helaas

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo allemaal,

Ik zat vanmiddag eigenlijk zomaar aan het internetten, en kwam dus op dit forum terecht. Ik ben 34 jaar en heb 2 weken geleden, op 9 november, een curettage ondergaan. Ik was 12 weken zwanger en begon ineens een heel klein bloed te verliezen. Nooit gedacht aan een miskraam. Maar helaas het overkwam ons dus toch! Ik heb op 5 november een spoedecho gehad in het ziekenhuis en toen bleek ons kindje al niet meer te leven. Wat een schrik. Dit had ik niet meer verwacht na 12 weken. Ook dat intense verdriet wat je hebt is niet te beschrijven, ik dacht echt dat ik de enige zou zijn met zoveel verdriet.
Ik ben vanmiddag tijdens het lezen op het forum een stukje opgeknapt. Ik sta niet alleen, ik ben niet de enige met een miskraam en het is al helemaal niet vreemd en raar dat je zo'n verdriet hebt. Het helpt me ook om te lezen dat zovele van jullie ook heel snel weer zwanger is geworden. Ook mijn gynaecoloog heeft mij verteld dat ik niet mijn eerste menstruatie hoef af te wachten, ik mag gewoon weer zwanger worden. Dus we gaan weer duimen en hopen. Ik ben zeker van plan het forum vaker te gaan bezoeken. Heel fijn om zo toch het verdriet van je af te schrijven en te delen met zoveel van jullie die hetzelfde hebben meegemaakt.
Ik zal het zo'n eerste keer niet te lang maken. Ik wens iedereen heel veel succes en sterkte.
Groetjes,
 
Hoi Laurette,

Allereerst veel sterkte gewenst met dit verlies! Je zult nog vaak je ups en downs hebben maar je zult zien dat je veel steun kunt hebben op dit forum.
Sterkte nogmaals!

X F.
 
HOi Laurette,

Helaas welkom op het forum.
de reden om hier te zijn is inderdaad niet fijn maar de steun van een ieder ander juist wel. Maak je verhaal gewoon zo lang als je wilt want vaak merk je dat je daarvan opknapt.

Ik ben al bijna ervaren aan het worden op dit forum maar ook al zal ik ooit nog een fijne zwangerschap hebben dit forum zal altijd een plekje bij me blijven houden. Gewoon omdat je zo goed weet wat iedereen doormaakt en dat er dus ook genoeg mensen met het verdriet zijn.

Ik zal ook voor je duimen dat je snel weer zwanger mag raken. Ik schreef het net al bij een ander maar laten we de champagne heffen (ik als niet drinker hahaha) op het jaar 2005 waarin we maar allemaal een mooi kindje mogen verwachten!!

Sterke !!

Corina
 
Hallo Corina,


Bedankt voor je reactie. Ik ben sinds afgelopen zaterdag, de dag dat ik het forum ontdekte, gelukkig een stukje beter in mijn vel komen te zitten.
Het is nu 3 weken na mijn curettage en ik ben nog niet ongesteld. Ik heb hier gelezen dat dat soms wel 6 weken kan duren, nou ja we wachten maar af.
Het helpt me in ieder geval enorm om zo met lotgenoten te kunnen praten. Ik ben ook weer begonnen met werken en dat is best heel eng. Een aantal mensen wist natuurlijk dat ik zwanger was en al die mensen komen nu met de beste wensen naar je toe. Dat is soms heel erg moeilijk, maar 't blijkt dat praten en veel huilen de enige oplossingen zijn op dit moment.

Tja, Corine die champagne klinkt wel erg lekker, maar laten we dan maar toosten met kinderchampagne op een mooi 2005!!

Jij ook veel sterkte en bedankt voor je steun.

Laurette
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan