Hechting partner

<p>Hoi! </p><p>Onze kleine zoon is inmiddels bijna 4 weken oud. <br />Helaas valt het mij nu steeds meer op dat mijn partner het nut niet inziet van hechten. In de kraamweek ging dit nog wel redelijk (stimuleren om onze zoon af en toe op zijn borst te leggen of te knuffelen), maar nu mijn partner weer aan het werk is gebeurd dit bijna niet meer. <br />Hij komt terug van het werk, geeft onze zoon een kus en gaat dan ‘gamen’ of ‘serie kijken’. Met veel stimuleren lukt het mij om hem 1 fles te laten geven in de avond, waarna hij hem na de fles ook gelijk weer teruglegt in de box of ledikant. <br />Is dit normaal? Ik heb al geprobeerd een gesprek aan te gaan dat hechten en knuffelen met zijn zoon heel belangrijk is, maar hij vindt dat een baby van bijna 4 weken oud dit toch nog niet mee krijgt.. </p><p>Wat doen jullie om hechting te bevorderen en heeft iemand dit ook meegemaakt? Misschien is dit gewoon even een periode van het wennen in combinatie met werken of vindt mijn partner het leuker wanneer onze zoon wat ouder is.. </p>
 
Hmm ik snap je wel. Persoonlijk zou het me niet eens perse om de hechting gaan, want dat komt echt heus wel goed. Maar als papa wil je toch gewoon je kindje vasthouden knuffelen, ervoor zorgen? En je vrouw/vriendin soms ontlasten met de zorg voor de baby? Dat lijkt me wel tenminste. Als papa voel je toch ook liefde voor dat kindje, ook al is hij nog heel klein? En een flesje geven of even kroelen is toch alleen maar leuk denk ik?

Praat er eens over. Misschien is hij bang dat hij het fout doet, denkt hij dat jij in zal grijpen, is hij bang dat de baby gaat huilen en weet hij niet wat hij moet... vraag eens eerlijk hoe hij naar je zoontje kijkt en of hij liefde/geluk voelt sinds de komst van de baby?

Mijn man gaat altijd direct spelen met de kinderen zodra hij uit z'n werk komt. Ze zijn ondertussen al 2 en 4, maar ook als newborns pakte hij ze zoveel mogelijk. Knuffelen uit z'n werk, kietelen, een lachje proberen los te peuteren. In de periode van heftige krampjes s avonds wad hij degene die er uren mee rondliep, omdat ik zooo moe was. Hij hielp me echt, dag en nacht. S Nachts stond het wiegje zelfs aan zijn kant van het bed de eerste 2 maanden. Hij deed echt keihard z'n best. Ik ben hem hier erg dankbaar voor en vind het ook wel 'normaal ' dat papa's zoveel mogelijk helpen. Misschien beseft je man niet dat 24/7 voor een baby zorgen heel pittig voor je is? Mannen denken vaak dat het een makkie is, totdat ze zelf een papadag hebben, haha...
 
Hoi
Mijn vriend heeft zelf bijna nooit iets gedaan met onze dochter toen ze een baby was vond er geen bal aan een flesje geven heeft hij een keer gedaan halverwege heb ik haar weer terug gekregen want het duurde hem te lang maar ze is nu 3 en ze is niets liever dan bij papa zijn voetballen knuffelen hij kan er nog steeds niet langer al 5 min hij heeft ADHD maar papa is heilig
 
Ik zie het wel meer, mijn man zegt ook het leuker te vinden als ze groter zijn. Maar moet wel eerlijk toegeven dat hij wel altijd veel kroelde met de baby. Hij had de rust altijd om ze gewoon lekker vast te houden, filmpie derbij. Misschien zit er bij jouw partner toch indd wat angst/onzekerheid??
 
Onze dochter moest de eerste maanden niks van pappa weten. Ze bleef maar gillen. Als we haar al in slaap kregen dan was het enkel op mij. En ik gaf bv dus van flesjes geven was geen sprake. Hij heeft heus wel eens rondjes gelopen met een gillende baby zodat ik razend snel kon eten. Of haar een badje gegeven. We deelden de lasten wel meer dan jullie. Maar hij raakte er erg gefrustreerd van, want hij wilde juist die band met haar. 
Nu is ze 20 maanden. En sinds 6 maanden ging het steeds beter, sinds 11 maanden is pappa geweldig! Ze is nu net zo gek op hem als dat ze op mij is. 
 
Oke, ik zal morgen eens vragen of het misschien te maken kan hebben met angst om iets fout te doen.
Zelf denk ik inderdaad dat het komt doordat ik nu nog vrij ben. Hij denkt volgens mij dat ik de hele dag maar aan het relaxen/ bijslapen ben (terwijl dit natuurlijk totaal niet het geval is haha) en hij het ontzettend zwaar heeft omdat hij overdag aan het werk is.. Misschien dat het toch wel goed voor hem is om ook eens mee te maken hoe het gaat als ik er een avondje eens niet ben. Dit gaat aankomend weekend een avond gebeuren, dus ben heel benieuwd hoe hij dat gaat ervaren. 

Verder vind ik het fijn om te horen dat meer partners het pas iets 'later' echt veel leuker vonden (ondanks dat ze alsnog lekker met de baby aan het pakken waren natuurlijk), omdat je met een baby toch nog niet zoveel kan en niet zoveel reactie terugkrijgt. Hopen dat hij het dan ook leuker gaat vinden, hij is zelf tenslotte degene die enorm graag een kindje wilde (ik ook hoor, begrijp me niet verkeerd, maar hij was absoluut het meest enthousiast erover aan het begin). 
 
Hmm miss valt het hem gewoon even tegen? Ik vond het ook best een domper bij mn oudste (veel huilen). Was absoluut blij met haar maar ze huilde echt bijna alleen maar. Ik weet dat ik echt een paar keer heb gezeten van nou is iedereen hier zo extreem jubelig over?? Is dit het nou echt?? Mijn man vond dit ook echt lastig. Ineens gedwongen op de bank bij elke beweging ging het luchtalarm weer af ? Babys zijn super schattig, maar de eerste maanden zo loodzwaar. En indd weinig respons. Ik hoop dat jullie eruit kunnen komen, elkaar toe laten. Veel liefs!
 
Terug
Bovenaan