heftige emoties

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo
Wat een dag was dat gisteren. Ik had wat leuke dingen gekocht op de rommelmarkt en ik kom even voor 12 uur thuis waar de televisie aanstaat... Echt vreselijk, ik heb zo moeten huilen bij die beelden! Wat een verschrikkelijk drama. Iedere keer weer als ik de beelden zag kon ik mijn tranen niet bedwingen. En toen koningin Beatrix haar medeleven betoonde hield ik het helmaal niet meer droog. Wij hebben meteen de vlag maar binnengehaald.. Wat een nare dag. En nu las ik net op msn dat er nog iemand is overleden. Wat een verdriet voor die familie's ongekent. Ik merk dat ik me er minder tegen kan wapenen als anders. Dat is op zich ook geen probleem vind ik, maar het zet je wel even terug. Zijn er meer die zo emotioneel zijn? Ik merk ook dat ik veel sneller uitval naar mijn kinderen en daar dan ook meer mee zit als anders.  
Naar mijn man valt het tot nog toe wel mee gelukkig, ik loop niet de hele dag te zeuren. Dat heb ik wel gehad maar dat was toen ik zo graag zwanger wilde worden en hij dat niet wilde.
Tja, ik ben benieuwd hoe anderen zich voelen en omgaan met zulk nieuws..

Tot horens, groetjes Machteld
 
Mij stond het huilen ook wel nader dan het lachen. Ik had echter niet het idee dat dat lag aan de zwangerschap.
Ik heb in mijn andere zwangerschappen me ook niet echt anders gedragen. Dat is moeilijk om van jezelf te beoordelen, maar dat begreep ik van mijn omgeving. Wel denk ik dat ik bij de vorige wel reageerde zoals ik ben, maar toch net iets heftiger. Dan valt het minder op, hè? Zeker als dat geleidelijk gaat. Dingen die je raken, raken je dan meer. Ik was nog wat feller en sneller ontdaan. Als mensen dat niet door hebben, kan het ook nadelig zijn.
Toen ik afgelopen weekend en maandag zo ziek was en vervolgens dinsdag op de kinderen moest passen. Liep het ook stroef met hen. Dat lag ook aan mij, maar soms kan je dat niet keren. Na de middagdut ging het weer goed. Soms kom je er gewoon even niet uit. Daarin moet je jezelf ook wat ruimte gunnen. Kinderen kunnen een hoop hebben. Je doet je best toch?

Sterkte,

Groetjes,
Tamar
 
Hallo,

Ik begrijp precies wat je bedoelt, ik hoorde het nieuws gisteren toen ik met mijn dochter Luna van 7 op een braderie was bij ons in de wijk....
Ik had toen nog niet echt door hoe erg het was en ben dan ook lekker met Luna daar gebeven.... Het progamma stopte eerder vanwege het drama natuurlijk dus kwam ik om 3 uur thuis....
Wat ik toen op tv zag kon ik echt niet bevatten, heb de hele middag de tv aan gehad en heb ook echt de hele middag zitten huilen... Deels zal het ook wel met de hormonen te maken hebben... Maar hoe haalt iemand zich dit in zijn hoofd??? Niet te bevatten gewoon!
En mijn vriend had op een gegeven moment zoiets van, zet die tv uit! Ik kan het niet aanzien dat je zo een verdriet hebt!
Maar goed, ik zag net dus ook weer op het journaal dat de dader overleden is, vind eigenlijk wel dat hij er zo makkelijk van af komt....

Liefs Elke
 
Gisteren was een dag waarbij denk ik niemand zijn emoties kon bedwingen. zwanger of niet. heb ook mensen om me heen die in tranen waren, zeer teneergeslagen en ga zo maar door.

mijn emoties lopen door de zwangerschap wel hoger op als normaal. kan om niks huilen, kan ook om niks boos reageren naar mijn man (gelukkig snapt hij het) soms enorme lachbuien om niks, dus de emoties zijn een mallemolen bij mij.

gisteren leek het of alles stilstond. kon eigenlijk geen emotie voelen, het waren er zoveel. ik denk niet dat de emoties die er gister waren bij een zwangerschap horen, zo heftig zoveel.

ik wens ook een ieder die er was en een familielid is verloren of gewond is geraakt heel veel sterkte toe!

Liefs Sylvia
 
Hoi Machteld,
Hier nog 1 kan echt heel erg nu over alles in zitten, huil heel erg snel en voel ook echt mee met al die mensen. Normaal zou ik het allemaal net zo erg vinden hoor maar kan ik het sneller plaatsen en ga dr niet zo over piekeren en huilen.

Ook op mijn kinderen kan ik nu soms flink mekkeren en dan savonds lig ik in me bed te huilen omdat ik dan denk dat ik het allemaal niet goed doe en dat, ik vooral mijn zoon die nogal erg druk is, te hard heb toe gesnauwt.

Ook is bij mij in mijn kennissen kring de moeder overleden van een oudvriendin, en daar zit ik toch zo erg mee trek het me allemaal heel erg aan en denk dat wat als ik mijn moeder verlies en ook daar zit ik dan veel over in en veel te huilen.
Maar ik weet gelukkig wel dat het echt door mijn hormonen komt en dat ik normaal best overal goed mee om kan gaan dus ga dr maar vanuit dat het snel weer hopelijk overgaat dat gejank hihihiihi!!!

Je bent dus ook niet de enige groetjess dessie
 
Wat een rotnieuws gisteren idd. Heb ook wel traantjes weg moeten pinken.
Ik kan nog steeds niet bevatten hoe iemand het in zijn hoofd kan halen om zoiets te doen. Ik hoop echt dat het bij 5 dode blijft, vreselijk voor de nabestaande. Kan me niet voorstellen hoe zij zich moeten voelen.

Ik ben ook altijd tijdens mijn zwangerschappen extra gevoelig en merk ook dat ik minder geduldig  ben nu naar mijn kinderen toe. Ik kan erg weinig hebben op het moment, helaas.

Liefs Jacy
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan