Hoi, ik ben Anne Jet, bijna 26 en 2.5 jaar samen met Rob die 32 is.Ik ben nu 16 weken zwanger van ons 1e kindje.Dat is heel erg snel gegaan, ik heb een anorexia verleden en we stopten met de pil om ook te kijken of ik weer vanzelf zou menstrueren, maar dat gebeurde helemaal niet, want ik was ineens zwanger.
Moest medicijnen afbouwen, nieuwe gaan slikken en alles veranderde natuurlijk.
Vanaf dat ik weet dat ik zwanger ben ben ik bang en angstig dat het misgaat.
Daar is totaal geen reden voor, want heb goede echo's gehad, mag elke week naar de VK om naar het hartje te luisteren( wat het heel goed doet) en heb nergens last van.
Dat maakt me ook onzeker; heb absoluut geen grotere borsten, pas nog in al mijn kleding en voel me topfit.
Al sinds ik een jaar of 10 ben heb ik tegen mezelf gezegd dat ik nooit kinderen zou krijgen omdat me dat vast niet gegund zou zijn( aangezien ik dol ben op kinderen) en nu ik zwanger ben verplaats dat zich naar het tegen mezelf zeggen dat het niet goed zal gaan.
Ik zoek veel afleiding, heb ook veel hulp van psych en psychiater en Vk, toch blijft er wantrouwen.
Wie heeft er tips?
Moest medicijnen afbouwen, nieuwe gaan slikken en alles veranderde natuurlijk.
Vanaf dat ik weet dat ik zwanger ben ben ik bang en angstig dat het misgaat.
Daar is totaal geen reden voor, want heb goede echo's gehad, mag elke week naar de VK om naar het hartje te luisteren( wat het heel goed doet) en heb nergens last van.
Dat maakt me ook onzeker; heb absoluut geen grotere borsten, pas nog in al mijn kleding en voel me topfit.
Al sinds ik een jaar of 10 ben heb ik tegen mezelf gezegd dat ik nooit kinderen zou krijgen omdat me dat vast niet gegund zou zijn( aangezien ik dol ben op kinderen) en nu ik zwanger ben verplaats dat zich naar het tegen mezelf zeggen dat het niet goed zal gaan.
Ik zoek veel afleiding, heb ook veel hulp van psych en psychiater en Vk, toch blijft er wantrouwen.
Wie heeft er tips?