Hoi meiden,
Xavi Jay is nu 1 maand oud, en ik begin me nu al te beseffen dat het echt hard gaat.
Een maand geleden, was het echt zon klein frummeltje wat daar lekker in zijn box lag te liggen met eigenlijk heel de dag zijn ogen dicht.
Nu, slechts 1 maand later is hij al een beetje meer mens, een lekker knulleke wat aan de ene kant nog zo hulpeloos is en aan de andere kant zichtzelf al op zijn zij draait, zijn hoofdje al optild en omhoog houd en zelfs al tegen een bal aanslaat met een belletje erin. Het zal niet heel gericht zijn misschien, maar ik vind het mega snel dat ik toch dat belletje steeds hoor rinkelen, terwijl iedereen maar zegt, je bent gek, hij doet en kan nog niks.
Nou, dan ben ik maar gek ik weet toch zeker wel wat mijn kind nu wel doet en eerst niet?
Verder gaat hier alles eigenlijk helemaal supergoed, hij drinkt nu 135 cc per keer, laat soms wel iets staan, maar ja eet zelf ook weleens een boterham minder. We horen hem bijna niet, alleen als meneer honger heeft en hij heeft er zelfs al nachten bij dat ie een uurtje of 7 lekker slaapt. Andere nachten ook weer niet maar goed, dat zou ook wel erg snal zijn toch.
Afgelopen week kennis wezen maken op het kdv, hij gaat 8 april een halve dag proefdraaien, o, wat zal mama het moeilijk hebben om hem achter te laten, gelukkig is het bijna om de hoek en mag ik hem ophalen wanneer ik wil, maar wil echt proberen dat niet te doen, moet er tenslotte toch ook aan wennen voor als ik weer moet werken. En ik ben gelukkig in de positie dat ik maar 2 dagen hoef te werken, dus eigenlijk mag ik helemaal niet klagen toch?
Het is een heel verhaal geworden, maar ik wilde eigenlijk alleen maar zeggen,
Vinden jullie ook dat het zo snel gaat?
Veel liefs Anouska
Xavi Jay is nu 1 maand oud, en ik begin me nu al te beseffen dat het echt hard gaat.
Een maand geleden, was het echt zon klein frummeltje wat daar lekker in zijn box lag te liggen met eigenlijk heel de dag zijn ogen dicht.
Nu, slechts 1 maand later is hij al een beetje meer mens, een lekker knulleke wat aan de ene kant nog zo hulpeloos is en aan de andere kant zichtzelf al op zijn zij draait, zijn hoofdje al optild en omhoog houd en zelfs al tegen een bal aanslaat met een belletje erin. Het zal niet heel gericht zijn misschien, maar ik vind het mega snel dat ik toch dat belletje steeds hoor rinkelen, terwijl iedereen maar zegt, je bent gek, hij doet en kan nog niks.
Nou, dan ben ik maar gek ik weet toch zeker wel wat mijn kind nu wel doet en eerst niet?
Verder gaat hier alles eigenlijk helemaal supergoed, hij drinkt nu 135 cc per keer, laat soms wel iets staan, maar ja eet zelf ook weleens een boterham minder. We horen hem bijna niet, alleen als meneer honger heeft en hij heeft er zelfs al nachten bij dat ie een uurtje of 7 lekker slaapt. Andere nachten ook weer niet maar goed, dat zou ook wel erg snal zijn toch.
Afgelopen week kennis wezen maken op het kdv, hij gaat 8 april een halve dag proefdraaien, o, wat zal mama het moeilijk hebben om hem achter te laten, gelukkig is het bijna om de hoek en mag ik hem ophalen wanneer ik wil, maar wil echt proberen dat niet te doen, moet er tenslotte toch ook aan wennen voor als ik weer moet werken. En ik ben gelukkig in de positie dat ik maar 2 dagen hoef te werken, dus eigenlijk mag ik helemaal niet klagen toch?
Het is een heel verhaal geworden, maar ik wilde eigenlijk alleen maar zeggen,
Vinden jullie ook dat het zo snel gaat?
Veel liefs Anouska