Helllppp

A

Anoniem

Guest
Hoi meiden,

Ik heb een vraagje maar durf m niet aan mijn naaste vrienden en kennisen te vragen hhaha.. ben benieuwd naar julliemening..

Ik heb vorig jaar een prachtig kereltje gekregen en ben alleenstaande moeder... Ik woon in Zuid Holland. Ik heb een goede baan en een leuk huis.
Nu heb ik sinds 2 maanden een vriendje uit Den Helder... Niet echt dichtbij dus.. Hij heeft ook al 2 kids die bij hun ma wonen ze zijn 5 jaar... We zitten zo goed op 1 lijn en heb me nog nooit zo op mijn gemak gevoeld.. Mijn zoontje en hij zijn echt heel close en dat doet me zo goed om dat te zien..
Nu hebben we het de hele tijd over babys, we kunnen het idee maar niet loslaten... We weten nog niet waar we gaan wonen   daar of bij mij maar we willen zo graag een kindje maken... Ik heb nog nooit een kindje geprobeerd te krijgen uit liefde ( mijn zoontje was een 'kadotje' ) en dat lijkt me zo speciaal...
Nu ben ik alleen bang voor de meningen van andere mensen terwijl het eigenlijk alleen om ons draait toch? Wij houden superveel van elkaar en willen gewoon graag aan kinderen beginnen samen..

Wat vinden jullie? moeten we die dwang onderdrukken tot we lang genoeg verkering hebben of gewoon laten gaan... ik kan nergens anders meer aan denken...

Hoop op jullie antwoord
 
Hoi hoi!
Wat fijn om weer zo verliefd te zijn! Maar..... de liefde is nog pril en jullie zijn zo verliefd! Neem nog niet overhaaste keuze's. Ik zou eerst een huisje zoeken en daar samen in gaan wonen, dan pas kan je zien of het echt goed zit. Je moet elkaar nog echt goed leren kennen.
Dus ik zou nog even wachten, 2 maanden is nog iets te kort! (vind ik persoonlijk dan he)
Liefs Esther
 
Ik zou zelf nog even wachten. Het is toch heerlijk om te dromen! Ga lekker eerst samen een plekje samen zoeken. Even kijken of je hem met z'n ochtendhumeur nog steeds leuk vind zeg maar.
Het is een investering voor de toekomst van het kindje dat jullie samen willen maken. Als jullie een kindje maken en over een paar jaar gaat het toch weel mis is dat heel sneu voor dat kindje (en voor de kinderen die er nu al zijn en weer uit elkaar moeten). Een kind verdient een stabiele thuisomgeving. Probeer eerst meer zekerheid te krijgen en droom ondertussen van een boerderij met wel 10 kindjes van jullie samen .... over een paar jaar. Echt waar, het is de moeite waard nog even te wachten.
Liefs Nelleke
 
Hoi KimmieD,

Ik weet wat je doormaakt: ik heb mijn man leren kennen op 5 aug 2004, 5 aug 2005 zijn we getrouwd en sept 2006 was mijn zoontje geboren (na eerst een MK te hebben gehad). Wij waren het er ook meteen over eens dat we een kindje wilden. Toch hebben we wat langer gewacht. Ik heb me ooit eens laten vertellen dat de eerste 7 maanden van een relatie je last hebt van "verliefdheidshormonen" en het niet verstandig is in die tijd al heftige beslissingen te nemen. Nu heb ik dat wel gedaan: ik heb "ja" gezegd toen hij me ten huwelijk vroeg!

Ik denk dat het belangrijk is om ook het slechtste scenario mee te nemen in jullie overwegeingen. Stel, je bent zwanger en het loopt fout: wat dan? Zie je het dan nog zitten, alleenstaand met twee kleintjes?

Ik wens je veel succes met je beslissing. Persoonlijk vind ik twee maanden wel erg snel hoor...

Groetjes van Saskia
 
Hoi Kim,


Zelf hebben wij ook in zo'n situatie gezeten, mijn vrienden ik waren 4 maanden samen toen ik zwanger raakten (gepland trouwens)   en we woonde 3 maanden samen.
Ik kreeg idd ook reacties van de buiten wereld van goh is dat niet een beetje snel.
Maar heb me er niks van aangetrokken. Voor ons voelde het goed en we zijn ervoor gegaan. Inmiddels zijn we 2 jaar verder hebben we een prachtige zoon van 1 jaar en gaan we in november trouwen.

Wij zijn dus het levende bewijs dat het wel goed kan gaan.
Ik ben persoonlijk van mening dat de lengte van je relatie niets heeft te maken of het goed gaat ja of nee.
Het kan namelijk ook fout gaan na 25 jaar huwelijk.
Dus als je gevoel zegt dit is het waarom niet, je moet er dan natuurlijk wel voor de volle 100% achter staan.

Wij zijn er samen voor gegaan en we hebben er nog geen mom,ent spijt van gehad.
Groetjes Pam mv Stephan

 
er bestaan geen garanties. Dus een eeuwenlange relatie bezegelen met een kindje..... is geen garantie dat de relatie stand houdt. Helaas.

Ikzelf vind 2 maanden wel erg vroeg en er zijn drie kindjes bij betrokken he. Denk dat ik zelf ook eerst ns een jaar zou gaan samenwonen, kijken hoe het met z'n vijven bevalt.... of je dan nog zo op een lijn ligt. Mwoh en dan, als jullie allebeide dan nog ervan overtuigd zijn dat het goed is.

Een kindje is wel een hele verantwoording natuurlijk. De mening van de buitenwereld moet je aan je laars lappen, het is jouw leven, maar! ook die van je nog ongeboren kindje, die heeft geen inspraak, dus daar moet jij heeel goed over nadenken of de keuze die je maakt niet in een roes is, maar heel bewust met het welzijn van je kindje voorop.

succes met je keuze

liefs

Esther en Rêve
 
Hiya Kim.

Wat leuk dat je iemand gevonden hebt bij wie je je zo goed voelt!
Wil vooraf zeggen, er zijn (volgens mij) geen regels over hoe lang je bij elkaar hoort te zijn etc etc. En je omgeving zou geen rol moeten spelen in jouw beslissing...maar... (haha uiteraard is er een maar) ik vind wel dat jij niet alleen voor jezelf meer kan beslissen. Je hebt je mooie kindje en een beslissing die jij neemt heeft effect op hem.
Dus extra voorzichtig zijn, wat langer iemand leren kennen etc. ik vind dat dat hoort. Je nodigd niet alleen maar iemand in jouw leven uit, ook in dat van je zoon.
En uiteraard krijgt niemand een garantie met een relatie.....maar jij bent wel verantwoordelijk voor het geluk van je zoon...en daar moet je voorzichtig mee zijn vind ik.

Succes! Ilja
 
Hey Kimmie

Nou zeeeer herkenbaar verhaal alleen ben ik 'al' 6 maanden verder haha. Ik ken mijn huidige vriend nu een half jaartje en we gaan nu op zoek naar een huisje (hij heeft ook 2 kindjes) en t klikt ook allemaal onwijs met Sep (en iedereen eigenlijk). Hoe lang t gaat duren voor wij dan aan een kindje beginnen weet ik niet maar heel lang gaat t niet duren denk ik. Ik weet dus wel een beetje hoe je je voelt maar even eerst genieten van elkaar is ook wel erg fijn hoor! Maar niemand bepaald hoe lang verkering 'lang genoeg' is om het toch te doen. Zoek lekker een huisje voor jullie saampjes en je kleintje (en om de week nog   zijn kleintjes erbij?) dan gaat zowizo de oefening alvast een stuk handiger haha

Succes xxx
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan