Hebben onze poes weg moeten doen :(:(:(

Hoi meiden,

Wij hadden een poes, Spooky van ongeveer 4 jaar.
T is altijd een harstikke lieve poes geweest, een echte kroelkont.
Toen Dylano net geboren was, heeft ze zeker 3mnd de tijd nodig gehad om eraan te wennen. Het ging steeds een beetje beter, tot aan Sylvan. Dat was voor haar echt de druppel leek het.
Ze kwam steeds vaker beneden, lag maar op de trap of bij ons op bed, en als ze beneden was, had ze Dylano die achter dr aanliep (waar ik vaak voor gewaarschuwd heb). Nou, dat kon ze eerst nog wel hebben, maar de laatste weken werd ze gemener.
Steeds als Dylano wou kroelen met haar, kreeg tie een hijs, en nie zomaar 1tje, nee, echt tot bloedens toe. En dat kan tuurlijk niet, voor tzelfde geld houd tie daar littekens aan over.

Dus na heel lang praten en nadenken hebben we besloten haar weg te doen.
Heb haar eergister dus op MP gezet, en nog geen uur later gelijk een reactie.
Die mensen lijken het ideale paar voor Spooky. Zijn vrijwel de hele dag thuis, en zijn echte kattenliefhebbers. Dat zagen we wel aan het mandje wat ze mee hadden genomen voor haar. Dat was echt zo'n duur mandje, helemaal van riet, en een kussentje erin, zelfs wij liggen nog niet zo lekker in bed

Maar ik mis haar toch wel hoor. Normaal kwam ze savonds op bed altijd ff kroelen (tot wij er genoeg van hadden, want als het aan haar lag, kon ze gerust 2uur geaaid worden haha). En dat gemiauw sochtends is ook niet meer, en de kattenbak en eten zijn ook allemaal weg, en dat is wel zooo leeg.
Ik heb een goed gevoel over waar ze nou zit, maar toch vraag ik mezelf af: Hebben we hier goed aan gedaan?
Als ik diep in mn achterhoofd denk, weet ik wel dat we de beste keus gemaakt hebben, het voelt alleen op t moment niet zo. Ik mis haar gwn echt erg!
En dan haal ik daarstrax Dylano uit bed, en normaal zag tie altijd Spooky bij ons op bed zitten, en zei dan "aai poes" Nou, dat zei hij nu dus ook, en dat deed ook wel ff zeer. Heb er geen antw op gegeven. Het woordje poes en Spooky mag hier de 1e tijd ff niet meer vallen, ja of hij moet een poes op de TV oid zien.

Dylano heb er nix van meegekregen.. Wouden niet dat hij zag dat Spooky meenenomen werd...

Nou, sorry voor mijn klaagzang, maar mis t beestje...

Liefs Deb.
 
quote: debby269 schreef document.write(friendlyDateTimeFromStr('10-06-2009 07:55:07'));


Ze kwam steeds vaker beneden, lag maar op de trap of bij ons op bed, en als ze beneden was, had ze Dylano die achter dr aanliep (waar ik vaak voor gewaarschuwd heb).



Het moet zijn: "minder vaak beneden"

 
hoi


ik snap precies hoe je je voelt,
vreselijk is het als je ej huisdier moet missen maar als ik zo je verhal les ik het denk ik toch het beste geweest....

heb zelf vorig jaar 1 van mijn 2 honden moeten laten inslapen omdat ze te agressief werd naar Bram toe, op dat moment dacht ik ook steeds, is dit wel de goeie keus?? hebben we hier wel goed aan gedaan?? maar na een poosje weet je het gewoon zeker, ja ik heb hier goed aangedaan.....
maar het gemis blijft de eerste tijd toch
sterkte

liefs ilona
 
Ik kan me goed indenken hoe je je voelt. Hier een verhaal van de andere kant: ik heb een poes in huis genomen via MP en deze zat zo'n beetje in dezelfde situatie. Een gezin met twee kinderen, nog een kat en een hond in een klein huisje. Het beestje werd niet agressief, maar kroop wel helemaal weg.

Toen ik op mezelf ging wonen ben ik dus op zoek gegaan en heb deze kat 'geadopteerd'. Het is een ontzettend lief beestje, heel zachtaardig. Natuurlijk had ik even mijn twijfels toen mijn man en ik aan kinderen begonnen, maar het gaat bijzonder goed. Het grote verschil is dat onze woonkamer/keuken erg groot is en ze gemakkelijk weg kan lopen als het haar te druk wordt. Ook Lotte gedraagt zich  lief tegenover de poes. Ze kunnen het prima samen vinden.

Het is heel rot als je je huisdier moet wegdoen, maar het scheelt inderdaad al als íe bij iemand terecht komt waar íe tot rust kan komen. Dat is voor je  poes uiteindelijk het beste. Ik denk dat je zeker de juiste beslissing gemaakt hebt en hoop dat jullie kat heel gelukkig gaat worden bij z'n nieuwe baasjes.

Heel veel sterkte hoor!

Groetjes, Marisa
 
hai deb

vervelend hoor! maar denk toch dat je er goed aan heb gedaan!

wij hebben ook een kat stacy echt een schat van een beest steeds als djess der hard vastpakte of zelfs aan haar staart mee sleepte deed ze niks! maar nu heeft ze er schoon genoeg van en krijg djess een haal als ze wat gemeens doe bij stac.. soms als ik haar savonds in bad doe zie ik dat en dan zegt ze al stacy daan! maar op het moment zelf komt ze niet naar me toe omdat ze donders goed weet dat ze stac gepest heeft en het haar eigen schuld is!

dus mijn aanpak is gewoon djess weet dat als ze stacy niet met rust laat een haal kan krijgen!

nou heeft stac haar eigen plekje waar de kids niet bijkunnen en daar gaat ze meestal naartoe!

je zal haar best missen maar het klinkt als een lief stel van wie ze veel aandacht krijgt en wat wilt een kat nog meer??

groetjes jess
 
Hoi hoi,

Jessica, ik was eerst ook zo als jij. Als Dylano een hijs kreeg, had ie het echt verdient! en hoefde die niet bij mama uit komen huilen. Maar ik heb meerdere malen gezien dat Dylano wou kroelen, dus met zijn hoofdje in de buurt van haar hoofdje, en dat ze zonder nadenken een hijs gaf. Dat was dus ook echt een teken dat ze niet lekker in dr vel meer zat.

Spooky is een echte binnenkat, komt hooguit in de achtertuin, dus haar naar buiten doen zodat ze rust heeft, was ook geen optie.

We zagen haar ook alleen nog maar savonds, als de kids op bed lagen, en dat terwijl ze eerst niet weg te slaan was.
Ja, als ik mn verhaal zo eens teruglees, is het zeker het beste voor t beestje.

Die mensen zouden nog iets laten weten hoe het met haar ging. Heb ik gevraagd, want vind ik wel belangrijk. T is geen afval dat je zomaar weggooit heej?!
Ik denk dat ze daar goed zal aarden. T is een rustig huishouden, geen kids (ook geen kinderwens zeiden ze) en zijn bijna altijd thuis. En ook belangrijk voor dr: ze mag ook daar lekker op bed liggen. Vond ze altijd heerlijk!! Maar welke kat eigenlijk niet haha!

Nou, thnx voor jullie reacties meiden.

Liefs Deb.
 
ja dan zou ze bij mij ook weggaan!! nou is onze kat vrij vaak buiten dus dat scheelt ook weer.. ze heeft een katteluik dus ze is zo weg als het der teveel wordt.. wij hebben zelfs geen kattenbak in huis omdat ze alles buiten doet! dat is echt ideaal!

eerst was het echt ons kindje en toen djess kwam kreeg ze opeens al die aandacht niet meer, wij hebben haar  ook eerst weg willen doen puur om haar een beter bestaan te geven maar hebben toch besloten haar te houden omdat ze er gewoon bij hoor.. is is ook nog maar 3 jaar dus nog een heel leven voor zich.

wel fijn dat die mensen laten weten hoe het met spooky gaat.. dat maakt het voor jou ook een stuk makkelijker denk! het is niet leuk maar veiligheid van je kinderen gaat toch voor!
 
Kan me voorstellen dat je je rot voelt. Ik heb mijn kat ook weg moeten doen. Toen ik hem kreeg, woonde ik in een huis en kon ze lekker naar buiten. Maar toen mijn relatie overging, ging ik naar een klein flatje toe. Het beestje kon daar niet aarden. Hij kon eigenlijk alleen op het balkon, maar op een gegeven moment kwamen de buren klagen dat ze ook naar andere balkons liep en daar de boel onder zat te piesen. Tja, toen moest ze echt weg. Ik heb ooit van haar eens een nestje gehad, en 1 van de katers is naar mijn ouders gegaan. Dus die wilden haar er ook wel bij. Ze kon daar heerlijk naar buiten en alles. Nu zijn mijn ouders twee jaar geleden ook naar een flat gegaan, maar dat gaat dus wel goed. Nu schilt het dat dat een hele grote flat is, en de katten daar zelfs een eigen "kattenkamer" hebben. Met speelgoed en weet ik veel wat allemaal.

Maar ondanks dat ze naar mijn ouders ging, en ik haar dus nog regelmatig zie, voelde ik me er in het begin ook rot onder hoor!!! Je houd gewoon van zon beestje.
 
Terug
Bovenaan