Helemaal zat lichamelijk/geestelijk

<p>Hallo meiden,</p><p>voordat ik jullie advies wil vragen wil ik even zeggen dat een kindje krijgen het grootste wonder is wat er bestaat en ik zeker heel dankbaar ben maar.......</p><p>ik heb even jullie positieve advies nodig,  andaag on 4 uur heb k weer mijn wekelijkse afspraak bij de gyn. Ze gaan me dochter meten omdat ze zonder suiker enorm groeit zeggen ze.</p><p>nu heb ik van mijn eerste ook zware bekken instabiliteit gehad en hebben ze me met 39 weken ingeleid. Helaas maar wel verwacht deze zwangerschap ook gekregen alleen zo erg dat ik van mijn eerste het zou willen terug wensen. Ik heb bedrust en mag totaal niks meer in huis doen. Loop met krukken en buiten te deur moet ik in een rolstoel. Ik slaap alles bij elkaar 1,5 a 2 uur per nacht omdat ik van de pijn wel 8 keer wakker word en dan ook moet plassen.</p><p>elke dag is een enorme strijd en schuldgevoel omdat ik nog een dochter heb die ik zoals nu in de vakantie niks kan bieden. Ik ben helemaal op en sta eigenlijk elke dag huilend op. Ik kan niet meer. Ik weet dat iedereen het zwaar heeft aan het eind maar ik merk dat ik elke dag verslechter ook in me gevoel en humeur, en dan heb ik het nog niet over de 40 harde buiken op een dag en enorme vocht in mijn handen.</p><p>nu willen ze me met 39 weken inleiden ongeveer maar nog geen datum, hoe kan ik ze vandaag overtuigen dat ze dat met 38 weken doen mits ik inleidbaar ben. Had twee weken geleden 1 cm ontsluiting.</p><p> </p><p>sorry voor me lange verhaal. </p><p>Wanhopige mama</p>
 
Elke keer weer aangeven, en duidelijk verwoorden wat er niet meer wil/kan. Meer kun je denk ik niet doen.
 
Sterkte 
 
Oef heftig zeg, maar probeer vol te houden, je baby is het beste af in jouw buik! Misschien kan je wel iets rustigs doen met je andere kindje? Puzzelen oid? De aandacht is belangrijker dan de activiteit! Sterkte met de laatste loodjes!
 
@stephW dankjewel! Ja dat doen we idd wel en memory, maar toch het blijft anders ik kan savonds niet meer van de bank door zoveel pijn dat ik haar soms moeilijk na bed kan brengen en me vriend dat moet doen, ik zie haar terleurstelling dan. Dat breekt me enorm. (Ze is 6)
en dan alle pijn er nog bij. Ik heb echt een hoge pijn grens maar dit gaat echt boven me pet. De constante pijn bij elke beweging niet me voeten hoger dan een cm op kunnen tillen het is echt een hel aan het worden terwijl het zoiets moois moet zijn ?
 
Pff das wel echt pittig! Kunnen ze helemaal niks voor je betekenen? Ook niet voor de pijn?
Inderdaad dit hoort iets moois te zijn, maar denk dat elke dag zo een gevecht is ? en vooral omdat je al een dochter hebt die je aandacht/liefde wil geven. Maar door er al zo mee bezig te zijn denk ik dat ze het zeker voelt en idd betrek ze bij de dingen die wel gaan. Hou ze lekker bij je in de buurt als ze dat wil.
Hoop dat de verloskundige nog iets voor je kunnen betekenen en 1 week eerder zal al een hele verlossing zijn! Weet ook niet of 38 of 39 weken nog een verschil maken....
Kan je helaas geen tips geven, alleen een hart onder de riem steken ?
Veel sterkte en hopelijk is er iets waardoor de pijn minder heftig kan worden....
 
Terug
Bovenaan