Zelf 20 jaar minimaal een pakje per dag gerookt, maar vanaf dat wij gingen proberen zwanger te worden ben ik gestopt. Het is vooral het continu herhalen van feitjes tegen jezelf; je stinkt, het is ongezond, je bent 1 van de laatste van jouw generatie die nog altijd rookt (oudere generatie moet je niet naar kijken), wil jij nou een gezond kind of niet etc etc. Wees je vooral bewust van alles terwijl je rookt. Dus let eens op je omgeving op straat hoeveel kinderen je gek aankijken omdat jij aan het roken bent maar ook hoe weinig mensen er eigenlijk nog roken. Ik werd mij er iig steeds bewuster van en dat heeft erg goed geholpen.
Ook heb in het boek van Alan Carr gelezen "Stoppen met roken voor vrouwen". Ondertussen mag je gewoon blijven roken, maar door zo tegen mijzelf te praten was ik er al wel goed klaar mee en nadat het boek uit was heb ik mijn laatste sigaret gerookt.
Het blijft moeilijk! Besef je dat goed. En dat zeg ik niet om je te demotiveren maar juist om je bewust te maken dat het niet aan jou als persoon ligt als je het moeilijk krijgt. Mijn verslaving stemmetje kon dan wel eens zeggen "geef nou maar op, dit is te moeilijk voor jou. Zie je dat je een geboren roker bent, iedereen die is gestopt zegt dat het makkelijk is maar jij kan dit gewoon niet". Bloed irritant!
Puntje bij paaltje helpt niets beter dan gewoon stoppen en nooit meer 1 aansteken. Na verloop van tijd (bij mij was de ergste afkick 6 weken) wordt het steeds "makkelijker".
Heel veel succes en van harte gefeliciteerd!