A
Anoniem
Guest
lieve meiden,
vorig jaar ben ik enkele maanden actief geweest op dit forum. Wij zijn in februari 2006 gestopt met voorbehoedsmiddelen en 8 maanden later was ik zwanger. Dit werd na 5w5d een miskraam. Omdat het daarna (naar ons idee) te lang duurde, de MM in gegaan.
Gelukkig werd ik aan het begin van de MM zwanger. Tussen afspraak 1 en 2 al zelfs. Helaas is deze zwangerschap misgelopen. Bij de 20-weken echo kwamen we erachter dat de nieren vergroot waren. Bij 23 weken is er weer een echo gedaan en daar bleken ze hard achteruit te zijn gegaan. 1 nier was doorgescheurd en 1 nier stond op klappen. Ons kindje zou niet levensvatbaar zijn, of een leven in het ziekenhuis vol pijn krijgen. Omdat wij dit ons kindje niet aan wilden doen, hebben wij gekozen voor afbreking van de zwangerschap. Vorige week dinsdagochtend (8 januari, 0.47 uur) ben ik bevallen van ons zoontje Bas* Een aan de buitenkant perfect mannetje van 650 gram, wat groot is voor de zwangerschapsduur.
Nu beginnen we dus weer van voren af aan. Gek dat je zo snel al aan een nieuw kind denkt, maar Bas* zal altijd ons 1e kind zijn en ons gevoel zegt snel weer te gaan beginnen. Hopenlijk hoeven we er niet lang op te wachten, maar heel hoopvol ben ik daar nog niet over. Misschien kan Bas* een beetje helpen.
Tot mijn schrik herken ik meerdere namen hier. Balen dat jullie nog steeds iedere maand in spanning en hoop moeten zitten, zonder resultaat. Ik hoop dat dit snel mag veranderen voor jullie
liefs
Patricia
vorig jaar ben ik enkele maanden actief geweest op dit forum. Wij zijn in februari 2006 gestopt met voorbehoedsmiddelen en 8 maanden later was ik zwanger. Dit werd na 5w5d een miskraam. Omdat het daarna (naar ons idee) te lang duurde, de MM in gegaan.
Gelukkig werd ik aan het begin van de MM zwanger. Tussen afspraak 1 en 2 al zelfs. Helaas is deze zwangerschap misgelopen. Bij de 20-weken echo kwamen we erachter dat de nieren vergroot waren. Bij 23 weken is er weer een echo gedaan en daar bleken ze hard achteruit te zijn gegaan. 1 nier was doorgescheurd en 1 nier stond op klappen. Ons kindje zou niet levensvatbaar zijn, of een leven in het ziekenhuis vol pijn krijgen. Omdat wij dit ons kindje niet aan wilden doen, hebben wij gekozen voor afbreking van de zwangerschap. Vorige week dinsdagochtend (8 januari, 0.47 uur) ben ik bevallen van ons zoontje Bas* Een aan de buitenkant perfect mannetje van 650 gram, wat groot is voor de zwangerschapsduur.
Nu beginnen we dus weer van voren af aan. Gek dat je zo snel al aan een nieuw kind denkt, maar Bas* zal altijd ons 1e kind zijn en ons gevoel zegt snel weer te gaan beginnen. Hopenlijk hoeven we er niet lang op te wachten, maar heel hoopvol ben ik daar nog niet over. Misschien kan Bas* een beetje helpen.
Tot mijn schrik herken ik meerdere namen hier. Balen dat jullie nog steeds iedere maand in spanning en hoop moeten zitten, zonder resultaat. Ik hoop dat dit snel mag veranderen voor jullie
liefs
Patricia