<p>Hoi allemaal, <br /><br />3 maanden geleden ben ik moeder geworden van een prachtig meisje. <br />De geboorte verliep niet gemakkelijk en ze heeft daardoor een slechte start gemaakt. Ze moest beademd worden en toen ze zelf begon te ademen, mocht zij even bij mij liggen. Dit was van heel korte duur omdat de kinderartsen haar meteen mee wilden nemen voor onderzoek. Daarna is ze overgeplaatst naar een academisch ziekenhuis waar zij een aantal dagen op de NICU heeft gelegen. Daar konden wij haar ook niet vasthouden. <br />Het einde van de bevalling tot een paar uur daarna zijn een waas voor mij en kan ik grotendeels alleen herinneren van de foto's die gemaakt zijn.<br />Ik ben heel erg bang dat de hechting tussen ons niet goed is door deze start en dat maakt me ontzettend onzeker. Herkent iemand dit gevoel?<!--/data/user/0/com.samsung.android.app.notes/files/clipdata/clipdata_bodytext_201210_145501_974.sdocx--></p>
Installeer de app
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Hechting met mijn kindje
- Onderwerp starter Gebruiker10199625
- Startdatum
Ach mama toch wat moet dit een spannende tijd zijn geweest, ik heb er geen ervaring mee, maar denk wel dat het allemaal goed komt.
Je mooie meisje is ze al thuis?
Allicht is een draagzak iets wat bij je past, dan kan je haar lekker tegen je aan houden veel snuggelen en knuffelen. Ze herkent je geur en je geborgenheid vast.
Niet onzeker worden hoor, je doet het fantastisch dit soort vragen zijn helemaal niet gek maar denk dat je hem snel weer los moet laten en moet gaan geniet en van je rijkdom.
Je mooie meisje is ze al thuis?
Allicht is een draagzak iets wat bij je past, dan kan je haar lekker tegen je aan houden veel snuggelen en knuffelen. Ze herkent je geur en je geborgenheid vast.
Niet onzeker worden hoor, je doet het fantastisch dit soort vragen zijn helemaal niet gek maar denk dat je hem snel weer los moet laten en moet gaan geniet en van je rijkdom.
Wat een nare ervaring!
Het komt echt wel goed hoor, anders zou je de vraag niet eens stellen.
Heb je zelf hulp met de verwerking van alles wat er gebeurd is? Ik heb geen ervaring met precies jouw verhaal, maar wel mijn eigen heftige gebeurtenissen. Ik heb een aantal maanden om de zoveel weken met een speciale coach voor nieuwbakken mamma's gepraat in het ziekenhuis (te regelen via de poli gyn). En daarnaast was ik door het consultatiebureau verwezen naar Baby Extra. Dat zit in het zuiden van het land, maar misschien bestaat er ook zoiets in jouw omgeving, mocht je daar niet wonen. Baby Extra geeft hulp als er zorgen zijn over de hechting met de baby. Niet als een politie, maar juist om moeder en kind dichter bij elkaar te brengen door moeders te wijzen op en helpen met de interactie met hun kindje. Ik vond een paar bezoekjes aan huis heel fijn, zo verkeerd deed ik het helemaal niet, ik had enkel wat zelfverzekerdheid nodig in mijn inuitie als moeder.
Daarnaast kan ik helemaal beamen dat de draagdoek niet alleen fijn was voor mijn meisje, maar dat ik het zelf ook heel fijn en hecht vond.
Samen douchen en samen een dutje doen op mijn bed en echt cosleepen (bedje verlengde van je eigen matras) helpen ook. Verder veel knuffelen, aankijken en kletsen, huidcontact, kusjes geven, die emoties laten stromen, bewust tegen mezelf zeggen hoe mooi ik een momentje met haar vind, alle advies aan de kant schuiven en op mijn eigen gevoel een keuze voor haar maken en die goed uit zien pakken... Dat zijn dingen waardoor ik me heel hecht voelde in het begin. Echt haar moeder.
Nu ze groter is en veel meer kan en doet, en ook interactie vertoont, kan ik me niet meer voorstellen dat ik me er ooit zorgen om gemaakt heb! Dat komt voor jou vast ook.
Het komt echt wel goed hoor, anders zou je de vraag niet eens stellen.
Heb je zelf hulp met de verwerking van alles wat er gebeurd is? Ik heb geen ervaring met precies jouw verhaal, maar wel mijn eigen heftige gebeurtenissen. Ik heb een aantal maanden om de zoveel weken met een speciale coach voor nieuwbakken mamma's gepraat in het ziekenhuis (te regelen via de poli gyn). En daarnaast was ik door het consultatiebureau verwezen naar Baby Extra. Dat zit in het zuiden van het land, maar misschien bestaat er ook zoiets in jouw omgeving, mocht je daar niet wonen. Baby Extra geeft hulp als er zorgen zijn over de hechting met de baby. Niet als een politie, maar juist om moeder en kind dichter bij elkaar te brengen door moeders te wijzen op en helpen met de interactie met hun kindje. Ik vond een paar bezoekjes aan huis heel fijn, zo verkeerd deed ik het helemaal niet, ik had enkel wat zelfverzekerdheid nodig in mijn inuitie als moeder.
Daarnaast kan ik helemaal beamen dat de draagdoek niet alleen fijn was voor mijn meisje, maar dat ik het zelf ook heel fijn en hecht vond.
Samen douchen en samen een dutje doen op mijn bed en echt cosleepen (bedje verlengde van je eigen matras) helpen ook. Verder veel knuffelen, aankijken en kletsen, huidcontact, kusjes geven, die emoties laten stromen, bewust tegen mezelf zeggen hoe mooi ik een momentje met haar vind, alle advies aan de kant schuiven en op mijn eigen gevoel een keuze voor haar maken en die goed uit zien pakken... Dat zijn dingen waardoor ik me heel hecht voelde in het begin. Echt haar moeder.
Nu ze groter is en veel meer kan en doet, en ook interactie vertoont, kan ik me niet meer voorstellen dat ik me er ooit zorgen om gemaakt heb! Dat komt voor jou vast ook.
Ik herken wel het gedeelte over de eerste weken vooral van foto's kennen. Ik heb ook zo weinig opgeslagen toen. Daar heb ik het soms wel moeilijk mee, omdat ik van te voren juist van die eerste weken zo wilde genieten van dat kleine pietepeuterige babietje. Dat het lang niet altijd een roze wolk is wist ik wel. Maar had nooit gedacht dat het bij mij zo zou lopen. Verwachting tov realiteit accepteren. Alsof je beroofd bent.
Ik kan me goed voorstellen dat je je dit afvraagt na zo'n heftige start! Zelf heb ik HBO SPH gedaan en daarbij theorie gehad over hechting. Dus bij deze wat theoretische kennis erover ?
De eerste 2 weken zijn volgens de boeken het belangrijkst voor de hechting, gevolgd door de eerste 2 maanden. MAARRR... wat niet is geweest in die periode kan hersteld worden in de eerste 2 jaar als de omgeving liefdevol en veilig is. Dus het komt goed!
Een paar jaar terug was ik bij een lezing over criminele breinen, conclusie is dat er verbindingen in hun hersenen missen, die te maken hebben met een veilige en warme ontwikkeling in de kinderjaren. Zelfs daar was de conclusie dat die verbindingen aangelegd kunnen worden door liefde, warmte en veiligheid.
Over criminele breinen gaat het hier natuurlijk niet, maar ik hoop dat bovenstaande je rust geeft. Ja, de beginfase is heel belangrijk, maar de periode erna is minstens zo belangrijk en kan een eventueel gemis van de beginfase herstellen. Komt goed lieve mamma ❤
De eerste 2 weken zijn volgens de boeken het belangrijkst voor de hechting, gevolgd door de eerste 2 maanden. MAARRR... wat niet is geweest in die periode kan hersteld worden in de eerste 2 jaar als de omgeving liefdevol en veilig is. Dus het komt goed!
Een paar jaar terug was ik bij een lezing over criminele breinen, conclusie is dat er verbindingen in hun hersenen missen, die te maken hebben met een veilige en warme ontwikkeling in de kinderjaren. Zelfs daar was de conclusie dat die verbindingen aangelegd kunnen worden door liefde, warmte en veiligheid.
Over criminele breinen gaat het hier natuurlijk niet, maar ik hoop dat bovenstaande je rust geeft. Ja, de beginfase is heel belangrijk, maar de periode erna is minstens zo belangrijk en kan een eventueel gemis van de beginfase herstellen. Komt goed lieve mamma ❤
Hoi hoi,
Ik denk echt omdat je je nu zorgen maakt of de hechting wel goed gaat, dit je al een fantastische moeder maakt! Ik ben nog zwanger en heb hier geen ervaring mee, echter wel met de band met mijn moeder. De hechting is niet goed geweest, 2 dagen na de bevalling is mijn moeder gedwongen opgenomen geweest voor 3 maanden. Mijn vader heeft voor mij en mijn zus gezorgd (zwangerschaps psychose). Kon mijn moeder natuurlijk nika aan doen. Maar ook na de tijd heeft mijn moeder weinig interesse gehad in mij en dit is nog altijd zo. Veel psychische klachten en dit maakte dat wij niet goed 'matchen'..
Dit is juist niet om je bang te praten, wat ik ermee wil zeggen is dat jij uit jouw verhaal lezende, enorm jouw best doet om een goede hechting met je dochter te krijgen. Je bent je er enorm bewust van. Dit maakt je een goede en betrokken moeder. Ik ben er dan ook van overtuigd dat jullie hechting goed zit!!
Ik denk echt omdat je je nu zorgen maakt of de hechting wel goed gaat, dit je al een fantastische moeder maakt! Ik ben nog zwanger en heb hier geen ervaring mee, echter wel met de band met mijn moeder. De hechting is niet goed geweest, 2 dagen na de bevalling is mijn moeder gedwongen opgenomen geweest voor 3 maanden. Mijn vader heeft voor mij en mijn zus gezorgd (zwangerschaps psychose). Kon mijn moeder natuurlijk nika aan doen. Maar ook na de tijd heeft mijn moeder weinig interesse gehad in mij en dit is nog altijd zo. Veel psychische klachten en dit maakte dat wij niet goed 'matchen'..
Dit is juist niet om je bang te praten, wat ik ermee wil zeggen is dat jij uit jouw verhaal lezende, enorm jouw best doet om een goede hechting met je dochter te krijgen. Je bent je er enorm bewust van. Dit maakt je een goede en betrokken moeder. Ik ben er dan ook van overtuigd dat jullie hechting goed zit!!
Helemaal eens met bovenstaande. Huid op huid en nabijheid, heel veel is te herstellen, zeker nu nog! De eerste 1000 dagen in het leven van een kind zijn van groot belang, dus je hebt er nog een hoop te gaan. Een cursus babymassage zou je ook nog kunnen overwegen, naast de leuke tips die hierboven al staan. En zelf kun je EMDR overwegen als je er last van blijft houden op de langere termijn om je nare ervaring te verwerken.
Mocht je het leuk vinden, het boek 'Er zijn voor je kind' kan je enorm aanraden voor tips en adviezen, juist over dit onderwerp! Vanuit professionals in de IMH en dus betrouwbare goede informatie.
Mocht je het leuk vinden, het boek 'Er zijn voor je kind' kan je enorm aanraden voor tips en adviezen, juist over dit onderwerp! Vanuit professionals in de IMH en dus betrouwbare goede informatie.
Probeer relaxt te blijven, hoe lastig ook. Toen ik zelf 3 weken was, heb ik 3 weken in het ziekenhuis gelegen. Mijn ouders hadden 4 pubers thuis, dus konden niet dag en nacht bij mij blijven. Ook later in de eerste twee jaar veel in het ziekenhuis gelegen, maar.. alles is goed gekomen!!!
wel wil ik je ervoor waarschuwen dat het een self full filling profacy kan worden. Het kan echt helemaal goed komen (voor zover er nu iets niet goed is), maar je kindje heeft je betrokkenheid nodig en consequent zijn etc. Dat geeft ook veilige hechting. Onzeker zijn hierover helpt daar niet bij, denk ik.
dus mijn tip, probeer te vertrouwen dat het goed komt en het los te laten. En als dat niet lukt, zoek daar dan wel hulp bij.
wel wil ik je ervoor waarschuwen dat het een self full filling profacy kan worden. Het kan echt helemaal goed komen (voor zover er nu iets niet goed is), maar je kindje heeft je betrokkenheid nodig en consequent zijn etc. Dat geeft ook veilige hechting. Onzeker zijn hierover helpt daar niet bij, denk ik.
dus mijn tip, probeer te vertrouwen dat het goed komt en het los te laten. En als dat niet lukt, zoek daar dan wel hulp bij.