Hebben jullie ook last v hormonen

A

ANONYMOUS_USERNAME

He meidenIk ben nu ruim week moeder v een hele mooie dochter. 2 prachtdochters&lieve man
Wat wil je nog meer?

Toch heb ik last v huilbuien. Soms doe ik te veel & loop mijzelf voorbij. Herkennen jullie dit?
Ik kan dan v iets kleins iets groots maken of dingen laten stappelen.
Zo irri. Herkennen jullie dit?
Zijn dit de hormonen/slaap te kort?

Liefs
Mieka
 
Hoi Mieka,

Het is heel erg herkenbaar hoor hier net zo. Bart is geboren op 2 april en ook ik heb de laatste 3 dagen alleen maar kunnen huilen om alles en om niets. Bart heeft in het begin heel veel last gehad van darmkrampjes maar is nu dik tevreden en slaapt ook super maar toch huil ik veel.

Ik denk zelf dat het bij mij spanningen zijn van de laatste weken van de zwangerschap toen liep ik al een hele tijd hele nachten op met voorweeen en toen werd bart geboren in de vroege ochtend van 2 april super snel van amper 5 uur. En toen die krampjes en ook de hormonen en de slapeloze nachten dat dat zijn parten nu speelt.

Ik probeer ook zoveel mogelijk het te laten gaan en te praten met mijn beste vriendin en mijn man en moeder maar het is nog niet echt veel beter, en net wat je zegt heel irri. Maar het zal vast wel beter worden.

Het enigste wat ik wil is op die blauwe wolk zitten maar het lijkt op dit moment wel een donderwolk en hoop dat die wolk gauw overdrijft en dat we op de bekende blauwe wolk zitten en dan alleen maar genieten.

Heel veel succes ermee en hopelijk zit je gauw weer op die roze wolk van jou.

Liefs RH
 
Volgens mij is dit deel van het ontzwangeren toch? En het zal waarschijnlijk ook wel de ontlading zijn. Ik ben zelf nog niet zover en kijk ook niet echt uit naar deze periode vanwege dit maar je ontkomt er niet aan volgens mij.
 
Overdag voel ik me al heel wat en energie is weer ver terug....maar in de avond ben ik ook vaak nog huilerig,hoef soms maar naar Rivano te kijken en huil al van geluk...soms ook iets aangrijpends op tv(heb ik nooit gehad)en soms ook als de kids lastig zijn.
en soms ook als ik terug denk aan de bevalling en kraamweek en zwangere buik(soort van heimwee denk ik)
Wel lastig als je er zo heftig last van hebt...ik had het bij mn 1ste ook heel erg,ze was ook geen makkelijke baby dat scheelt denk ook veel
verder hoort het er ook wel bij
ik ben zelf bang dat bij mij nog beetje komt als mn man volgende week weer werken is...zie er best tegenop om voor 3 kleintjes alleen te zorgen

liefs jootje
 
Het is wel heel belangrijk dat je alles goed verwerkt hoor! Je kunt het beter goed van je af praten en flink uithuilen. Houd je vooral niet groot, want dan heb je kans dat het later over een maand of langer weer terug komt terwijl je dan juist bezig bent om alles weer op te bouwen.

Schrijf je bevallings verhaal, houd de eerste week een dagboek bij. Snotter nog eens heerlijk op de schouder van je partner, kraamhulp, familie. Wat geeft het?

Je kunt er een (post-natale)depressie mee voorkomen. Dat is geen pretje.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan