Helemaal alleen naar Nederland...

A

Anoniem

Guest
Hoi
In september gaat er een vriendin van mij trouwen, in Nederland, en was dus van plan om samen met Mark 10 dagen naar Nederland te gaan.   M'n man kan niet mee, omdat het gewoon te druk is op de boerderij om weg te gaan (we zijn in feb. ook al in nl geweest).    Maar nu heb ik me toch bedacht (geloof ik) om dus met Mark te gaan.    Allereerst op het vliegveld al, en in het vliegtuig!!   Hij kan dus geen seconde stil zitten, en dan moet hij ineens 7 uur lang op schoot zitten...   ik zie me al helemaal zitten met hem, op schoot, op de grond, kruipen, weer op schoot, en als ik eten/drinken krijg gelijk z'n handen erin...   En als ik in nl ben moet m'n fam. weer voor vanalles zorgen, autostoel, kinderstoel, bedje... en ga zo maar door.     Ik heb dus besloten om een week te gaan, en Mark gaat dan naar m'n ouders toe (die vinden het natuurlijk prachtig).   Maar ik ben best bang om hem zo achter te laten, en zal hem echt verschrikkelijk missen!!   En hij is echt een mama kindje, maar toch zal ik er meer last van hebben dan hem waarschijnlijk!!   Heeft er iemand ook ervaring mee, een weekje weg zonder kinderen?
Groetjes Liesbeth mv Mark (20-7-06)
 
Ik heb er zelf geen ervaring mee. Lukas is wel een paar keer een nachtje uit logeren geweest maar niet langer dan dat.

Ik denk dat het moeilijkste het achterlaten zal zijn, het in het vliegtuig stappen. Als je die drempel eenmaal over bent dan wordt het makkelijeker (denk ik).

Met Mark zal het allemaal wel goed komen. Mijn zusje heeft net haar kleintje een paar dagen uit logeren gedaan (8 mnd) en dat is ook een moederskindje maar die vond het allemaal prima.

Overigens is ook Lukas ontzettend druk en ik ben met hem wezen vliegen. Mijn man was er welliswaar bij maar het viel mij erg mee. Maar alleen, en dan zo'n eind. Dat is best lastig. Je kan dan alleen maar hopen op begrijpende buren, die ook even op willen letten als jij bijv. naar het toilet wilt.

Veel succes met wat je ook doet!
 
Hoi Liesbeth,

Zoals je wellicht weet ben ik gescheiden. Vorige week zijn de kindjes 5 dagen en 5 nachten naar hun vader geweest. Ik ben  in die tijd naar Praag geweest. Ik zag er ook als een berg tegenop, alhoewel ik er ook erg aan toe was, om even op adem te komen, na een stressvol jaar.

Het is echt helemaal fantastisch gegaan met de kinderen. Merijn (de oudste, 3 jaar) is de dag dat ik terug kwam nog nooit zo knuffelig geweest dan in zijn hele verdere leventje. Dat was voor mij als mama natuurlijk genieten. Siebe daarentegen, keek me toen hij me zag aan met een blik van herkenning, maar toen mijn ex even later bij mij binnen zat en Siebe moest huilen, ging hij wel naar mijn ex toe, Dat vond ik wel erg opvallend. Maar ook het contact Siebe  was binnen een paar uur weer als vanouds.

Al met al is het me zeker niet tegengevallen en is het wat mij betreft voor herhaling vatbaar. Tja, ik heb helaas ook weinig keus, omdat in het scheidingsconvenant is afgesproken dat de vader de kinderen minimaal 1 week in de zomervakantie heeft. Ik moet dat accepteren en ga er dan in die tijd maar iets moois van maken voor mezelf.

Liesbeth, ik zou gewoon met een gerust hart gaan en de zorg over laten aan je ouders. Bedenk je dat jij het als kind ook altijd goed hebt gehad bij hen, tenminste daar ga ik vanuit. En probeer er de voordelen van in te zien. Je kunt hier in Nederland even je handjes helemaal vrij maken om allerlei dingen voor jezelf te doen. Heb in ieder geval geen schuldgevoel. Het is geen schande om als mama eens even wat voor jezelf te willen doen.

Succes met je uiteindelijke beslissing.

Groetjes Fonske.
 
Is hier nog niet voorgekomen... Ze heeft wel een weekje bij mijn ouders in het vakantiehuisje geslapen terwijl wij een kilometer verder in een hotel sliepen. Maar echt een paar dagen logeren... Moet er niet aan denken... Stom he!
Esther.
 
Wow, dit is dubbel!
Ik zou je adviseren om je ouders in te schakelen en "gewoon" naar nederland te komen. Maar als je me zou vragen wat ik zelf zou doen? Ik wil nog geen nacht zonder Julian willen, dus ik ging zelf niet.
Een dubbele meetlat dus. Sorry, ik kan je helaas niet verder helpen. Maar wat je ook beslist, ik denk niet dat je het "fout" kunt doen!

Groetjes,
Ellen mv Julian
 
Hoi Liesbeth,

Tja, dillema........ Maar ik kan je verzekeren dat áls je eenmaal afscheid hebt genomen, het echt wel goed gaat. En tuurlijk ben je ver bij hem vandaag, en ga je alleen (dus ook zonder je man) en dat zal wel even wennen zijn. Maar lekker een weekje jezelf, zonder verplichtingen en heerlijk met je vriendin bezig zijn is natuurlijk ook super. En je kleine mannetje is in meer dan goede handen.

Komt goed, echt waar!! Wij zijn nu een paar keer samen weg geweest (max 4 dagen), maar toen ik eenmaal weg was, had ik best nog een paar dagen langer gekund haha.

Geniet ervan.
Susan, mv Gijs en Sophie
 
Hiya Liesbeth,

ik zit een beetje met hetzelfde probleem, ga ook in september naar Nederland en waarschijnlijk kan mijn man niet mee. Als dat inderdaad het geval is (dat ie niet mee kan bedoel ik) Dan koop ik een ticket voor Max zodat ie niet op schoot hoeft...lijkt mij al een stuk te schelen. Ik zie Max ook absoluut niet zolang stil zitten en 7 a 8 uur op schoot terwijl je probeert te eten of af en toe ook naar de wc moet lijkt me helemaal niks. In z'n eigen stoel kan zijn autozitje ingegespt worden. (En dan heb je in Nederland ook gelijk een autostoeltje) en er zijn van die karretjes waar je je autostoel met "base" en al in kan klikken zodat het een soort van buggy wordt voor op het vliegveld. Hoef je ook niet met een autostoel EN een wandelwagen te slepen (die kan je dan lekker inchecken) Uiteindelijk hoeft je familie in Nederland dan alleen maar een bedje op de kop te tikken. (autostoeltje doet ook uitstekend dienst als tijdelijke kinderstoel)
En uiteraard is het ook helemaal geen slecht idee om Mark bij je ouders te laten, lijkt me heel moeilijk ook, maar ik heb het idee dat dat een kwestie van ff doorbijten is....zodra je het gedaan hebt vraag je je af waarom je dat niet eerder hebt gedaan.

Oh oh oh OF...we vliegen gewoon met z'n tweetjes, vlieg jij via JFK en dan kom ik daar aan boord. Terroriseren we met z'n tweetjes en de babies lekker alle andere passagiers in het toestel :)
(Uhhmm alhoewel ik me ineens bedenk dat "terroriseren" hier misschien niet helemaal de juiste woordkeus is..)

Ajuus, ilja
 
Klinkt als een leuk voorstel van Ilja, kunnen jullie met z'n vieren de boel op stelten zetten, haha. Ik kan me je dilemma best voorstellen. Je zal Mark vast missen als je een week zonder hem op pad gaat, maar als je weet dat er goed voor hem gezorgd wordt scheelt dat wel een hele hoop, tenslotte ben je ook na een week weer terug. Dat klinkt nu vreselijk lang, maar als je het hier naar je zin hebt, vliegt die week ook weer voorbij. Ach het is maar net waar je je zelf lekker bij voelt. Ik heb zelf toevallig net een lang weekeind weg gepland, ga dan samen met mijn zus en we laten mannen en kinderen thuis. We zullen ze zeker missen, toch verheugen we ons ook erg op het reisje.
Veel succes met je keuze!
Groetjes mv Thom
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan