Heimwee??

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hoi meiden,
ik ben benieuwd of jullie dit herkennen, vind het namelijk een beetje gek....
ik heb een soort van heimwee gevoel naar de dag dat nooya is geboren. ik zou het allemaal nog een keer mee willen maken, of terug in de tijd willen kunnen. ook de laatste tijd met mn dikke buik mis ik zo!
Ik heb een fijne bevalling gehad, alleen erna moest ik naar ok voor placenta verwijdering manueel en moesten even blijven omdat ze waat klein was maar verder was alles prima. Maar ik zou zo graag die sfeer weer voelen van het snachts naar het zkh rijden, daar in die doodstille gangen lopen terwijl de weeen komen. wachen op de ontsluiting samen met mijn man. zo heerlijk donker buiten, zachte miezerregen...
krijg gewoon tranen in mn ogen nu....
heb zelfs heimwee naar t gevoel van weeen... dan zou je toch denken dat k gek werd ;)
iemand die dit herkend? of weet wat ik ermee moet?
 
Heel herkenbaar!!! Ik heb dit ook. Als ik terugdenk aan de bevalling zijn er stukke waarbij ik het gevoel had dat ik de controle helemaal kwijt was. Ik zou het nog eens willen meemaken en dan nog bewuster. Aan de andere kant.....vind bevallen geen pretje ;).
Maar vooral het zwanger zijn, mis ik soms een beetje. Heel gek, want ik geniet ook elke dan van Jinte. Het is ook iets wat ik eigenlijk niet hardop durf te zeggen......
 
Nou, mag het dan na de dag erna!!! Hahaha vond bevallen vreselijk, maar dat kleine wurpie wat nu al weer zo groot lijkt.... Ja dat wil ik wel weer even vast houden.
 
eh ja, ..en zeker nu het de derde is en wij waarschijnlijk wel ons gezin vol hebben, en ik nog maar 30 ben, heb ik na die eerste weken nu al weer heimwee.
Het komt nooit meer terug, zo'n klein hummeltje in huis.... en die uren na de bevalling!
 
Ik heb het ook wel, zeker nu ik weet dat ik het niet meer mee zal maken want vindt 2 genoeg.
Maar idd die sfeer van hoogzwanger, bevallen en kraamtijd is echt geweldig! Ik vindt bevallen geen pretje maar toch vond ik t fijn om te doen bij alle 2.... Je zou er nog een kind meer voor nemen om t nog een keer mee te maken maar ja.... hihi is ook zo iets he!

Maar je bent niet de enige ;-)
 
Ik mis mijn zwangere buik! Die is nu leeg en blubberig.... Ik mis het om die toeter trots naar voren te steken. Ik zou ook graag de bevalling nog eens beleven. Terug zien op een film is ook wel goed hoor...hihi! Ik mis 'uit mijn eigen film' en heel stuk ivm de koorts die ik had door de ruggeprik. Daardoor is alles extra wazig in herinnering. Jammer maar gelukkig weet mijn man me nog alles precies te vertellen.
Het was onze eerste, en we willen graag nog een tweede en als het ff kan nog een derde! Dus ik kijk al uit naar de volgende. Als dat gaat lukken dan. Ik ben net 34 geworden en manlief 40, dus ik hoop dat het nog niet te laat is voor ons en wij oudjes dat nog aankunnen! :)
 
Heel herkenbaar. Ook omdat het bij ons ook hoogstwaarschijnlijk de laatste is... Het gaat zo hard, veels te hard eigenlijk...
Mijn bevalling is prima geweest maar daarna is Joost eigenlijk gelijk weggehaald en heeft hij heel slecht gelegen... Als ik dan aan de bevalling terug denk fantaseer ik hoe het had geweest als hij gelijk mee naar huis had gemogen...
 
Ik ben blij dat ik klaar ben met bevallen en zo maar die eerste dag dat je iedereen mag bellen met goed nieuws dat mis ik wel en dat is dus iets wat niet meer terug komt, dat is het wat ik jammer vind maar voor de rest niets!!!!
Misschien omdat het nr 3 is dat ik dit gevoel heb van ik ben blij dat ik klaar ben.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan