Hoi!
Even een vraagje, heeft iemand ervaring en/of tips voor het volgende?
Ik geef ons dochtertje van 3 maanden oud tot nu toe probleemloos borstvoeding. Ik ben sinds kort ook weer begonnen met werken, waarbij een combinatie van kolven + met fles voeden en live borstvoeding bij thuiskomst heel goed leek te gaan.
Tot drie dagen geleden, toen ik thuiskwam van mijn werk en haar wilde aanleggen. Ze zag mijn borst, raakte hem nog niet eens met haar mondje, maar weigerde en begon te huilen. Terwijl ze overduidelijk honger had! Na een paar keer proberen (in verschillende houdingen: zittend, liggend, boven haar "hangen" en pogingen tot het vinden van ontspanning) heb ik het opgegeven, het afgekolfd en met flesje gevoed.
Dit is die avond nog een keer zo gebeurd. De nachtvoeding wilde ze wel live, in bed. De dag daarop moest ik weer werken en ging het precies zo. Vandaag ben ik vrij en ik dacht: ik ga er helemaal voor haar zijn vandaag. Alle aandacht even naar het voeden en de rust bewaren. Maar... weer hetzelfde verhaal (behalve weer 1 vroege ochtendvoeding live wel gelukt). Ik kolf dan maar wel steeds af als het voeden aan de borst niet lukt, omdat ik natuurlijk bang ben dat anders mijn productie gaat kelderen, die juist zo mooi op pijl is.
Inmiddels ben ik er wel achter dat de speen van haar fles redelijk beschadigd is; het gaatje is daardoor nu groter, waardoor ze nog minder moeite hoeft te doen om de melk eruit te krijgen. Dus heb al wel nieuwe speentjes besteld (fase 1, zodat ze toch wat meer moeite moet blijven doen).
Maar ik ben bang dat het probleem nu ook als vicieuze cirkel in stand wordt gehouden: niet willen drinken aan de borst > dan maar kolven > voeding uit fles > went nog meer aan zuigen met speen > niet willen drinken aan de borst... en zo verder...
Kijk, erg is het natuurlijk niet. Ze krijgt nog steeds moedermelk, wat ik haar heel graag nog een langere tijd blijf geven. Maar ik had zoveel plezier in het geven van live borstvoeding, echt even onze momentjes. Dus is wel jammer zo. Al ga ik er wel voorzichtig vanuit dat dit van tijdelijke aard is.
Heb al geprobeerd om tepelhoedje te gebruiken en dan voor het aanleggen wat druppels melk op het puntje te doen, hielp niet. Ik doe ook steeds eerst een poging tot het aanbieden van de borst voordat ik een fles aanbied, behalve een paar gefrustreerde zuigbewegingen heeft dit verder ook nog niets opgeleverd. Daarna weer weigeren en huilen.
Ik ben benieuwd hoe dit evt. op te lossen is volgens ervaren mama's. Alle ervaringen/tips zijn welkom!
Even een vraagje, heeft iemand ervaring en/of tips voor het volgende?
Ik geef ons dochtertje van 3 maanden oud tot nu toe probleemloos borstvoeding. Ik ben sinds kort ook weer begonnen met werken, waarbij een combinatie van kolven + met fles voeden en live borstvoeding bij thuiskomst heel goed leek te gaan.
Tot drie dagen geleden, toen ik thuiskwam van mijn werk en haar wilde aanleggen. Ze zag mijn borst, raakte hem nog niet eens met haar mondje, maar weigerde en begon te huilen. Terwijl ze overduidelijk honger had! Na een paar keer proberen (in verschillende houdingen: zittend, liggend, boven haar "hangen" en pogingen tot het vinden van ontspanning) heb ik het opgegeven, het afgekolfd en met flesje gevoed.
Dit is die avond nog een keer zo gebeurd. De nachtvoeding wilde ze wel live, in bed. De dag daarop moest ik weer werken en ging het precies zo. Vandaag ben ik vrij en ik dacht: ik ga er helemaal voor haar zijn vandaag. Alle aandacht even naar het voeden en de rust bewaren. Maar... weer hetzelfde verhaal (behalve weer 1 vroege ochtendvoeding live wel gelukt). Ik kolf dan maar wel steeds af als het voeden aan de borst niet lukt, omdat ik natuurlijk bang ben dat anders mijn productie gaat kelderen, die juist zo mooi op pijl is.
Inmiddels ben ik er wel achter dat de speen van haar fles redelijk beschadigd is; het gaatje is daardoor nu groter, waardoor ze nog minder moeite hoeft te doen om de melk eruit te krijgen. Dus heb al wel nieuwe speentjes besteld (fase 1, zodat ze toch wat meer moeite moet blijven doen).
Maar ik ben bang dat het probleem nu ook als vicieuze cirkel in stand wordt gehouden: niet willen drinken aan de borst > dan maar kolven > voeding uit fles > went nog meer aan zuigen met speen > niet willen drinken aan de borst... en zo verder...
Kijk, erg is het natuurlijk niet. Ze krijgt nog steeds moedermelk, wat ik haar heel graag nog een langere tijd blijf geven. Maar ik had zoveel plezier in het geven van live borstvoeding, echt even onze momentjes. Dus is wel jammer zo. Al ga ik er wel voorzichtig vanuit dat dit van tijdelijke aard is.
Heb al geprobeerd om tepelhoedje te gebruiken en dan voor het aanleggen wat druppels melk op het puntje te doen, hielp niet. Ik doe ook steeds eerst een poging tot het aanbieden van de borst voordat ik een fles aanbied, behalve een paar gefrustreerde zuigbewegingen heeft dit verder ook nog niets opgeleverd. Daarna weer weigeren en huilen.
Ik ben benieuwd hoe dit evt. op te lossen is volgens ervaren mama's. Alle ervaringen/tips zijn welkom!