helemaal alleen

Hallo,
ik had even een vraagje. meschien komt het bij meer mensen voor.
we wonen nu een tijdje in friesland ik kom hier zelf niet vandaan. en ik ken hier eigenlijk helemaal niemand ja mensen van sporten enzo maar daar ga ik verder niet mee om en verder heb ik helemaal niks geen familie en vrienden enz.

Nu is mijn zoontje bijna 2 en hij speelt bijna nooit met andere kinderen omdat ik gewoon niemand ken hier ik vind het vaak zo zielig als ik hem alleen zie spelen. ik ben ook heel blij dat hij straks naar de peuterspeel zaal gaat en daar met kinderen kan spelen maar heeft iemand hier ervaring mee en heeft een kind er veel last van   want hij is eigenlijk altijd wel vrolijk maar ik maak me daar best zorgen over.

ons 2de kindje is op komst dus hij heeft straks in ieder geval een broertje of zusje

graag hoor ik jullie mening/ervaring hier mee

groetjes
 
Hoi Senjo,

Wat een herkenbaar verhaal. Wij zijn ook naar het noorden verhuisd, alleen nog iets noordelijker, wij zitten halverwege Noorwegen. Wij hebben ook een zoontje, hij is in september 2 jaar geworden en speelt ook weinig met andere kindjes. Wij zijn ook druk in de weer om een broertje of een zusje te maken, maar helaas heb ik 2 weken terug een miskraam gehad. Heel verdrietig allemaal, maar even los daarvan heb ik (persoonlijk!) niet het idee dat ons mannetje nu zo'n last heeft van het alleen zijn, hij weet immers niet beter. Ik ga 1x per week hier in het dorp naar de peutergym en dat vind hij geweldig, maar dan speelt hij ook niet echt met andere kindertjes. Volgens mij spelen kindjes nog niet echt samen op deze leeftijd.
Maar ik ben er van overtuigd dat allemaal heel snel verandert wanneer hij straks naar de peuterspeelzaal zal gaan.
Hier ligt het nog iets gecompliceerder, want in Noorwegen zijn de kinderen pas leerplichtig met 6 jaar. Nu vind ik dat opzich geen slechte regel, maar je moet dan wel zelf naar alternatieven zoeken.

Maar neemt niet weg dat ik je gevoel helemaal begrijp wanneer je je kind alleen ziet spelen. Ik herken dat volledig en vind het vaak ook zó zielig wanneer hij alleen een boekje zit te lezen. Maar net als jouw kindje is onze zoon ook een hartstikke blij mannetje en ik denk dat het zaak is dat je zelf eens wat vaker door je knieen ga en kiekeboe met hem speel. Maar ach, dat is (voor mij) geen straf met zo'n heerlijk ventje, maar zal voor jouw nu je 2e op komst is, moeilijker worden.

Succes,
Annette

 
Hoi ,

maak je niet te druk, kinderen gaan vaak pas echt samenspelen als ze drie jaar zijn...mijn dochtertje is nu 3jaar en 2 maanden en heeft nu een paar keer een "vriendinnetje" mee naar huis gehad...

Wij zijn ook verhuisd naar belgie en ik kende hier ook niemand...pas toen nikki naar school ging in april leerde ik mensen kennen...

Succes en groetjes Valerie
 
Lijkt me lastig als je nog niemand kent.
HIer gaan we wekelijks naar de spelotheek. Daar kun je speelgoed huren, maar ook daar spelen en andere ouders ontmoeten. Wie weet is dat bij jullie in de buurt ookwel, informeer er eens naar. Wel een leuke mogelijkheid voor je kindje maar ook voorjezelf om nieuwe mensen te leren kennen. Ikzelf heb er leuke vriendinnen aan over gehouden.
 
Terug
Bovenaan