A
Anoniem
Guest
Hoi meiden
Ik lees altijd met jullie mee maar reageer niet zo veel.
Maar moet gewoon even mijn verhaal kwijt, ik hoop dat jullie dat niet erg vinden.
Vorige week maandagavond had ik een gezellig avondje met mijn vriend. We dachten nog 1 keer een avondje lekker intiem samen te zijn en daarna vond ik het wel goed want tja je voelt je toch niet meer 1 van de mooiste.
Het voelde al niet zo heel fijn en samen waren we er over uit dat het de laatste keer zou zijn. De gehele nacht heb ik heel erg pijn in mijn buik gehad. Het voelde een beetje als menstruatiepijn. Ik dacht dat dat hoorde en dacht niet aanstellen.
De volgende morgen ben ik een kruik gaan pakken omdat de pijn nog niet echt weg was en ik nog even wilde slapen. Mijn vriend was de deur uit en ik ging nog even verder tukken. Wordt ik wakker omdat ik iets voelde lopen tussen mijn benen. Ik sloeg de deken van mij af en zag dat mijn gehele onderbroek vol met bloed zat. Ik heb helemaal overstuur mijn vriend gebeld en het enige wat ik dacht was dat ik mijn lieve kleine mannetje zou verliezen. Mijn vriend heeft de ambu gebeld en we zijn naar het Sophia in rotterdam gebracht. God wat was ik bang. Gelukkig was ik daar al bekend en stond er een heel team op mij te wachten........Natuurlijk gelijk aan de CTG en infuus en een inwendig onderzoek. Wat was ik blij dat mijn kleine mannetje het goed deed! Wat een prachtig geluid dat hartje....... Ik heb een paar uur op de verloskamer gelegen en na een paar onderzoeken bleek dat ik een laagliggende placenta heb. Deze ligt bij de uitgang. De kans is groot dat door het vrijen de bloeding is ontstaan maar de zuster zei ook meteen dat het anders een andere keer gebeurd zou zijn. Normaal moet vrijen ook gewoon nog kunnen ) dus gewoon blijven doen als alles goed zit'. Helaas is bij mij nooit gezien dat mijn placenta laag ligt dus dat wisten we niet. Wel werd ook gelijk verteld dat een normale bevalling waarschijnlijk niet gaat lukken omdat de placenta er een gedeelte voor ligt. maar daar kan ik me nu niet meer druk over maken, mijn mannetje is het belangrijkste!!!!!
Al met al heb ik 5 dgn in het ziekenhuis gelegen. ´s nachts nog bloedingen gehad en heel bang geweest maar alles is daarna gestopt. Wel het ik spuiten gekregen om de longen van de kleine te laten rijpen.
Nu zit ik dus weer thuis maar moet wel zeggen dat ik heel erg bang ben geworden. De kans is groot dat ik weer ga bloeden en dan moet ik gelijk terug. Ik heb een beetje het idee dat ik op een tijdbom zit! Ik ben 26 mei uitgerekend en ik weet dat het voor die kleine beter is om nog even te blijven zitten maar toch. Ik blijf goeie hoop houden en blijf denken dat ze me echt niet naar huis hadden gestuurd als dat niet goed was geweest voor ons! zijn er mer meiden die een laagliggende placenta hebben.
Ik hadmijn verlof wel anders in gedachten maar het is helaas niet anders.... ik geniet wel als hij er straks is.
Bedankt dat ik even mijn verhaal kwijt kon!
Groetjes Jiska
Ik lees altijd met jullie mee maar reageer niet zo veel.
Maar moet gewoon even mijn verhaal kwijt, ik hoop dat jullie dat niet erg vinden.
Vorige week maandagavond had ik een gezellig avondje met mijn vriend. We dachten nog 1 keer een avondje lekker intiem samen te zijn en daarna vond ik het wel goed want tja je voelt je toch niet meer 1 van de mooiste.
Het voelde al niet zo heel fijn en samen waren we er over uit dat het de laatste keer zou zijn. De gehele nacht heb ik heel erg pijn in mijn buik gehad. Het voelde een beetje als menstruatiepijn. Ik dacht dat dat hoorde en dacht niet aanstellen.
De volgende morgen ben ik een kruik gaan pakken omdat de pijn nog niet echt weg was en ik nog even wilde slapen. Mijn vriend was de deur uit en ik ging nog even verder tukken. Wordt ik wakker omdat ik iets voelde lopen tussen mijn benen. Ik sloeg de deken van mij af en zag dat mijn gehele onderbroek vol met bloed zat. Ik heb helemaal overstuur mijn vriend gebeld en het enige wat ik dacht was dat ik mijn lieve kleine mannetje zou verliezen. Mijn vriend heeft de ambu gebeld en we zijn naar het Sophia in rotterdam gebracht. God wat was ik bang. Gelukkig was ik daar al bekend en stond er een heel team op mij te wachten........Natuurlijk gelijk aan de CTG en infuus en een inwendig onderzoek. Wat was ik blij dat mijn kleine mannetje het goed deed! Wat een prachtig geluid dat hartje....... Ik heb een paar uur op de verloskamer gelegen en na een paar onderzoeken bleek dat ik een laagliggende placenta heb. Deze ligt bij de uitgang. De kans is groot dat door het vrijen de bloeding is ontstaan maar de zuster zei ook meteen dat het anders een andere keer gebeurd zou zijn. Normaal moet vrijen ook gewoon nog kunnen ) dus gewoon blijven doen als alles goed zit'. Helaas is bij mij nooit gezien dat mijn placenta laag ligt dus dat wisten we niet. Wel werd ook gelijk verteld dat een normale bevalling waarschijnlijk niet gaat lukken omdat de placenta er een gedeelte voor ligt. maar daar kan ik me nu niet meer druk over maken, mijn mannetje is het belangrijkste!!!!!
Al met al heb ik 5 dgn in het ziekenhuis gelegen. ´s nachts nog bloedingen gehad en heel bang geweest maar alles is daarna gestopt. Wel het ik spuiten gekregen om de longen van de kleine te laten rijpen.
Nu zit ik dus weer thuis maar moet wel zeggen dat ik heel erg bang ben geworden. De kans is groot dat ik weer ga bloeden en dan moet ik gelijk terug. Ik heb een beetje het idee dat ik op een tijdbom zit! Ik ben 26 mei uitgerekend en ik weet dat het voor die kleine beter is om nog even te blijven zitten maar toch. Ik blijf goeie hoop houden en blijf denken dat ze me echt niet naar huis hadden gestuurd als dat niet goed was geweest voor ons! zijn er mer meiden die een laagliggende placenta hebben.
Ik hadmijn verlof wel anders in gedachten maar het is helaas niet anders.... ik geniet wel als hij er straks is.
Bedankt dat ik even mijn verhaal kwijt kon!
Groetjes Jiska