Help .... bekkenpijn ...

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo allemaal,
Nou daar ben je weer lekker klaar mee...

Ik heb al een tijdje last van mijn onderrug ... bij lang staan of lopen maar het was altijd wel houdbaar maar vorige week woensdag kreeg ik halverwege de dienst al last van mijn rug, kon bijna niet meer lopen, het schiet dan ook naar mijn heupen toe en soms ook naar mijn knie ....
Regelmatig ook een flinke pijnsteek in het midden, alsof het me stuitje is of net boven de vagina, het is moeilijk te zeggen waar het precies zit....

Maar nu had ik vrijdag even overleg gehad met de verloskundige en die denkt aan beginnende bekkeninstabiliteit, moest even rust houden, a.s. maandag even naar de huisarts voor een verwijzing naar de fysiotherapie en halve dagen gaan werken en hopelijk kan ik het daarmee uitzingen tot aan mijn verlof...

Maandag meteen met mijn afdelingshoofd gebeld en de situatie uitgelegd, maar die had helemaal geen begrip en zei dat ze zo helemaal niets aan me heeft. (ik werk er pas sinds 1 oktober dus kan het wel een klein beetje begrijpen) maar ik kan er ook niets aan doen.

Dus ik moest dinsdag komen voor een halve dag, dit ging opzicht wel, maar was echt ook helemaal gesloopt en flink wat pijn toen ik thuis kwam .... heb tot 15.30 op de bank gelegen kon er gewoon niet meer van af komen ...

Woensdag moest ik naar de arboarts en dacht dat die wel wat meer begrip vol was maar nee hoor. Hij had al contact gehad met mijn afdelingshoofd. Mijn afdelingshoofd had tegen hem laten doorschijnen dat ze twijfeld aan mijn klachten en denkt dat ik het wel fijn vind zo halve dagen enzo ... dus met hem zitten praten en hij wil het geen bekkenpijn noemen maar gewoon lage rugklachten door overgewicht en nu ook nog zwanger ... hij denkt dat ik met ongeveer 6 weken en fysiotherapie weer helemaal volledig kan werken ... en dat de lage rugpijn dan wel over moet zijn.

Nou meer had ik dus niet te zeggen, voel me echt SHIT ... ik wordt op mijn werk gewoon niet geloofd en mag ook niets erover zeggen dat ik pijn heb ofzo ... want dat wordt door mijn afdelingshoofd gewoon genegeerd .... dus lekker aan het werk ...

Sommige collega's zijn gelukkig wel meegaand en zorgen ervoor dat ik niet te veel doe en zeggen steeds dat ik goed aan mezelf en mijn kindje moet denken, ongeacht wat mijn afdelingshoofd zegt ... maar dat is o zo moeilijk om steeds maar weer er tegen te vechten ... loop ook regelmatig te huilen .... thuis .... voel me er nu zo rot onder.... ik weet ook niet meer zo goed wat ik nu moet doen ... weet ook wel dat stress niet goed is voor mijn kindje ...

Aankomende dinsdag moet ik voor de eerste keer naar de fysio en dan ga ik kijken wat zij zegt en dan donderdag naar de verloskundige .... ik ga wel overleggen met hun .... en anders ga ik vragen of zij contact kunnen opnemen met mijn afdelingshoofd .... dit worden nog 4 hele zware maanden op het werk .... BAH !!!!!

Ben wel hier en daar al aan het kijken voor een nieuwe baan ... maar ja nu neemt toch niemand me aan omdat ik zwanger ben ... dus hoop na mijn bevalling mijn ontslag te kunnen indienen en dan lekker ergens anders te gaan beginnen ....

We houden iedereen op de hoogte ... en tips zijn altijd welkom ....  sorry voor dit  lange verhaal .... maar ik zit er echt heel erg mee ...

zie ook onze web-log:    http://www.kleinevanos.web-log.nl

Veel liefs Belinda.  
 
Op het mei forum schreef ik dit:

Lieve Belinda!

Wat een ellende zeg!
Ik ben nu echt boos op jouw afdelingshoofd. Wat een ongelooflijke trut!!  Hoe durft ze? Pijn is pijn! Net of jij daar op  zit te wachten. nee, toch?!
En ja, zo'n arbo arts heeft maar 1 doel; jou weer aan het werk helpen.. dan heeft hij z'n bonus weer binnen.. Hou dat in gedachten! BELACHELIJKE situatie, maar zo heeft Den Haag dat bedacht.
"Overgewicht en dan ook nog zwanger.... " JA? NOU EN? Je verrekt toch van de pijn? Je kan niet werken, klaar! Ik zou me niet laten kisten, hoor. Je staat in je recht!! Als werknemer heb je het recht ziek te zijn. Zo'n arboarts kan je niet dwingen, echt niet.
Misschien heeft iemand P&O gedaan en kan je meer uitleggen hierover.

Ik wens je alle sterkte toe in deze jammerlijke situatie! Het is het niet waard, hoor. Probeer te genieten van je zwangerschap en ga zeker een andere baan zoeken!

Liefs,
Bien
 
Hoi Belinda,

Ik weet wat je doormaakt. Ik heb in dezelfde situatie gezeten en dat kun je alles behalve prettig noemen. Als je echt niet meer kunt moet je je gewoon ziek melden en als je lid bent van een vakbond die inschakelen.

