Hele ingewikkelde gezinssituatie

[fX9XwcV887Ek7lE1]

Goedemiddag,

Graag zou ik met jullie willen sparren/tips willen krijgen over de hele lastige situatie waarik ik me momenteel bevind.

Ik heb een dochter van 5 uit een eerder relatie. Haar vader is vertrokken nadat ze een paar weken oud was. Tussen haar vader en mij is al jaren een hoop gedoe om de omgang. Tot aan de rechtbank aan toe.

Toen ik een nieuwe liefde vond, hij had een behoorlijke kinderwens, heb ik gelijk kenbaar gemaakt door bovenstaande geen kinderen meer te willen. Naar mate de relatie groeide veranderde dit langzaam.

Hij was fantastisch voor mijn dochter. Wilde altijd met haar spelen, niet was hem te veel.

Toen ik in verwachting raakte was mijn nieuwe vriend helemaal gelukkig.

We gingen op zoek naar een andere woning voor ons allen. Want hij woonde dan wel niet ver van ons. Leven in twee huizen was al ingewikkeld, dat zou na de geboorte van onze zoon natuurlijk niet eenvoudiger worden.

Inmiddels is onze zoon 4 maanden en is er niets meer over van al dat geluk.

Mijn vriend was altijd al iemand met een druk sociaal leven en veel sport. Iets wat ik prima vond. Ook met kinderen kan je dit prima combineren. Mits je met elkaar overlegt.

En daar gaat het mis.

Opeens ging mijn vriend na de geboorte meer en meer van huis. En ontstonden hierover discussies. Hij werd onaardig naar mijn dochter en reageerde steeds vaker geirriteerd wanneer zij alleen maar iets wilde vragen of spelen. Steeds meer taken kwamen op mijn bordje neer.

Tot hij uiteindelijk op een middag vertrok. Naar zijn eigen huis.

Sindsdien komt hij nu al weken elke dag even om een hoekje gluren. Voor de rest van de tijd sta ik er alleen voor.

Ik weet niet meer wat ik moet doen. De gebroken nachten breken me op. Evenals het verdriet dat hij niet bij ons lijkt te willen zijn.

 

[Essil]

Je verandert allebei tijdens de zwangerschap. Ook bij de man verandert de hormoonhuishouding een beetje, maar normaal betekent dat dat de vader zorgzamer wordt.
Verder is een kind van 5 jaar compleet anders is de omgang dan een baby. Redelijke kans dat hij het vaderschap enorm onderschat had.

Naar dat dit zo moet lopen.
Misschien is relatie therapie een optie?

 

[fX9XwcV887Ek7lE1]

Ben ook bang dat hij het erg onderschat heeft. Hij staat niet open voor relatietherapie, eigenlijk voor geen enkele vorm van een gesprek aangaande de situatie.

 

[Essil]

Heb je hem ook duidelijk gezegd dat je hulp nodig hebt? Sommige vaders weten niet goed wat van ze verwacht wordt, en worden snel onzeker van kritiek. In dat geval kan het helpen hem duidelijk omlijnde taken te geven.

Als dat niet helpt, en als hij het niet met jouw wil bespreken, richt je dan op wat je wel kan aanpakken.

Zijn er andere mensen die je om hulp kan vragen?
Praktisch gezien ben je op dit moment een alleenstaande moeder, met een jonge baby + een kleuter. Die beide waarschijnlijk merken dat hun moeder van streek is, en daardoor zelf ook van streek raken.

Heb je een zus, een moeder of een goede vriendin, een lieve buurvrouw, iemand die zou kunnen helpen.
Al is het bijvoorbeeld met voor je koken, zodat jullie wel gezond eten binnenkrijgen.
Of even op de kleuter kan passen, wanneer de baby slaapt, zodat jij ook even kan rusten.

Of een klasgenootje met wie de kleuter samen naar school gebracht kan worden.
Of een klasgenootje voor speel afspraakjes. Met de paasvakantie in aantocht, kan dat misschien ook wat verlichting geven.

Soms kan een klein beetje hulp een hoop verschil maken.

 

[JetskeOvN]

Beste F, jeetje zeg, dat is niet niks. Ik vind het knap van je, hoe je het tot nu toe volhoudt. Het voelt voor mij, als ik dit zo lees, alsof je je in een moeilijke situatie bevindt waarbij je zowel de zorg voor je kinderen als je relatie moet proberen in balans te houden. Op basis van wat ik op oudersvannu.nl heb gelezen, herken ik dat het belangrijk is om eerst duidelijkheid te krijgen over waar jouw partner staat en wat zijn intenties zijn. Als ik in jouw schoenen zou staan, zou ik proberen een eerlijk gesprek met hem aan te gaan, eventueel met begeleiding van een mediator of gezinscoach, als praten samen lastig blijkt. Dit kan helpen om beter te begrijpen wat er speelt en wat jullie volgende stappen kunnen zijn.

Daarnaast haal ik uit de artikelen dat het belangrijk is om goed voor jezelf te zorgen in deze fase. Evenwicht vinden met gebroken nachten en de zorg voor twee kinderen is zwaar, en het kan verlichting bieden om hulp te zoeken bij bijvoorbeeld familie of vrienden. Steun uit je omgeving of het inschakelen van praktische hulp kan je de ruimte geven om weer op adem te komen.

Hoewel ik geen expert ben, lijkt het verstandig om je verdriet en zorgen ook met een professional te bespreken, zoals je huisarts. Dit kan je helpen om sterker in je schoenen te staan en een volgende stap in je situatie te nemen. Hopelijk kun je hiermee wat rust terugbrengen, en weet dat je hier niet alleen in staat.
Hierbij heb ik nog wat artikelen waar je mogelijk iets aan hebt:

Je relatie na het krijgen van een kind:

Relatie na de geboorte van je kind

De komst van een baby is geweldig, maar ook ingrijpend. Dit is niet altijd even makkelijk en soms is het nodig een relatie te verbeteren. Lees hier hoe.

www.oudersvannu.nl

Samensterk in de tropenjaren:

Samen sterk door de tropenjaren: ‘Zet je relatie niet in de spaarstand’

De meeste kersverse ouders brengen de eerste jaren met kinderen veelal kibbelend, zuchtend of juist zwijgend door.

www.oudersvannu.nl

Een samengesteld gezin:

5 tips: Samengesteld gezin? Zo wordt het een succes

Een ‘modern family’ vormen vergt engelengeduld Welke leeftijd jullie kinderen ook hebben, ze hebben tijd nodig om te wennen aan de nieuwe situatie. Dus al ben je nog zo verliefd en kan je niet wachten om met z’n allen een gelukkige modern family te vormen

www.oudersvannu.nl

Een samengesteld gezin vormen, hoe doe je dat? ‘Het gaat stroef en gepaard met tranen’

Steeds meer baby’s worden geboren in een samengesteld gezin. Maar hoe doe je dat eigenlijk, twee gezinnen samenvoegen?

www.oudersvannu.nl

Hopelijk heb ik je hier iets verder mee geholpen, heel veel sterkte!