wie kan me helpen want ik weet het echt niet meer ik ben ten einde raad.
Mijn dochter (net 3 jaar) is volgens mij een beetje de kluts kwijt (en ik ook)
Ze flipt met heel veel situaties die naar mijn mening niet belangrijk zijn (maar voor haar blijkbaar wel)
Soms is ze lief met haar broertje aan het spelen (hij is 1,5) en dan ineens heeft hij iets wat zij wil hebben (of hij pakt het af) en dan schreeuwt ze meteen moord en brand.
Ik probeer zoveel mogelijk uit te leggen maar ondanks het vele uitlleggen komt ze niet tot bedaren.
Ze is de hele dag erg chagerijnig en bromt en zeurt veel is erg brutaal en zegt de hele dag "nee" (nee want....) ik probeer echt geduldig te zijn maar mijn geduld raakt een beetje op en dan ga ik dus ook flippen.
Ik weet dat ik negatief gedrag zoveel mogelijk moet negeren maar als het echt helemaal escaleert dan flip ik dus echt en ze slingerde vanavond weer door de kamer heen en ik schreeuwde nu zelf ook en was echt mega kwaad, ik heb haar met kleren en al in bed gelegd en pas toen kwam ze langzaam tot bedaren.
Ik heb haar daarna bij me genomen en geknuffeld want ik heb dan ook mega spijt ik wil zo niet met degene omgaan waar ik het meeste (samen met haar broertje) van houd. Ik zit dan ook al bijna te huilen want ik weet het gewoon niet meer.
Nu heb ik het er helemaal met haar over gehad want ik wil haar dan niet zo naar bed doen en ze snapte het wel en zou morgen weer lief doen (maar dat belooft ze iedere keer)
Nu zijn we samen tot de conclusie gekomen dat ze graag alleen wil spelen en met haar broertje erbij lukt dat niet altijd, dus gaan we morgen op zolder een plekje creeren hopelijk komt ze dan tot rust en kan ze zich terugtrekken op tijden dat ze rust wil, dat begrijp ik nl heel goed, als het druk is (ik heb nl ook 3 dagen in de week oppaskindjes) dan word ik ook hyper laat maar zeggen.
Ik hoop dat het werkt als ik allerlei leuke spulletjes boven zet waar alleen zij mee mag spelen, maar wie o wie heeft er tips want anders moet ik echt een keer hulp zoeken voor ons beiden want we komen er nl echt niet meer uit en dat zou ik vreselijk vinden ik wil niets liever dan het leuk en gezellig hebben met zijn viertjes.
groetjes Martine
Mijn dochter (net 3 jaar) is volgens mij een beetje de kluts kwijt (en ik ook)
Ze flipt met heel veel situaties die naar mijn mening niet belangrijk zijn (maar voor haar blijkbaar wel)
Soms is ze lief met haar broertje aan het spelen (hij is 1,5) en dan ineens heeft hij iets wat zij wil hebben (of hij pakt het af) en dan schreeuwt ze meteen moord en brand.
Ik probeer zoveel mogelijk uit te leggen maar ondanks het vele uitlleggen komt ze niet tot bedaren.
Ze is de hele dag erg chagerijnig en bromt en zeurt veel is erg brutaal en zegt de hele dag "nee" (nee want....) ik probeer echt geduldig te zijn maar mijn geduld raakt een beetje op en dan ga ik dus ook flippen.
Ik weet dat ik negatief gedrag zoveel mogelijk moet negeren maar als het echt helemaal escaleert dan flip ik dus echt en ze slingerde vanavond weer door de kamer heen en ik schreeuwde nu zelf ook en was echt mega kwaad, ik heb haar met kleren en al in bed gelegd en pas toen kwam ze langzaam tot bedaren.
Ik heb haar daarna bij me genomen en geknuffeld want ik heb dan ook mega spijt ik wil zo niet met degene omgaan waar ik het meeste (samen met haar broertje) van houd. Ik zit dan ook al bijna te huilen want ik weet het gewoon niet meer.
Nu heb ik het er helemaal met haar over gehad want ik wil haar dan niet zo naar bed doen en ze snapte het wel en zou morgen weer lief doen (maar dat belooft ze iedere keer)
Nu zijn we samen tot de conclusie gekomen dat ze graag alleen wil spelen en met haar broertje erbij lukt dat niet altijd, dus gaan we morgen op zolder een plekje creeren hopelijk komt ze dan tot rust en kan ze zich terugtrekken op tijden dat ze rust wil, dat begrijp ik nl heel goed, als het druk is (ik heb nl ook 3 dagen in de week oppaskindjes) dan word ik ook hyper laat maar zeggen.
Ik hoop dat het werkt als ik allerlei leuke spulletjes boven zet waar alleen zij mee mag spelen, maar wie o wie heeft er tips want anders moet ik echt een keer hulp zoeken voor ons beiden want we komen er nl echt niet meer uit en dat zou ik vreselijk vinden ik wil niets liever dan het leuk en gezellig hebben met zijn viertjes.
groetjes Martine