Hoi Ger,
Ik heb er ervaring mee. Mijn eerste bevalling was ook erg zwaar, waarschijnlijk omdat ie was ingeleid. Ik had met 3cm ontsluiting al persweeen en kreeg daarom een ruggenprik. Dat was erg prettig. Je moet wel meewerken, maar het doet veel minder pijn.
Wat ze niet hadden gezegd is dat ze de prik laten uitwerken zodat je onverdoofd het persen ingaat. Dat was een enorme klap omdat ik ineens middenin het heftigste stuk van de ontsluitingsweeen geen verdoving meer had (bij ca 7 a 8 centimeter was de verdovingsvloeistof op). Ik heb het als zeer pijnlijk ervaren.
Maar goed, zonder die prik had ik het niet gered, omdat ik die persdrang al zo vroeg had...
Omdat die eerste bevalling zo extreem pijnlijk was geweest wilde ik bij de volgende van te voren afspreken dat ik een ruggenprik zou krijgen als ik daar behoefte aan zou hebben. Dus geen gedoe als puntje bij paaltje komt. En niet laten uitwerken voor het eind. Dat bleek heel moeilijk te regelen. Elke arts had een ander beleid. Ik werd er gek van. Uiteindelijk hadden we 9 dagen na 40 weken met de dienstdoende arts weten af te spreken dat ik een prik zou kunnen krijgen indien gewenst. Dan kun je met 3cm ontsluiting naar het ziekenhuis, dan moet je nog 30 minuten aan een ctg liggen, dan wordt de anesthesist gebeld en dat krijg je die prik. Duurt dus best lang voor je hem hebt!
Diezelfde dag ben ik bevallen en dat ging zo snel dat ik in 4 uur ben bevallen zonder prik! En ik weet nu wat echte persweeen zijn en dat ik de eerste keer met veel minder sterke weeen het kind er zelf heb moeten uitpersen (2 uur!). Bij de 2e 11 minuten! Ik wijt dat toch aan de ruggenprik, waardoor ik minder persdrang had.
Nouja, het is een heel verhaal geworden en ik hoop dat je er iets mee kunt. Er kwam voor ons dus erg veel bij kijken om het van te voren te regelen en achteraf vraag ik me af hoe prettig die hele prik nou eigenlijk is!
En tegen mij werd het de hele tijd gezegd: de 2e is veel makkelijker. Ik geloof het nu pas!
Sterkte ermee,
Jo
