heel moeilijk

halo alemaal ben jolanda heb in noveber mijn meisje kyara verlooren naar een placeta los laating maar heb zo verriet is nu bijna 5 maanden geleeden maar heb het er zo moelijk mee denk elke dag aan haaris onbergrijpelijk nis hoef meer voor mij nu ben ik bijna jarig maar heb echt geen zin in de wereld draait gewoon door wat normaal is he maar ales wat ik doe is zo leeg zonder haar he heb gelukig danischa nog mijn dochter van 9 als ik die nie had gehad wis ik het helemaal nie meer en dat alemaal door het ziekenhuis om dat ze me te lang heben laaten ligen maar ja moet verder maar is heel moelijk wou even me ei kwijt liefs jolanda
 
Wat kan verdriet toch ontzettend veel pijn doen hé! Met al je verdriet staat voor jouw gevoel de wereld stil en om je heen gaat alles maar door, dat is soms zo onwerkelijk en raar. Dat gevoel herken ik wel!!

Ik wil je even veel sterkte wensen en natuurlijk hoop ik dat je snel zwanger bent en een voorspoedige zwangerschap zult hebben.

Groeten Landi
 
Hallo Anna
Laat de moed niet zakken, achter de wolken schijnt vaak de zon.
Zelf heb ik mijn zoontje verloren met 23 weken zwangerschap. Dan stort je wereld inderdaad in. Maar toch ben ik sterk gebleven.  Al gauw daarna was ik weer zwanger helaas een miskraam (8 weken) weer een klap in je gezicht, je moet het toch maar allemaal verwerken. Toch maar weer proberen al zal het nooit  meer leuk zwanger zijn. Februari 2003 toch weer zwanger, na 9 maanden van stress en onderzoeken hebben we eindelijk een mooie zoon. Een wonder toch.  Hierbij wil ik tegen jouw Anna zeggen, ik leef met je mee en misschien schijnt voor jou binnenkort de zon. Veel sterkte.
 
Veel liefs Sharon  
 
Terug
Bovenaan