Hebben jullie dat ook wel eens?

A

ANONYMOUS_USERNAME

Ik ben misschien wel raar hoor, maar ik ben soms zo bang dat er iets met mijn zoontje gebeurd. Zeker nu hij verkouden is loop ik bijna om het half uur zijn kamertje binnen om te kijken of tie nog ademt enzo. Pffft...soms word ik gek van mezelf.
s'Morgens ben ik altijd weer blij als ik hem hoor.
Ik moet er niet aan denken zeg...
Hebben jullie dat nou ook, of ben ik de enige?
 
Nou, wel tig keer geklikt om een berichtje te kunnen plaatsen, GRRRR!!!!

Toen Eline net geboren was had ik het heel sterk; midden in de nacht wakker schrikken en kijken of ze nog ademde en zo. Het is nu wel minder geworden, maar af en toe druk ik m'n oor even goed tegen de babyfoon aan en ben ik weer tevreden als ik haar hoor ademen/kuchen etc. Dus ook hier een bezorgde mama hoor
 
Heeeel herkenbaar, ik vind het ook helemaal niets als ik Justin (bijna) niet hoor! Ik ben altijd weer blij als ik een zuchtje op piepje door de babyfoon hoor ik moet er niet aan denken dat er iets met Justin gebeurd volgens mij ga ik dood van verdriet.

Groetjes,

Puk
 
Ik krijg het ook altijd gelijk benauwd als ik nadenk dat er wat met mijn kinderen kan gebeuren. Word ik gek denk ik! Waarop mijn moeder dan altijd zegt; "mijn moeder zei altijd 'gek word je niet zomaar' ".
Mijn oma heeft namelijk drie kinderen verloren bij de watersnoodramp van '53.
Maar als die verhalen dan wel eens opgerakeld worden en ik stel me voor dat het mijn kleintjes zijn..brr, de kippenvel op mijn armen!
Ben ook veel gevoeliger sinds ik moeder ben. Kan me druk maken om het eerste de beste weeskind wat ik op tv zie..
Sil
 
Hier nog zo'n overbezogde mama!!! Tja, het hoort er inderdaad bij denk ik ja..
Ik ben zowieso wel iemand die zich snel druk en bezorgd maakt om alles, maar nu met een kleintje is dat nog 100 keer erger!!
Vooral in het begin had ik dat heel erg, nu gaat het wel wat beter gelukkig.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan