heimwee

[Anoniem]

Lieve mamas,
geen nieuw onderwerp, maar wil het even kwijt: de mama-blues. Ik voel me al stukken beter dan ik gedaan heb, ben weer mezelf, ik slaap weer en geniet vééél meer van Isis (6 maanden) zelfs over haar 'schema' pieker ik stukken minder! Maar soms.............vanmiddag liep ik met Isis langs terrasjes en zag ik oude bekenden...ik heb een paar jaar in popcentrum 013 gewerkt als bar-vrijwilliger, toen was ik ook nog vrijgezel, was een mooie tijd............ligt nu zo ver achter me...........maar toen ik die oud-vrijwilligers zag voelde ik een soort van heimwee..................niet dat ik terug in de tijd wil............vind  het moederschap zo'n verandering, ben nog steeds aan het wennen, denk ik..............
x Esther

 

[Anoniem]

Hoi,

Ik herken het helemaal... Ik ging altijd mee met een (schiedamse) metal-band....
Ik reed de bus van de band-leden/muziek-instrumenten.. deed daar de cd/tshirt-verkoop..
Niet dat ik niet terug wil, maar soms mis ik het ook wel eens
Een beetje dubbel gevoel met wee-moed.. ik zie het maar als afkick-verschijnselen

Groetjes Debby mv B'Elanna

 

[Anoniem]

Hoi,

Ik ook! Kwa werk kom ik veel in aanraking met de platenbussiness, veel feestjes, presentaties ed. En ik mis dat wel, dat op een doordeweekse dinsdag lekker met collega's wijntjes drinken. Of gewoon spontaan de kroeg induiken (of bioscoop of restaurant of ...).
Ik weiger om me er schuldig over te voelen. Volgens mij is het juist een goed teken dat je nog spontaan van alles wilt ondernemen. Niet dat ik op mijn 50e nog zo graag dronken door de kroeg wil darren, maar ik wil nog wel de flexibiliteit hebben om te zeggen 'kom op, pak je jas, we gaan uit eten!'. Moederschap is soms wel een beetje achter de geraniums zitten

(Overigens hoeft niemand medelijden met me te hebben hoor, zovaak zit ik niet achter die geraniums. Dochterlief is supermakkelijk en we doen nu gewoon dingen die zij ook leuk vindt. Mama komt later wel weer aan haar trekken!)

Groetjes, KT

 

[Anoniem]

Ik denk inderdaad dat elke moeder deze gevoelens wel eens heeft. Je bent de gelukkigste persoon op aarde als je een kind krijgt maar er veranderen ook echt veel dingen.

Ik vind/vond het ook soms nog wel eens moeilijk dat je niet zomaar iets kunt afspreken of spontaan de deur achter je dicht kunt trekken om even lekker te gaan borrelen e.d.

Daarom proberen mijn vriend en ik minstens 1x in de maand of 2 maanden iets te plannen en er lekker opuit te gaan. Soms samen maar ook vaak met vrienden even weer lekker ouderwets stappen.
Onze kleine gaat dan altijd logeren bij opa en oma en wij genieten dan volop van zo'n avond. Als ik Tijs dan de volgende dag weer op ga halen is mijn batterij weer helemaal opgeladen en ben ik weer super blij dat ik hem weer bij me heb. Hoe leuk die stapavond ook was, die kleine is mijn alles!!!