishouden mag doen! Ik baal daar echt van, want als ik thuis zit wil ik altijd wat doen.

Het is rot, maar wel het beste om rustiger aan te doen. Succes :)
 
hoi ik hier 31 weken en sinds 8 weken al fulltime thuis, mag en kan niks
zit er dus al een half jaar mee
hoezo psychische test
ik loop regelmatig tegen mezelf aan, tis een goeie leerschool voor mij. Mijn grenzen op tijd leren aangeven en hulp vragen enzo maar het had wel iets minder overdreven gemogen van mij.

af en toe een goede meltdown, met mijn man want toekijken en alles overnemen is ook zwaar. Dan gaat het weer even. huilbuien hebben ook een functie he

succes ermee
 
Zelfde hier ik wil van alles doen en heb eigenlijk nergens de kracht voor. Als ik trap op moet om naar bed te gaan zit ik eerst een half uur te hijgen voor ik op bed kan gaan liggen of wat dan ook.
 
oh wat ben ik blij dat ik niet de enige ben...
mijn vriend en ik hebben afgesproken dat ik alleen het werk op me eigen hoogte mag doen en hij tilt alles naar boven zodat ik de was enzo kan doen.
Ik zou echt niet weten wat ik zonder hem zou moeten doen en ook niet zonder me schoonouders.
Het is een flinke test voor me en het is net wat supertje zegt ik heb wel is het idee dat ik dus faal,maar ik ga nu echt eens naar me lijf luisteren en gewoon lekker genieten van alles ook al is het best moeilijk
 
Terug
Bovenaan