HELLP syndroom 1e keer en nu weer zwanger

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hallo,

Ik heb bij mijn 1e zwangerschap HELLP syndroom gehad. Dit was bij de zwangerschap niet opgemerkt. Mijn dochter is vijf weken te vroeg geboren met een keizersnede omdat haar navelstreng naar beneden was gezakt. Na de geboorte kwamen de artsen erachter dat ik HELLP syndroom  had. Mijn hele lichaam was in de war. Ik  voelde me de laatste weken van de zwangerschap ook niet goed en had het ook aan de vk gemeld.Gelukkig is alles goed afgelopen!  Dit is inmiddels ruim 2,5 jaar geleden en nu ben ik 7 weken zwanger van de 2e. Mijn vraag zijn er moeders die bij hun eerste kindje ook HELLP sydroom hebben gehad? En bij een tweede zwangerschap weer of juist niet? De arts vertelde mij dat ik 15 % kans heb om het weer te krijgen.

Groetjes Suzan

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

hallo

ik wilde net dit hoofdstukje maken maar toen zag ik hem staan!
ik zelf heb gen helpp syndroom gehad maar wel zwangerschaps vergiftiging maar nog net niet zo extreem als hellp!
ik ben waarschijnlijk weer zwanger het was niet gepland ben in de laatste week een dag eerder gestopt met de pil omdat ik hem vergeten was ik denk stop wel eerder maar had er geen erg in dat je het dan veilig moest doen ik ben nu al een tydje erg misselijk sosm word ik een beetje duizelig en ben erg moe heb van de week al hele zere borsten gehad dus de kans zit er goed in moet even mijn ongesteldheid afwachten van het weekend en dan weet ik het zeker maar mijn gevoel zegt van wel!
ik heb die keuze zelf niet durfen te maken ik heb het niet als fijn ervaren en omdat het heel gevaarlijk is en dodelijk durfde ik niet die stap te nemen om zwanger te raken!
ben blij om te horen dat er meer mensen zijn!

ik zou het dan ook hellemaal niet erg vinden als ik wel zwanger ben maar die angst voor de vergiftiging blijft heb jij dat niet en heb je er lang ovber gedaan om er 1 bij te nemen om die keuze te maken ik had net besloten om er geen meer bij te nemen al heel veel verkocht en nu waarschijnlijk toch zwanger maar het kan tch goed gaan hoeft toch niet weer te gebeuren ik heb gelezen dat het vaak bij een 1ste kind voor komt en als je boven de 30 bent ik was 18 toen ik zwanger was dus normaal gebeurt dat niet zo gauw als je zo jong bent dus is wle heel appart he mijn tante heb het hellpsyndroom ook gehad die is er heel slecht aan toe geweest al die maanden maarze had eeen dokter van niets toen hij eindelijk toegaf was het ook al bijna te laat mijn nichtj emoets met spoed gehaald woren was nog geen 3 pond en mijn tante was er bijna ook niet meer en als je dan zulke dingen hoort vind ik het dood eng!

hoe beleef jij het dan wat denk jij er van??

groeten mama van devran 3,5

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hallo,
ik heb bij mijn eerste kindje hellp gehad. Ik kreeg last van buikpijn boven in mijn buik zo erg dat ik niets meer kon niet meer liggen,lopen,zitten. Ben toen naar de dokter gegaan maar die zei je moet maar rustig aan doen. Twee dagen daarna kreeg ik het weer en het was echt niet te houden toen heeft mijn vriend mij naar de eerste hulp gebracht waar ik meteen ben opgenomen in het ziekenhuis en na 1 nacht ben ik toen overgeplaatst naar veldhoven waar ze 'sochtends vroeg een spoedkeizersnede hebben gedaan. Ik was toen precies 29 weken zwanger en mijn zoontje woog 875 gram. Gelukkig is het met hem helemaal goedgekomen.
Nu ben ik zwanger van mijn 2e kindje pas na 5 jaar durfde ik het weer aan. Ik ben nu 17 weken zwanger en maandag voor controle geweest en weer is mijn bloeddruk te hoog. Ik ben heel erg bang dat het weer gebeurd. Alleen daarvan heb ik echt alle dagen stress.
ik hoop er het beste van maar eerlijk gezegt houd ik er rekening mee dat ik pech heb en het weer terug komt.

ik houd je op de hoogte en hopelijk komt alles gewoon goed.

veel suc6 met je zwangerschap en ik begrijp precies hoe je je voelt want het is echt geen pretje om dit meegemaakt te hebben

groetjes,
marike

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hoi Meiden,

Ik ben geen ervaringsdeskundige, gelukkig niet, maar ik wil jullie even een adres doorgeven van Stichting HELLP-syndroom:

Postbus 636

3800 AP Amersfoort

0529-427000

De stichting biedt oa. informatieverstrekking en lotgenotencontact. Misschien hebben jullie er iets aan.

Sterkte en groetjes van Sisi.

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hallo,

Ik ben op zich nog niet zo bang om weer het HELLP syndroom te krijgen. Ik weet wat de symptomen zijn en laat me deze keer niet afschepen als ik dezelfde klachten heb. Ze hebben toendertijd wel mijn bloeddruk gemeten en urine nagekeken, maar dat was allemaal goed. Vandaar dat ze het toen niet bij opgepikt hebben. Gelukkig diende die nacht mijn dochter zich aan anders weet ik niet hoe het gelopen was. Ik herstelde erg snel. Wel wil ik vaker op controle en desnoods iets vaker bloedprikken want daarin kunnen ze het zien. Ik zie wel hoe het komt, ik wilde toch wel graag een 2e kindje. HEt heeft overigens 1,5 jaar geduurd voor het zover was. MIjn dochter is nu 2 jaar 7 maanden.

Groetjes Suzan

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Ik heb mijn eerste kindje (ze is nu  15 maanden) ook hellp gehad en dat is op het nippertje goed gegaan. Omdat mijn bloeddruk standaard laag is en niet veel opliep en mijn urine schoon was heeft de vk niets gemerkt. Terwijl ik inmiddels al 2 weken spuugde, knallende koppijn had en al een paar keer gebeld had dat het niet goed ging. En 42 kilo was aangekomen van het vocht dus ik was bijna verdubbelt.
Ik heb toen thuis een insult gehad, helemaal van de wereld geweest en met de ambulance naar het ziekenhuis gebracht. een half uur later is mijn dochter geboren dmv een spoedks. haar hartslag was op het moment dat ik binnen kwam rond de 200 slagen per minuut en ik ben niet meer bij bewustzijn geweest totdat ik 7 uur later op de ic wakker werd.

Nu ben ik inmiddels 22 week zwanger van wonder nr 2 en stervensbang, elke keer als ik hoofdpijn heb of moet spugen knijp ik hem. Maar omdat alle vrouwen in mijn familie voor hun 30ste hun baarmoeder kwijt zijn geraakt en ik zoiets had van als ik te lang wacht word ik alleen maar banger zijn we toch redelijk snel weer begonnen aan een 2de. Ik sta streng onder controle in het ziekenhuis met elke 4 weken een echo en daardoor voel ik me iets zekerder. Ik weet wel heel zeker dat dit het laatste wondertje hier in huis word, die angst is te groot en daarbij heb ik dit keer bi.

Wauwie een heel verhaal geworden maar wel lekker om er even over te tikken

 

[Rrdejong]

Hallo.. ik wil even vertellen over mijn ervaring. Mijn hele zwangerschap ging eigenlijk best goed alleen in week 21 een bloeding gehad maar dit bleek om een gesprongen adertje gegaan, gelukkig.. Ook mijn bloeddruk was de hele zwangerschap goed 120/80 tot week 37. Toen werd ik midden in de nacht wakker van hele heftige pijn op mijn borst, (alsof je tussen een bankschroef zit die dicht gedraaid wordt) ik kon ineens niet meer liggen, zitten staan en werd gek van de helse pijn. Gelijk de verloskundige gebeld die mij in eerste instantie probeerde af te wimpelen met;ik kom in de loop van de ochtend wel... waarop ik heftig antwoord dacht t niet dit is niet goed kom nu.. Na ongeveer 45min stond ze op de stoep wat dingen besproken en gekeken of ik niet al aan t bevallen was, niks van dat dus. Toen ze mijn bloeddruk op meete schrok ze ik had ineens een bloeddruk van 170/110 dit was levensgevaarlijk. Dus per ambulance naar het ziekenhuis gestuurd.. Daar aangekomen weet ik eigenlijk niet zoveel meer van t enige wat mij die dag erna verteld is dat we net op tijd waren mijn moederkoek lever en nieren functioneerde niet meer naar behoefte dus ik moest eerst gestabiliseerd worden toen dat gelukt was moest de kleiner er zo snel mogelijk uit, aan een natuurlijke bevalling hoefde ik niet te denken het werd een spoedkeizersnede...gelukkig is onze dochter gezond ter wereld gekomen en heb ik geen verdere klachten gehad.. wel schrokken we van t verhaal dat als we een half uur later waren geweest dat mijn man dan een keuze had moeten maken tussen ons beide wat gelukkig niet hoefde dus.

Nu ben ik zwanger van de 2e ensta ik onder controle van de gynaecoloog die mij heeft verteld dat t risico dat ik het weer zou krijgen zo laag is dat hij er niet vanuit gaat dat ik het weer krijg dit omdat ik t in een heel laat stadium heb gehad....

Het is een spannende tijd maar ik kan er wel van genieten en gelukkig ken ik de syntomen en kan ik direct reageren mocht er toch iets aan de hand zijn.