Hallo allemaal,
Ik zal me even voorstellen. Ik ben Belinda, 25 jaar en was 7 weken en 3 dagen zwanger van ons eerste kindje maar helaas is het een miskraam geworden.
Na ruim 2.5 jaar was het dan eindelijk zover voor ons, na vele tegenslagen, onderzoeken en operatie waren we eindelijk zwanger. Maar vorige week woensdag ben ik op het werk van de trap gevallen en 's nachts kreeg ik onwijze buikpijn met krampen. Donderdag ziekgemeld en de krampen gingen weg door rusten, dus ik dacht, zo dat heb ik even goed opgelost !!!! Maar donderdag avond had ik een druppel bloed, dus ik begon al bang te worden maar ik mocht me niet druk maken van mijn vriend, het hoefd nog niet fout te zijn. Vrijdag ochtend brak het dan echt los, meteen de gyn gebeld en mocht meteen om 10.40 komen. Helaas was er weer in mijn baarmoeder niets te zien van een zwangerschap. Zou mijn lichaam me dan zo in de maling genomen hebben ???? of het zou een buitenbaarmoederlijke zwangerschap zijn geweest, de gyn durfde het ook niet met zekerheid te zeggen.
Vrijdag bloed geprikt en afgelopen maandag ook. Vrijdag en het weekend was echt vreselijk, veel heel veel bloed met stolsels en slijm en vreselijk veel pijn, zelfs een pijnstiller hielp niet !!!!! Vandaag moesten we terug komen bij de gyn. Volgens de uitslagen van het bloed ben ik dus WEL zwanger geweest (de gyn. bleef namelijk twijfelen of ik wel echt zwanger ben geweest) !!!!!!!! En aangezien mijn bloed verlies en pijn is het waarschijnlijk dus wel een 'gewone'zwangerschap geweest (dus niet buiten mijn baarmoeder maar erin !!!) Was wel blij te horen dat ik wel echt zwanger ben geweest en dat mijn lichaam me toch niet in de maling heeft genomen.
Nu is het afwachten. Volgende week moet het vloeien over zijn anders krijg ik toch nog een curretage. Het beste ook 1x gewoon menstrueren en dan mogen we er weer voor gaan.
Sorry voor dit lange verhaal maar moest het even kwijt.
Liefs Belinda.
Ik zal me even voorstellen. Ik ben Belinda, 25 jaar en was 7 weken en 3 dagen zwanger van ons eerste kindje maar helaas is het een miskraam geworden.
Na ruim 2.5 jaar was het dan eindelijk zover voor ons, na vele tegenslagen, onderzoeken en operatie waren we eindelijk zwanger. Maar vorige week woensdag ben ik op het werk van de trap gevallen en 's nachts kreeg ik onwijze buikpijn met krampen. Donderdag ziekgemeld en de krampen gingen weg door rusten, dus ik dacht, zo dat heb ik even goed opgelost !!!! Maar donderdag avond had ik een druppel bloed, dus ik begon al bang te worden maar ik mocht me niet druk maken van mijn vriend, het hoefd nog niet fout te zijn. Vrijdag ochtend brak het dan echt los, meteen de gyn gebeld en mocht meteen om 10.40 komen. Helaas was er weer in mijn baarmoeder niets te zien van een zwangerschap. Zou mijn lichaam me dan zo in de maling genomen hebben ???? of het zou een buitenbaarmoederlijke zwangerschap zijn geweest, de gyn durfde het ook niet met zekerheid te zeggen.
Vrijdag bloed geprikt en afgelopen maandag ook. Vrijdag en het weekend was echt vreselijk, veel heel veel bloed met stolsels en slijm en vreselijk veel pijn, zelfs een pijnstiller hielp niet !!!!! Vandaag moesten we terug komen bij de gyn. Volgens de uitslagen van het bloed ben ik dus WEL zwanger geweest (de gyn. bleef namelijk twijfelen of ik wel echt zwanger ben geweest) !!!!!!!! En aangezien mijn bloed verlies en pijn is het waarschijnlijk dus wel een 'gewone'zwangerschap geweest (dus niet buiten mijn baarmoeder maar erin !!!) Was wel blij te horen dat ik wel echt zwanger ben geweest en dat mijn lichaam me toch niet in de maling heeft genomen.
Nu is het afwachten. Volgende week moet het vloeien over zijn anders krijg ik toch nog een curretage. Het beste ook 1x gewoon menstrueren en dan mogen we er weer voor gaan.
Sorry voor dit lange verhaal maar moest het even kwijt.
Liefs Belinda.