Zelf kreeg ik ook  bekkenklachten en mijn manager vond ook dat ik me aanstelde en moest maar gewoon doorwerken tot ik me ziek melde. Ze bleef maar doorzeuren dat ik makkelijk kon werken en vroeg ik terug wilde komen werken. Ik heb ze duidelijk gemaakt dat ik dat niet van plas was en gezegd dat wanneer ik niet serieus genomen zou worden de vakbond zou inschakelen. Naderhand heb ik haar niet meer gehoord. Je voelt zelf het beste wat er mis is en moet zeker naar je eigen lichaam luisteren. Het enige wat je niet moet doen is na je bevalling je ontslag nemen want dan heb je ook geen recht meer op een (ziekenfonds)uitkering en heb je dus helemaal niets.

Ik wens je veel succes en hoop dat het allemaal goed komt.

Groetjes Daantje mv Michelle 14 mnd
 
Hoi Belinda,

Oh, wat een herkenbaar verhaal, ik werkte tijdens mijn zw.schap van Isabelle(nu ruim 2) in de kraamzorge en kon op een gegeven moment ook niets meer vanwege de pijn in mijn heupen/bekken. Nu heb ik altijd al problemen gehad met mijn heupen maar door de hormonen in de zw.schap werden de klachten alleen maar erger. En denk maar niet dat ze je dan geloven hoor!!  Nee, ook ik moest me regelmatig melden bij de arboarts(dit zijn artsen die in eerste instantie werken voor je werkgever Onthoud dat als je bij hem of haar bent) Die arbo dokter ging dan mij onderzoeken, nou je wilt niet weten hoe ik huilend en gillend van de pijn daar heb gelegen, en nog geloofden ze niet dat het echt was! Ik heb toen een gesprek aangvraagd met de ha en helemaal over mijn toeren verteld wat er was gebeurt en hoe ik me voelde. Gelukkig zag hij in hoe ernstig de situatie was en heeft hij contact opgenomen met de arbo en mijn cheffin. Ik heb ze daarna niet meer gehoord! Maar de stress die dit alles geeft, maakt het er niet beter van. Waarom geloven mensen niet als je zegt dat iets pijn   doet, het ook echt is! Niemand kan voelen wat jij voelt en daarom is het vaak nog moeilijker te verkropen als ze zeggen: tja, overgewicht en zwanger..wat een b-shit!!!

Ik zou je echt willen zeggen dat je moet luisteren naar je lichaam, je hebt er maar 1 en die heb je nog heeeeeel hard nodig!! Als de arbo niet wil luisteren en je niet serieus nemen wil, stap dan naar iemand die je wel gelooft(misschien je vk of ha wel) en laat hem of haar maar eens bellen. Echt waar, niets is belangrijker voor jou dan je gezondheid en je kindje en daar moeten al die mensen die denken dat ze het beter weten maar eens bij stil staan!!!

Ik wens je heel veel sterkte en neem je rust, stress is wel het laatste waar je nu op zit te wachten.

Groetjes Odette(23+1)
 
Jemig dames,



Ik zit dit echt met grote ogen te lezen. Ik heb ook last van
bekkeninstabiliteit gehad. Eigenlijk niet gehad natuurlijk, maar onze
kleine zit nu lekker stevig diep ingedaald in mijn bekken, dus pijn heb
ik nouwelijks, maar het is bij mij wel al met 17 weken begonnen.
Hardstikke vroeg natuurlijk. Ik had net een nieuwe functie met opslag
gekregen op mijn werk, terwijl ik al wist dat ik zwanger was, maar dat
had ik nog maar even niet verteld. Met 13 weken heb ik het verteld en
iedereen reageerde gelukkig heel enthousiast. Maar ja, toen ik 4 weken
later klachten kreeg, moest ik weer een slecht-nieuws boodschap
brengen. Ik had knikkende knieen, maar weer was iedereen hardstikke
lief. Ik heb ook flink overgewicht (hoewel mijn zwangerschap mij zeker
niet dikker (behalve buik dan!) heeft gemaakt), maar niemand die daar
iets over zei. Ik heb ook enkele weken thuis gezeten, omdat ik door de
oijn en de stress gewoon oververmoeid was geraakt en heb de laatste 5
weken voor mijn verlof halve dagen gewerkt. Ook ik moest uiteraard naar
een arbo, maar dit was 2 weken voor mijn verlof en die goeie man was
boos op mijn chef, waar die de moed vandaan haalde mij 2 weken voor
mijn verlof nog naar de arbo te sturen. Mijn chef dacht dat dit gewoon
standaard-procedure was en dat was alles wat daarover gezegd is.

Inmiddels ben ik al weer 5 weken lekker met verlof en mijn collega's
bellen me met enige regelmaat of ik me nog niet verveel en dat zij dat
wel doen... haha. En dat ze me missen en of alles nog goed gaat...



Het is even een ander verhaal, maar misschien pept dit jullie op: er
zijn ook andere werkgevers en mensen die het allemaal wel snappen!!!



Succes met de klachten dames. Laat je niet kisten, ook dit gaat weer
over. Maar: LUISTER ALSJEBLIEFT NAAR JE LIJF!!! Doe je dat namelijk
niet, dan gaat het mogelijk niet over. Een andere baan zoeken is minder
ingewikkeld dan een nieuw bekken....



Sterkte!



Sandra 38w 6d

 
Hoi,

Ze zeggen ook wel eens dat een osteopaat erg goed kan helpen bij bekkenklachten. Zelf heb ik pijn in m'n heupen, ik smeer hier 3x dd spiroflor op van VSM, bij mij wordt de pijn hier stukken minder van en je kunt deze gelei gewoon gebruiken in de zwangerschap.

Misschien heb je er wat aan ..

Succes Door1
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan