Hellup, is dit de peuterpubertijd?!?!?!?

Mijn zoontje heeft zijn eigen wil ontdekt. Schijnt nodig te zijn volgens de psychologen   (haha) maar die zeggen er niet bij hoe je hier als mama mee om moet gaan. Ik vind het zo vreselijk vermoeiend. Het begint 's ochtends al als hij zijn kleren aan moet, dan wil hij 's middags zijn slaapzakje niet aan, dan weer niet uit, de fiets niet op willen en vervolgens niet meer af willen. Dit zijn maar een paar voorbeelden en ik begin steeds meer aan mezelf te twijfelen of ik er wel goed mee omga. Zoveel mogelijk negeren wordt er altijd gezegd maar ja, ... hij zal toch kleren aan moeten. Ik heb alle mogelijke manieren (volgens mij geprobeerd) ruim van tevoren aankondigen, helemaal niet aankondigen, lief vragen, boos worden, zelf laten doen  enz. enz. Niks helpt. Ik probeer zo rustig mogelijk te blijven wat niet altijd makkelijk is. We eindigen toch vaak ik boos en hij in tranen. Die gelukkig meestal wel weer snel over zijn maar toch. Ik vind het soms ook wel zielig want het is ook een stukje frustratie van het zelf willen maar nog niet kunnen doen volgens mij. Ze zeggen altijd dat er wel wat "in" moet zitten maar soms vraag ik me af of er niet te veel "in" ons zoontje zit. Is dit nu de beruchte peuterpubertijd en ben ik de enige die het best moeilijk vind??
 
Hoi,

vervelend soms he dat ze niks willen wat jij wil, vooral als je haast hebt, dan doen ze er nog een tikje verveeldheid bovenop.
mijn zoontje is nu twee jaar en 3 maanden en wil ook vaak niet wat ik wil, wat bij hem wel helpt is afleiden vb als hij niet in de auto wil, naar de lucht wijzen en zeggen waar is het vliegtuig en hem dan in de auto zetten, of met het eten toch de principes aan de kant en die favoriete dvd er nog maar een keer in en helpen met het eten.
Boos worden en bijv. schelden helpt inderdaad niet, ben ik allang achter gekomen, negeren wil vaak wel helpen, ja en ze hebben toch echt de grenzen nodig, jij bent de baas, als mijn zoontje echt boos wordt en driftig gaat doet dan laat ik hem ook even alleen, ook voor mezelf goed om even op adem te komen.
ze zeggen dat het na verloop van tijd echt over gaat.
veel succes gewenst
 
ken het.....hoop ook dat het snel overwaait!!!!
afleiden werkt momenteel bij ons ook het beste. en als ik heel eerlijk ben vermijd ik de confrontatie ook wel eens.....ga dan snel even naar het dorp als zoonlief lekker ligt te slapen! (babyfoon bij oma buur) dat gaat immers veel sneller dan dat we eerst moeten mopperen over wel of geen jas aan.   laarzen of schoenen aan . in de wandelwagen of zelluf lopen........het is wat de pubertijd..hou me hart vast voor over een jaartje of 13........
 
Terug
Bovenaan