Hebben jullie dit ook nog??

A

Anoniem

Guest
Tja eigenlijk schaam ik me er een beetje voor......onze zoon is nu 7mnd oud en doet het prima. Alleen ik heb nog geregeld last van huilbuien. Echt vreselijk. Vaak 's avonds als we naar bed gaan, gelukkig niet zo vaak meer als eerst, want toen was het echt elke week wel raak, maar eens in de maand heb ik het nog echt!! Kan het ook niet tegenhouden, terwijl ik daar wel mn best voor doe. Het is vaak als ik heel moe ben, niet lekker in mn vel zit enz.
Mn man is zowiezo een lieverd, maar dan helemaal en vind het echt niet erg, hij snapt alleen niet dat ik gewoon huil terwijl er eigenlijk niks is , hij gaat dan gelijk dingen bij zn eigen zoeken wat die mss fout heb gedaan.
Gisteravond heb ik het tegen kunnen houden, wss omdat mn man heerlijk mn rug ging masseren en ik daardoor al half in slaap viel, alleen nu heb ik hoofdpijn, dus zal het vanavo alsnog wel komen vrees ik!!!!

Groetjes
 
Heey

Daar hoef je je helemaal niet voor te schamen hoor!
Moeder zijn is niet niks en al die hormonen die er ook nog is bij komen kijken.
Ik merk wel dat ik sneller huil, dan voordat ik Celeno had.
Maar ik moet wel zeggen dat ik zoiezo wel een emotioneel persoon was hahahaha
Leuk van die zielige verhalen op tv...
Dan krijg ik wel tranen in me ogen of al die liedjes die ze over hun kindje zingen(zoals glennis grace) kan het niet zo goed hebben haha
Maar goed...
Meid ik denk dat het vanzelf wel minder zal worden en gelukkig heb je een leuke man die er voor je is!

xx
 
Heel herkenbaar hoor, ze zeggen altijd negen maanden op negen maanden af maar maak er 12 maanden af van. Toen ik bevallen was van onze oudste heb ik me zeker wel een jaar flink shit gevoeld! Moeder worden is niet niks dat kan gewoon niet zonder stevige emoties je hebt een kleintje die afhankelijk van je is en die je op een goede manier groot moet zien te krijgen. Ik ben altijd wel een emotioneel typje maar tijdens en na mijn zwangerschappen ben ik helemaal erg geworden, mijn man zei gisteren nog dat ik behoorlijk grillig ben en dat allemaal door hormonen. Als ik ongesteld moet worden dan zit ik ook tegen huilen aan en 3 maanden geleden stond ik jankend in een winkelcentrum nou dan voel je je helemaal knap lullig maar ik kon het gewoon niet tegenhouden. Schaam je er vooral niet voor er zijn genoeg vrouwen die hier last van hebben en het is zo jammer dat er weinig over gesproken wordt want het is echt niet altijd één dikke roze wolk. Zwanger worden, zijn, bevallen en ontzwangeren zijn voor mij tot nu toe  de meest heftige gebeurtenissen in mijn leven geweest. Schrijf maar lekker van je af als de hormonen weer eens opspelen....wij vrouwen begrijpen het wel!

Groetjes,

Puk
 
Oja hoor! Om helemaal niets of juist om van alles kan ik in een vreselijke huilbui schieten!!
Tuurlijk speelde bij mij mijn traumatische bevalling ook nog mee, had regelmatig herbelevingen die nu gelukkig een stuk minder vaak terug komen.
Ben net weer aan het werk, op de Spoed Eisende Hulp en daar schijnen ook kindjes te komen.............lijkt me vreselijk wennen, en bij die gedachte kan ik al janken. Lijkt wel als of ik helemaal niets meer kan hebben, voel me vreselijk incompetent als ik aan het werk ben. Was het vroeger bij mij, hoe meer bloed hoe beter, ben ik veranderd in een zacht eitje............niet zo handig op mijn werk vrees ik, hoop dat het snel weer bij trekt...........

Gr. Rimke
 
hoi mamasab,

Hormonen zijn vreemde dingen. Jij bent dan misschien nog erg emotioneel. Ik ben bijvoorbeeld nog heel erg moe. Tot nu toe nog steeds niet aan het werk en mijn kleine meid is inmiddels 8 maand. Ben nu heel voorzichtig weer bezig op therapeutische basis, 3 uurtjes per ochtend en dan ben ik helemaal op. Ik heb me er aan toe gegeven en het is ook heerlijk om thuis te zijn. Ik zou als ik jou was je tranen niet tegen houden, laat het lekker lopen en er zal een dag komen dat het minder wordt.

Groetjes, Marije
 
He meiden!!!
Wat ben ik blij dat het er gewoon nog bij hoor!! Ik was altijd al emotioneel hoor, maar na mn zwangerschap pfff. Ben ook nog al veel bezig met het overlijden van dochtertje van mn vriendin. Dat kleine meisje heb een week gevochten voor haar leventje en is 10weken jonger als onze kleine, we zijn samen zwanger geweest en plannen gemaakt, helaas liep dat allemaal anders, wat een verdriet daar.

Maar even leuk nieuws, ik wil al jaren en jaren zo graag naar zuid-frankrijk op vakantie, en nu heb mn man een vakantie geboekt in augustus!! Huis van ouders van een collega, echt super!! Lekker zwembad erbij!! Hij vond dat ik het verdient had haha, vind het echt een top kadootje!!!!

Iedereen succes met alles!!!

Liefs
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan